Ντόμινο αρνητικών επιπτώσεων συνολικά στον κλάδο των ιχθυοκαλλιεργειών προκαλεί η δυσχερής οικονομική κατάσταση στην οποία έχουν περιέλθει τα τελευταία χρόνια οι «μεγάλοι» του κλάδου, αλλά και η καθυστέρηση στη λήψη των αναγκαίων αποφάσεων για την αναδιάρθρωση των επιχειρήσεων. Ως γνωστόν, η Δίας έχει υποβάλει ήδη αίτηση πτώχευσης, η Σελόντα έπειτα από πολύμηνες διαπραγματεύσεις ανακοίνωσε μόλις την περασμένη εβδομάδα σχέδιο αναδιάρθρωσης, ενώ δεν έχουν ακόμη οριστικοποιηθεί τα σχέδια για τον Νηρέα.
Σε επιστολές που απέστειλε η Πανελλήνια Ενωση Μικρομεσαίων Ιχθυοκαλλιεργητών (ΠΑΝΕΜΜΙ) στον πρωθυπουργό και στις τέσσερις συστημικές τράπεζες, υποστηρίζει ούτε λίγο ούτε πολύ ότι οι «μικροί πληρώνουν τα σπασμένα των μεγάλων». Κι αυτό διότι οι τρεις εισηγμένες επιχειρήσεις (Νηρεύς, Σελόντα, Δίας) που ελέγχουν το 70% της παραγωγής και το 80% των πωλήσεων αναγκάζονται να πωλούν τα προϊόντα τους κάτω του κόστους, συμπαρασύροντας προς τα κάτω συνολικά τις τιμές στην αγορά.
«Ο κλάδος έχασε τη δυναμική του και βρίσκεται προ του κινδύνου κατάρρευσης, λόγω ενός σοβαρού προβλήματος που, μεταξύ άλλων, αντιμετωπίζει την περίοδο αυτή. Πρόκειται για το πρόβλημα διάθεσης των προϊόντων μας σε τιμές κάτω του κόστους, το οποίο προκαλείται από χρηματιστηριακές επιχειρήσεις του κλάδου που διαμορφώνουν τις τιμές στην εγχώρια και την ευρωπαϊκή αγορά. Συγκεκριμένα, η μέση τιμή παράδοσης του προϊόντος στην Ευρώπη είναι 4,50 ευρώ/κιλό, ενώ το κόστος παραγωγής, συν τα έξοδα παράδοσης, υπερβαίνει τα 5,50 ευρώ/κιλό. Αμεση συνέπεια της κατάστασης αυτής είναι οι ζημίες, σε ετήσια βάση, να ξεπερνούν τα 100 εκατ. ευρώ, και ενώ η θαλάσσια ιχθυοκαλλιέργεια εισπράττει περί τα 500 εκατ. ευρώ κάθε χρόνο, η κατανάλωση πληρώνει 1,2-1,4 δισ. ευρώ, αν ληφθεί υπόψη ότι ο Ελληνας καταναλωτής πληρώνει στη λιανική 7-10 ευρώ/κιλό και ο Ευρωπαίος 12-18 ευρώ/κιλό», υποστηρίζει η ΠΑΝΕΜΜΙ στην επιστολή της προς τον κ. Αντ. Σαμαρά. Και συνεχίζει: «Η όλη κατάσταση και το πρόβλημα έχει δημιουργηθεί από χρηματιστηριακές επιχειρήσεις του κλάδου, οι οποίες για λόγους ρευστότητας, καθ’ όσον δεν υπάρχει χρηματοδότηση από τις τράπεζες, στην ουσία “εκποιούν” τα προϊόντα τους και διαμορφώνουν τις τιμές για τα προϊόντα του συνόλου του κλάδου της θαλάσσιας ιχθυοκαλλιέργειας κάτω του κόστους».
Η ΠΑΝΕΜΜΙ υποστηρίζει ότι οι εισηγμένες πρέπει να στηριχθούν από τις τράπεζες και όχι να κλείσουν. Τονίζει όμως ότι, σε κάθε περίπτωση, η χρηματοδότηση των επιχειρήσεων θα πρέπει να γίνεται με εγγύηση των βασικών μετόχων τους και με την προϋπόθεση ότι οι τιμές διάθεσης των προϊόντων θα διαμορφώνονται πάνω από το κόστος.
«Οποιαδήποτε άλλη ρύθμιση διατηρεί ένα νοσηρό καθεστώς που διαμορφώθηκε τα τελευταία έτη και αποτρέπει τη μακροβιότητα και βιωσιμότητα ενός ελπιδοφόρου για την ελληνική οικονομία κλάδου», υποστηρίζει η ΠΑΝΕΜΜΙ.