«Μαζί για την ανάπτυξη» είναι το μήνυμα που θα στείλει ο επιχειρηματικός κόσμος μέσω της ετήσιας γενικής συνέλευσης του ΣΕΒ, που θα διεξαχθεί την προσεχή Δευτέρα. Το «Μαζί» απευθύνεται σε κάθε μορφής ηγεσία της χώρας και στο πλαίσιο αυτό η διοίκηση του ΣΕΒ, υπό τον πρόεδρο κ. Θεόδωρο Φέσσα, επεξεργάστηκε και καταθέτει 82 προτάσεις πολιτικής στην κυβέρνηση, για να κάνει πράξη τον έντιμο συμβιβασμό και να προχωρήσει σε συμφωνία με αναπτυξιακό χαρακτήρα. Η παραμονή της Ελλάδας στην Ευρωζώνη αποτελεί για τον ΣΕΒ «αδιαπραγμάτευτο εθνικό κοινωνικό συμβόλαιο» και οι προτάσεις που καταθέτει αποτελούν έναν βασικό άξονα πολιτικής της επόμενης ημέρας για την ανασυγκρότηση της οικονομίας και την ανάπτυξη. Οι προτάσεις του ΣΕΒ είναι στοχευμένες σε κρίσιμους τομείς της οικονομίας, όπως η φορολογία, η πρόσβαση στη χρηματοδότηση, η μείωση του ενεργειακού κόστους και η βιομηχανική πολιτική, οι αδειοδοτήσεις, το χωροταξικό, η απονομή της δικαιοσύνης, η ανταγωνιστικότητα, η εποπτεία της αγοράς και οι κανόνες ανταγωνισμού, η νομοθετική και ρυθμιστική διοίκηση και οι θέσεις εργασίας στον ιδιωτικό τομέα.
Αναλυτικότερα, στο κεφάλαιο φορολογική δικαιοσύνη ο ΣΕΒ, αφού περιγράφει το πρόβλημα, προτείνει οκτώ δέσμες πολιτικών, μεταξύ των οποίων:
1. Εθνική στρατηγική καταπολέμησης της φοροδιαφυγής στον ΦΠΑ.
2. Καθιέρωση ηλεκτρονικής ροής εγγράφων και πληρωμών σε όλο το φάσμα συναλλαγών και καταναλωτών με Δημόσιο και επιχειρήσεις.
3. Συμψηφισμό των σωρευμένων ζημιών με τα κέρδη της εκάστοτε επόμενης δεκαετίας.
4. Επιστροφή ΦΠΑ εντός 90 ημερών στις συνεπείς επιχειρήσεις.
5. Εξισορρόπηση του φορολογικού κόστους των επιχειρήσεων για τη μισθωτή εργασία, όπου σύμφωνα με τα στοιχεία του ΟΟΣΑ καταγράφεται μεγάλη επιβάρυνση σε φόρους και εισφορές για την Ελλάδα.
Στο κεφάλαιο «πρόσβαση στη χρηματοδότηση», ο ΣΕΒ καταθέτει εννέα δέσμες πολιτικών, με βασικότερες εξ αυτών τις εξής:
1. Διακοπή της πρακτικής του κράτους να καλύπτει τα ταμειακά ελλείμματα αντλώντας ρευστότητα από το τραπεζικό σύστημα και στερώντας τη ρευστότητα αυτή από την παραγωγική οικονομία.
2. Πραγματική εξόφληση των υποχρεώσεων του κράτους προς την παραγωγική οικονομία.
3. Θεσμοθέτηση εναλλακτικών τρόπων χρηματοδότησης των επιχειρήσεων εκτός του τραπεζικού συστήματος.
4. Σύσταση και λειτουργία της Επενδυτικής Τράπεζας.
5. Παρακολούθηση της εφαρμογής του νέου πλαισίου διευθέτησης οφειλών και αντιμετώπισης των μη κανονικά εξυπηρετούμενων δανείων και υιοθέτηση βελτιώσεων, όταν καταγράφεται ότι αυτές θα είναι επωφελείς για την ανάκαμψη της οικονομίας.
6. Κατάλληλη θεσμική παρέμβαση, ώστε η ΕΚΤ να βελτιώσει το discount για τα ελληνικά ομόλογα, που λαμβάνει σαν ενέχυρο, από 57% σε 90% και να αναγνωρίσει ως ενέχυρο και τα τιτλοποιημένα ελληνικά εταιρικά ομόλογα.
