«Η ιδέα ότι η φυσική παρουσία των εργαζομένων στους χώρους απασχόλησης αποτελεί προϋπόθεση για την αποτελεσματική συνεργασία και την απόδοσή τους, ανήκει στην «παλιά σχολή» του μάνατζμεντ. Αυτή που, εν μέρει, εξέφραζε και την υποψία ότι όταν οι άνθρωποι εργάζονται από το σπίτι τους, δεν είναι δυνατόν να εμπιστεύεσαι ότι, όντως, εργάζονται». Είναι μέρος από την άμεση και τεκμηριωμένη απάντηση που έδωσε η Διεθνής Οργάνωση Εργασίας (www.ilο.org) στην ευρεία δημόσια συζήτηση που προκάλεσε η διαρροή στον Τύπο ενός εμπιστευτικού σημειώματος της CEO της Yahoo -μιας διαδικτυακής μάλιστα εταιρείας- της Marissa Mayer με το οποίο, ούτε λίγο ούτε πολύ, αφόριζε την τηλεργασία, γιατί με αυτήν «συχνά θυσιάζεται η ταχύτητα, η ποιότητα, η επικοινωνία και η συνεργασία, συμπεριλαμβανομένης και της τηλεργασίας από το σπίτι».
Επέμενε μάλιστα ότι «οι καλύτερες αποφάσεις είναι αυτές που λαμβάνονται σε αυτοσχέδιες συναντήσεις στους χώρους εργασίας». Η συζήτηση «άναψε» περισσότερο εξαιτίας του κλάδου στον οποίο ανήκει η εταιρεία και επειδή η άποψη αυτή αντιβαίνει στις αλλαγές που επικρατούν τον 21ο αιώνα, ακριβώς χάρη στις τεχνολογίες που διευκολύνουν την εξισορρόπηση της εργασίας με την οικογενειακή και κοινωνική ζωή των εργαζομένων. Και, επειδή το ΔΓΕ -ιδιαιτέρως με τη σημερινή διοίκησή του- απαντά άμεσα και, όπως πάντα, τεκμηριωμένα, δύο από τους ερευνητές του, ο Τζον Μέσεντζερ και η Λόρα Αντάτι, παρουσίασαν αποτελέσματα μελετών που δείχνουν ότι οι τηλεργαζόμενοι είναι κατά 35%-45% αποδοτικότεροι.
Εστω και αν η τηλεργασία δεν μπορεί να εφαρμόζεται για όλους τους εργαζομένους, ούτε σε κάθε εταιρεία, ωστόσο το όφελος για τον εργοδότη και τον εργαζόμενο είναι αμοιβαίο (win-win). Συγκεκριμένα, στον εργαζόμενο βελτιώνει το αίσθημα ικανοποίησής του, δίνει στην εργασία του τον χρόνο που χάθηκε για τη μετακίνηση και από τα κυκλοφοριακά «μποτιλιαρίσματα» και διευκολύνει την ιδιωτική ζωή του. Για τον εργοδότη, στηρίζει τη διακράτηση των εργαζομένων του και μειώνει τα έξοδα για προσλήψεις και την εκπαίδευση των νεοπροσληφθέντων. Μειώνει τις μη προβλεπόμενες απουσίες κατά 63%, όπως και τα έξοδα της λειτουργίας των εργασιακών χώρων.
Ωστόσο, «ένας από τους επικρατέστερους λόγους που συνηγορούν για την τηλεργασία εκφράζεται μέσα από μία μόνο λέξη: τη διαφορετικότητα», όπως τονίζουν οι ερευνητές. Και αναφέρονται κατ’ αρχήν στην ανταπόκριση των γυναικών στις οικογενειακές υποχρεώσεις, «αφού οι εργαζόμενες γυναίκες είναι αυτές που κυρίως τις επωμίζονται». Αλλά και στα άτομα με αναπηρίες όπως και με άλλες «διαφορές» για τις οποίες είναι προφανές ότι ο «πολιτισμός» μας αντιστέκεται σθεναρά… Επειδή όμως, σύμφωνα με τις απαντήσεις τους, προκύπτει ότι και το ένα τρίτο των μάνατζερ «προτιμούν να βλέπουν τους εργαζομένους τους, ώστε να είναι βέβαιοι ότι εργάζονται», το σχόλιο των ερευνητών που ακολουθεί είναι ότι το στοιχείο αυτό «υποδεικνύει την ανάγκη για την αλλαγή κουλτούρας μιας εταιρείας σε μια περισσότερο σύγχρονη προσέγγιση, με την οποία να εμπιστεύεται τους εργαζομένους της».