Η Αθήνα είναι μια «υπέροχη» πόλη, ιδιαιτέρως φροντισμένη για τη διαβίωση και για τη συμμετοχή των Ατόμων με Ειδικές Ανάγκες στην καθημερινή ζωή των κατοίκων της! Ξοδέψαμε χρήματα για τη σήμανση των πεζοδρομίων για τους τυφλούς μας, ισιώσαμε τις διαβάσεις για να περνούν τα αναπηρικά καροτσάκια και δεν λείπει τίποτε από το «θεαθήναι» του -ανύπαρκτου όμως- κοινωνικού πολιτισμού μας. Το μόνο που λείπει, βέβαια, είναι η παρουσία των ΑμεΑ. Γιατί τους εξαφανίσαμε. Οχι μόνο από την καθημερινή ζωή της πόλης, αλλά και από τους εργασιακούς χώρους -και αυτό σε πανελλήνιο επίπεδο- παρά τις επανειλημμένες προσπάθειες ευαισθητοποίησης των εργοδοτών – και όχι μόνο.
Ομως, οι καινοτόμες τεχνολογίες έχουν ακυρώσει πολλούς από τους περιορισμούς της αναπηρίας στους εργασιακούς χώρους. Και ο γνωστός φιλάνθρωπος Μπιλ Γκέιτς, ιδρυτής της Microsoft, έχει δηλώσει ότι το θέμα της ένταξης των ατόμων με αναπηρίες στην απασχόληση και στην κοινωνία, αποτελεί όραμα της εταιρείας του. «Δημιουργούμε καινοτόμες τεχνολογίες προσβάσιμες στον καθένα μας και προσαρμόσιμες στις ανάγκες του καθενός μας, που δίνουν τη δυνατότητα στους ανθρώπους να αξιοποιούν πλήρως τις ικανότητές τους και καταργούν τους περιορισμούς γι’ αυτούς με αναπηρίες».
Στη χώρα μας -σύμφωνα με τα διαθέσιμα στοιχεία (2002)- το 18,2% του πληθυσμού αντιμετωπίζει πρόβλημα υγείας είτε κάποια αναπηρία. Και σε ποσοστό 84% είναι οικονομικά μη ενεργά άτομα. Ωστόσο, η Ευρωπαϊκή Στρατηγική 2010-2020 περιλαμβάνει στους βασικούς τομείς δράσης την απασχόληση των ΑμεΑ. Ενώ, μελέτη του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου κατατάσσει τη χώρα μας στην πέμπτη χαμηλότερη θέση στην Ευρώπη σε ό,τι αφορά την απασχόληση ατόμων με αναπηρίες. Για τους λόγους αυτούς, πρόσφατα η Ελληνίδα ευρωβουλευτής Ρόδη Κράτσα έθεσε με παρέμβασή της στα ευρωπαϊκά όργανα το θέμα της απασχόλησης των ατόμων με ειδικές ικανότητες σε αυτή «τη δύσκολη ελληνική συγκυρία».
Παράλληλα, υπενθυμίζει τον νόμο 2643/98 για την απασχόληση ατόμων ειδικών κατηγοριών, όπως και την υποχρέωση των επιχειρήσεων να τηρούν συγκεκριμένες προϋποθέσεις και να απασχολούν άτομα με αναπηρία σε ποσοστό 2% στον ιδιωτικό και 3% στον δημόσιο τομέα. Ζητεί, λοιπόν, από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή να την πληροφορήσει εάν διαθέτει νεότερα στοιχεία για την απασχόληση των ατόμων με αναπηρία στην Ελλάδα, όπως και σε τι βαθμό στη χώρα μας είναι αποτελεσματικές οι ισχύουσες τα τελευταία χρόνια εθνικές και ευρωπαϊκές πολιτικές στο πλαίσιο της υποστηριζόμενης απασχόλησης. Ταυτόχρονα, η κ. Κράτσα ερωτά την Επιτροπή για τις σχετικές κατευθύνσεις και πρωτοβουλίες της, εν όψει της δημοσιονομικής προσαρμογής και της παράλληλης ανάγκης για τόνωση της ανάπτυξηs και της απασχόλησης στην Ελλάδα.