Πληθαίνουν τα σήματα κινδύνου που εκπέμπει η ελληνική ακτοπλοϊκή βιομηχανία, καθώς μεγάλες εταιρείες αντιμετωπίζουν σοβαρότατα προβλήματα ρευστότητας την ώρα που η επιβατική κίνηση εμφανίζεται σημαντικά πιεσμένη παρά την καλοκαιρινή περίοδο και σειρά σωρευμένων προβλημάτων απειλούν τη βιωσιμότητα του κλάδου.
Είναι χαρακτηριστικό ότι οι πέντε μεγαλύτερες ακτοπλοϊκές, οι εισηγμένες Anek Lines, Attica Group, Minoan Lines, Nel Lines και η ιδιωτική Hellenic Seaways εμφανίζουν ήδη από την προηγούμενη χρήση ζημίες της τάξης των 242 εκατ. ευρώ την ώρα που ο κύκλος εργασιών τους έχει υποχωρήσει κάτω από τα 900 εκατ. ευρώ και ο συνολικός τραπεζικός δανεισμός τους, αν και μειωμένος, ξεπερνά τα επίπεδα των 1,1 δισ. ευρώ. Σε αυτά τα μεγέθη πρέπει να προστεθούν και οι ζημίες δεκάδων μικρότερων εταιρειών, οι οποίες όμως καλύπτουν σημαντικό μέρος της τοπικής συγκοινωνίας της χώρας, που ανεβάζουν σύμφωνα με εκτιμήσεις της αγοράς, τις ζημίες του κλάδου πάνω από τα 400 εκατ.
Πολλοί είναι εκείνοι, λοιπόν, πλέον στην Ακτή Μιαούλη που βλέπουν «αδιέξοδα», ενώ στους αναλυτές που πιθανολογούν πτώχευση κάποιας εκ των εταιρειών, μικρότερης ή μεγαλύτερης, προστέθηκε αυτή την εβδομάδα και η χρηματοοικονομική XRTC Business Consultants, η οποία εκτιμά ότι «η πιθανότητα πτώχευσης κάποιας εκ των εταιρειών εξακολουθεί να υπάρχει και μάλιστα είναι έντονη δεδομένης της έλλειψης ρευστότητας και της αδυναμίας αρκετών να ανταποκριθούν στις δανειακές και όχι μόνο υποχρεώσεις τους».
Χαμηλές τιμές εισιτηρίων σε σχέση με το κόστος και αυξημένες τιμές πετρελαίου βρίσκονται στην καρδιά του προβλήματος, σύμφωνα με την XTRC. Ομως για την κατάσταση στην οποία έχει περιέλθει η ελληνική ακτοπλοΐα ευθύνονται επίσης τόσο η μειωμένη έως και μηδενική ρευστότητα και η περιορισμένη δυνατότητα άντλησης κεφαλαίων όσο και η αδύναμη και διασπασμένη συνδικαλιστική εκπροσώπηση των εταιρειών (ΕΕΑ/ΣΕΕΝ), αναφέρουν οι ειδικοί. Υπογραμμίζουν δε, την ανησυχία τους για τις αυξανόμενες ζημίες σε επίπεδο EBITDA, την αποτελμάτωση των προς ανάπτυξη των λιμένων δημοσίων επενδύσεων και το εξαιρετικά ακριβό κόστος λειτουργίας των ακτοπλοϊκών πλοίων της χώρας λόγω αγκυλώσεων και απαρχαιωμένων νόμων και διατάξεων.
Εάν στην εικόνα αυτή προστεθεί το αυξημένο κόστος καυσίμων, ο συναλλαγματικός κίνδυνος που προκύπτει από το γεγονός ότι το πετρέλαιο διαπραγματεύεται σε δολάρια, η συνεχιζόμενη μείωση της ζήτησης σε Ελλάδα και Αδριατική, η ύφεση της οικονομίας, η κρίση στην τραπεζική χρηματοδότηση και οι καθυστερήσεις πληρωμών από επιδοτήσεις για άγονες γραμμές λόγω της οικονομικής κατάστασης του κράτους, καθίσταται σαφές πως απειλείται η βιωσιμότητα του κλάδου.
Τα καθαρά αποτελέσματα των μεγάλων είναι αξιοσημείωτα ζημιογόνα και το χειρότερο είναι πως στην άκρη του τούνελ δεν φαίνεται φως.