«Οι εργαζόμενοι άνω των 50 ετών, μόλις πριν από δέκα χρόνια, ήταν πολύ σπάνιοι στον κλάδο μας. Σήμερα, αντιπροσωπεύουν ήδη το 10% του συνόλου των εργαζομένων στον οργανισμό μας». Το κατέθεσε στο «OECD Forum 2014», που πραγματοποιήθηκε στο Παρίσι τον περασμένο μήνα, με την ομιλία του ο Χέρμαν Νίζνς διευθύνων σύμβουλος της Randstand Belgium –εταιρεία παροχής υπηρεσιών Ανθρωπίνου Δυναμικού– που ήταν και χορηγός του ετήσιου αυτού φόρουμ. Εφέτος, είχε ως θέμα την ανάπτυξη και την απασχόληση σε «κοινωνίες χωρίς αποκλεισμούς» – και ειδικότερα των εργαζομένων μεγαλύτερης ηλικίας.
Πρόκειται για μια σύνοδο κορυφής στην οποία συναντιούνται ηγετικές προσωπικότητες από όλους τους τομείς της κοινωνίας των πολιτών και συζητούν τις επικρατούσες κοινωνικές και οικονομικές προκλήσεις. Πραγματοποιήθηκε για πρώτη φορά το 2000 και μέσα στα 14 αυτά χρόνια έχουν πάρει μέρος και ανταλλάξει ιδέες και πολύτιμες εμπειρίες περισσότερα από 18.000 εξειδικευμένα άτομα.
Ο ομιλητής απέτρεψε τους συμμετέχοντες από το να επικεντρωθούν στην υπερπροστασία και στη διαφύλαξη των εργαζομένων άνω των 50 ετών στην αγορά εργασίας. Αντιθέτως, τους προέτρεψε να επωφεληθούν πλήρως από την εμπειρία και τις γνώσεις τους και να ενδυναμώσουν την ηλικιακή αυτή ομάδα των εργαζομένων, ώστε να αυξηθεί η απασχολησιμότητά τους.
Παρών ήταν και ο Ζακ Βαν ντεν Μπροκ, διευθύνων σύμβουλος του ομίλου Randstad, που δραστηριοποιείται σε 39 χώρες, ο οποίος αφού ανέφερε τις θεμελιώδεις αλλαγές που «μεταβάλλουν τον κόσμο» –παγκοσμιοποίηση, πολιτική και οικονομική αστάθεια, γήρανση του πληθυσμού, νέες τεχνολογίες και αλλαγή απέναντι στην εργασία– προσδιόρισε την ευελιξία και την ευέλικτη αγορά εργασίας ως «επιτακτική ανάγκη» γιατί ενθαρρύνει όλους τους ανθρώπους σε κάθε ηλικία να συμμετέχουν στην εργασία και τους παρέχει τις κατάλληλες υποδομές.
«Αυτή τη στιγμή, ομάδες εργαζομένων όπως γυναίκες, νέοι, ηλικιωμένοι και εργαζόμενοι με χαμηλή εξειδίκευση, τείνουν να υποβαθμισθούν μέσω της παραοικονομίας. Σε μιαν αγορά εργασίας όπου η ευελιξία και η ασφάλεια συνδυάζονται, είναι πολύ πιο εύκολη η δημιουργία περισσότερων και καλύτερων θέσεων εργασίας για τις ομάδες αυτές. Και αυτό οδηγεί σε μεγαλύτερη δέσμευση των εργαζομένων, η οποία με τη σειρά της ενισχύει την παραγωγικότητα και την οικονομική ανάπτυξη».