Οκτώ δέσμες πολιτικών προτείνει ο ΣΕΒ για την ποιοτική και ταχεία απονομή της Δικαιοσύνης, επισημαίνοντας ότι οι υπέρμετρες καθυστερήσεις επιβαρύνουν τις επιχειρήσεις με δυσανάλογο διοικητικό κόστος και κόστος κεφαλαίου, καθυστερούν ή ματαιώνουν επιχειρηματικές πρωτοβουλίες και αποθαρρύνουν την προσέλκυση κεφαλαίων και επενδύσεων από το εξωτερικό. Μεταξύ αυτών αναφέρονται:
1. Βελτίωση και ενίσχυση των υφιστάμενων θεσμών προδικαστικής επίλυσης διαφορών και ενεργός υποστήριξή τους.
2. Μείωση του όγκου των υποθέσεων, μέσω της ομαδοποίησης και εκκαθάρισης ομοειδών υποθέσεων από ειδική ομάδα δικαστικών λειτουργών, που θα συσταθεί για τον σκοπό αυτό.
3. Εισαγωγή στα δικαστήρια του θεσμού του «διοικητικού διευθυντή», με ευρείες διαχειριστικές αρμοδιότητες.
4. Υλοποίηση ολοκληρωμένου προγράμματος κωδικοποίησης και απλοποίησης της νομοθεσίας, με προτεραιότητα σε βασικούς κώδικες με επίπτωση στην επιχειρηματικότητα.
5. Αξιολόγηση αποδοτικότητας των δικαστηρίων, μέσω της θέσπισης συστήματος στοχοθεσίας και διαρκούς παρακολούθησης της απόδοσης των δικαστηρίων.
Επτά δέσμες πολιτικών για την απασχόληση
Στον κρίσιμο τομέα της απασχόλησης ο ΣΕΒ καταθέτει επτά δέσμες πολιτικών που μπορούν να διασφαλίσουν περισσότερες και καλύτερες θέσεις στον ιδιωτικό τομέα. Ο ΣΕΒ συναρτά το θέμα με τη διατήρηση της μακροβιότητας του ασφαλιστικού συστήματος και την καταπολέμηση της εισφοροδιαφυγής και της αδήλωτης εργασίας και προτείνει:
1. Πολιτικές ανθρώπινου δυναμικού που διασφαλίζουν ότι οι απαραίτητες δεξιότητες και ικανότητες είναι διαθέσιμες και ότι αξιοποιούνται πλήρως. Οι πολιτικές αυτές θα πρέπει να στοχεύουν και στην προσέγγιση του κόσμου της εκπαίδευσης με τον κόσμο και τις ανάγκες του επιχειρείν, τη βελτίωση της μετάβασης από το σχολείο στην εργασία και στην ενθάρρυνση της μακροπρόθεσμης προσαρμοστικότητας των δεξιοτήτων των εργαζομένων.
2. Διατήρηση της μακροβιότητας του ασφαλιστικού συστήματος μέσω της άμεσης εφαρμογής κατάλληλων μεταρρυθμίσεων. Αξιοποίηση της πανευρωπαϊκής τάσης για συνταξιοδοτικά σχήματα που συμφωνούνται στο πλαίσιο της εργασίας και λειτουργούν συμπληρωματικά με τη δημόσια κοινωνική ασφάλιση, ενώ στηρίζονται όλο και περισσότερο στο κεφαλαιοποιητικό σύστημα. Σύνδεση της πρόσθετης σύνταξης με την επαγγελματική απασχόληση του ασφαλισμένου σε συγκεκριμένη εταιρεία ή σε συγκεκριμένο κλάδο απασχόλησης.
3. Παροχή φορολογικών κινήτρων για τις ασφαλιστικές εισφορές εξίσου σε επαγγελματικά ταμεία και ασφαλιστικές εταιρείες.
4. Αξιοποίηση των νέων βάσεων δεδομένων που απέκτησε η χώρα και σχεδιασμό ενός συστήματος για τη δραστική βελτίωση συμμόρφωσης στην είσπραξη ασφαλιστικών εισφορών.
5. Προώθηση της συνεργασίας των εθνικών αρχών με τις ευρωπαϊκές αρχές και τον ILO και παράλληλα, αξιοποίηση της Ευρωπαϊκής Πλατφόρμας για την καταπολέμηση της αδήλωτης εργασίας.
6. Κωδικοποίηση της εργασιακής νομοθεσίας.
7. Ενίσχυση της απασχόλησης με μέτρα μείωσης του μη μισθολογικού κόστους. Η παροχή φορολογικών κινήτρων (π.χ. μείωση φόρου εισοδήματος αντίστοιχη με το κόστος επιδόματος ανεργίας για κάθε νέα θέση εργασίας), χρηματοδότηση για κατάρτιση και πρακτική άσκηση των νεοεισερχόμενων στην αγορά εργασίας.