Βουτιά έκανε την τελευταία διετία η εγχώρια αγορά ιατροτεχνολογικών προϊόντων ύστερα από μία πολυετή ανοδική πορεία που διήρκεσε από το 1995 έως το 2009 και χάρισε στον κλάδο μέσο ετήσιο ρυθμό αύξησης της τάξης του 12,3%.
Ωστόσο, το 2010 η εικόνα διαφοροποιήθηκε ριζικά καθώς η εγχώρια αγορά παρουσίασε σημαντική υποχώρηση κατά 23,5%. Η μείωση αυτή επήλθε κυρίως ως συνέπεια συνδυασμού μέτρων από πλευράς δημοσίου τομέα, βασικότερα των οποίων ήταν η διενέργεια διαγωνισμών, η μείωση των τιμών και η δημιουργία του παρατηρητηρίου τιμών. Ο δημόσιος τομέας απορροφά διαχρονικά το μεγαλύτερο ποσοστό της εγχώριας αγοράς και σύμφωνα με εκτιμήσεις υπολογίζεται στο 70%, έναντι 30% του ιδιωτικού για το 2010. Οσον αφορά το 2011 εκτιμάται ότι σημειώθηκε νέα σημαντική υποχώρηση της εγχώριας αγοράς σε ποσοστό της τάξης του 23%, κυρίως λόγω της περαιτέρω περιστολής των δημοσίων δαπανών προμηθειών υγείας.
Αυτό επισημαίνεται στην πρόσφατη έκθεση της ICAP για την αγορά των ιατροτεχνολογικών προϊόντων η οποία καλύπτει μια ευρύτατη γκάμα ειδών, από προϊόντα μιας χρήσης (π.χ. επίδεσμοι, γάζες κ.λπ.) μέχρι μηχανήματα υψηλής τεχνολογίας (π.χ. μαγνητικοί και αξονικοί τομογράφοι κ.λπ.)
Με βάση τον ομαδοποιημένο ισολογισμό από δείγμα 104 επιχειρήσεων (εισαγωγικών και παραγωγικών) ιατροτεχνολογικών προϊόντων, παρατηρείται ότι το σύνολο του ενεργητικού τους αυξήθηκε κατά 3,7% το 2010, μεταβολή η οποία οφείλεται κυρίως στην αύξηση της αξίας των καθαρών παγίων και ιδιαίτερα των μακροπρόθεσμων απαιτήσεων. Η αύξηση αυτή, ουσιαστικά, αποτυπώνει την εξόφληση των οφειλών των νοσοκομείων του ΕΣΥ, για τα έτη 2007-2009, με ομόλογα του ελληνικού Δημοσίου. Τα συνολικά ίδια κεφάλαια των επιχειρήσεων του δείγματος σημείωσαν μικρή αύξηση 1,2% το 2010. Οι συνολικές πωλήσεις τους μειώθηκαν κατά 18,4% και τα μεικτά κέρδη κατά 19,1%. Το γεγονός αυτό είχε ως αποτέλεσμα τη δραστική μείωση του λειτουργικού αποτελέσματος (κατά 68,7%) το 2010/09. Τα κέρδη (προ φόρων) των επιχειρήσεων αυτών μειώθηκαν κατά 97,6% και τα λειτουργικά κέρδη (EBITDA) κατά 39,4%.
Τέλος, αξίζει να επισημανθεί ότι ο μέσος όρος προθεσμίας είσπραξης απαιτήσεων διαμορφώνεται σε πολύ υψηλά επίπεδα για τον κλάδο και συγκεκριμένα σε 423 ημέρες (ως μέσος όρος πενταετίας), γεγονός που αποτυπώνει το μείζον πρόβλημα του κλάδου σχετικά με τις καθυστερήσεις εξόφλησης από πλευράς δημόσιου τομέα.