Τον ενεργότερο και αποφασιστικότερο ρόλο των τραπεζών στη διαδικασία αναδιάρθρωσης της ελληνικής οικονομίας σηματοδοτεί η ισχυροποίηση της κεφαλαιακής τους βάσης μέσα από τις αυξήσεις μετοχικού κεφαλαίου, που ολοκληρώθηκαν με επιτυχία.
Η πρόσφατη παρότρυνση του διοικητή της Τράπεζας της Ελλάδος κ. Γιώργου Προβόπουλου προς τις τράπεζες να ενθαρρύνουν τη συγκέντρωση των επιχειρήσεων και να αφήσουν τις μη βιώσιμες επιχειρήσεις να πτωχεύσουν κάθε άλλο παρά τυχαία είναι. Η παρότρυνση, που συμπίπτει με την ολοκλήρωση των αυξήσεων μετοχικού κεφαλαίου, υποδηλώνει και τη διαπίστωση ότι οι πρωτοβουλίες σε κρίσιμους τομείς έχουν καθυστερήσει, με συνέπεια να μην απελευθερώνονται δυνάμεις για έξοδο από την ύφεση.
Τραπεζικά στελέχη συμφωνούν ότι οι συνθήκες έχουν ωριμάσει και η περίπτωση εξαγοράς της ΜΕΒΓΑΛ από τη ΔΕΛΤΑ, που έγινε με τις ευλογίες των τραπεζών και τη συναίνεση για τη χορήγηση μετατρέψιμου ομολογιακού δανείου ύψους 1,5 εκατ. ευρώ, επιβεβαιώνει του λόγου το ασφαλές. Στον προθάλαμο της αναδιάρθρωσης βρίσκεται εδώ και αρκετούς μήνες ο κλάδος των ιχθυοκαλλιεργειών, που αν και εντάσσεται στους δυναμικούς τομείς της οικονομίας, αποτελεί έναν από τους πιο υπερχρεωμένους κλάδους. Τη σκυτάλη παίρνει η ακτοπλοΐα, η αναδιάρθρωση της οποίας ευνοείται από τις σημαντικές θέσεις που έχουν οι τράπεζες στα ακτοπλοϊκά σχήματα, ενώ επόμενος στόχος είναι τα ξενοδοχεία, που φαίνεται ότι κερδίζουν μικρή περίοδο χάριτος ενόψει της τουριστικής περιόδου.
Καθοριστικός παράγοντας, που θα κρίνει το εύρος της παρέμβασης από την πλευρά των τραπεζών, είναι οι αλλαγές στον πτωχευτικό νόμο και συγκεκριμένα στο άρθρο 99, με τις τράπεζες να πιέζουν για την αλλαγή της νομοθεσίας προς πιο διευρυμένες αρμοδιότητες από την πλευρά του πιστωτικού συστήματος. Κεντρική ιδέα των αλλαγών που εισηγούνται είναι η δυνατότητα της υποβολής πρότασης για ένταξη στο άρθρο 99 με πρωτοβουλία των πιστωτών και όχι μόνο των διοικητικών συμβουλίων των επιχειρήσεων, όπως ισχύει σήμερα, αλλά και η μη έγκριση από τα διοικητικά συμβούλια των προβληματικών επιχειρήσεων των σχεδίων εξυγίανσης. Το μέτρο θα επιστρατεύεται ουσιαστικά στην περίπτωση αμφισβήτησης της αποτελεσματικότητας του μάνατζμεντ, για λόγους που δεν έχουν να κάνουν με αντικειμενικούς παράγοντες όπως η οικονομική κρίση, αλλά με κακές ή ακόμη και με ιδιοτελείς επιλογές, που ζημίωσαν την επιχείρηση. Για τον λόγο αυτό, προτείνεται να εξετάζονται χρηματοοικονομικά δεδομένα που δεν θα εξαντλούνται στην επίμαχη περίοδο της κρίσης και θα εφαρμόζονται μέθοδοι ανάλυσης της παραγωγικής δομής και της αποτελεσματικότητας μιας εταιρείας.
Σύμφωνα με τη σχετική πρόταση, το επιχειρησιακό σχέδιο δεν θα απαιτείται στην περίπτωση αυτή να συνυπογράφεται από τη διοίκηση της επιχείρησης και θα αρκεί η έγκρισή του από τους πιστωτές και από τον Μεσολαβητή, ο οποίος θα εμπλέκεται ενεργά πλέον στην υλοποίησή του. Ο Μεσολαβητής θα είναι πρόσωπο με πιστοποιημένες οικονομικές και φορολογικές γνώσεις, όπως π.χ. ορκωτοί λογιστές, ενώ οι σχετικές προτάσεις φθάνουν μέχρι τη σύσταση οικονομικών δικαστηρίων, που θα εξειδικεύονται στην εκδίκαση σχετικών υποθέσεων.
Μεταξύ των εισηγήσεων που έχουν γίνει προς τα αρμόδια υπουργεία είναι ακόμη και η ανάληψη του μάνατζμεντ των προβληματικών επιχειρήσεων με διαδικασίες fast track, δηλαδή με κριτήρια, όπως η καθυστέρηση στην εξυπηρέτηση του δανείου ή η αρνητική καθαρή θέση μιας επιχείρησης, πρόταση που θέτει τις τράπεζες σε θέση ισχύος.