Εντονη είναι η κινητικότητα στον κλάδο των εταιρειών επενδύσεων σε ακίνητη περιουσία (ΑΕΕΑΠ), καθώς δρομολογούνται νέα σχήματα, κυρίως από μη παραδοσιακούς επιχειρηματίες της αγοράς ακινήτων, οι οποίοι διαθέτουν όμως σημαντικό χαρτοφυλάκιο ακινήτων, το οποίο επιδιώκουν να εκμεταλλευθούν με τον βέλτιστο δυνατό τρόπο. Στο πλαίσιο αυτό, όπως σημειώνεται από φορείς της αγοράς, ο όμιλος Στασινόπουλου (Βιοχάλκο, Χαλκόρ κ.λπ.) εξετάζει τους τελευταίους μήνες το ενδεχόμενο σύστασης ΑΕΕΑΠ.
Ο όμιλος διαθέτει σημαντική ακίνητη περιουσία, παρότι τα ακίνητα εισοδήματος, που είναι και τα πλέον πιθανά για να συμπεριληφθούν σε μια ΑΕΕΑΠ, είναι λιγότερα, αν και με διαφορετικές χρήσεις, καθώς περιλαμβάνονται εμπορικά κέντρα, κτίρια γραφείων και ξενοδοχεία. Μεταξύ αυτών συγκαταλέγεται το εμπορικό κέντρο River West στον Κηφισό, το όμορο ΙΚΕΑ, που μισθώνεται στον όμιλο Φουρλή, και το νέο εμπορικό κέντρο στην Κόρινθο (Mare West).
Ανάλογη κίνηση έχει πραγματοποιήσει ήδη από το καλοκαίρι, μέσω της λήψης σχετικής απόφασης του διοικητικού συμβουλίου, και ο όμιλος Φέσσα (Infoquest, Unisystems). Σε πρώτη φάση, η ΑΕΕΑΠ που θα συσταθεί (αναμένεται η κατάθεση της σχετικής αίτησης στην Επιτροπή Κεφαλαιαγοράς τις προσεχείς εβδομάδες) θα περιλαμβάνει εννέα ακίνητα, κτίρια γραφείων και αποθήκες.
Πάντως, σύμφωνα με στελέχη της αγοράς ακινήτων, πολλές επιχειρήσεις αναζητούν το τελευταίο διάστημα τρόπους να περιορίσουν το κόστος διαχείρισης και λειτουργίας των ακινήτων τους, κυρίως μέσω της εισφοράς τους σε μία ΑΕΕΑΠ. Από την άλλη, αρκετές είναι και οι περιπτώσεις των υφιστάμενων εταιρειών, που αναζητούν διαρκώς νέα ποιοτικά και σύγχρονα ακίνητα εισοδήματος, προκειμένου να εμπλουτίσουν το χαρτοφυλάκιό τους, καθώς το μέγεθος είναι ιδιαίτερα σημαντικό για τη μακροπρόθεσμη πορεία των εν λόγω εταιρειών και τη διασπορά του επενδυτικού κινδύνου.
Ωστόσο, το πρόβλημα έγκειται στο γεγονός ότι το σχετικό θεσμικό πλαίσιο απαγορεύει στις ΑΕΕΑΠ να αποκτήσουν ακίνητα για τα οποία υπάρχει δανεισμός σε ποσοστό μεγαλύτερο του 40% της αξίας τους. Η ανάγκη απομόχλευσης των εν λόγω ακινήτων είναι και το σημαντικότερο εμπόδιο στο να αποκτηθούν από μια ΑΕΕΑΠ, εφόσον βέβαια αγοραστής και πωλητής συμφωνούν στο τίμημα.
Ενα ακόμα ζήτημα που επισημαίνουν συχνά οι διοικήσεις των ΑΕΕΑΠ είναι ότι, μόλις γίνεται γνωστή η ταυτότητα του ενδιαφερόμενου αγοραστή, δηλαδή ότι πρόκειται για κάποια από τις γνωστές εταιρείες του κλάδου, οι πωλητές σπεύδουν να αυξήσουν το ζητούμενο τίμημα, προκειμένου να συναινέσουν στην παραχώρηση του ακινήτου τους, θεωρώντας ότι η άλλη πλευρά διαθέτει την απαιτούμενη ρευστότητα (κάτι που αληθεύει εν πολλοίς) για να καλύψει τις απαιτήσεις αυτές. Ωστόσο, όπως τονίζεται, η κάθε ΑΕΕΑΠ οφείλει να λογοδοτεί απέναντι στους μετόχους της και δεν είναι εύκολο να δικαιολογηθεί, στη σημερινή αγορά ειδικά, η απόκτηση ενός ακινήτου σε τιμή υψηλότερη της αξίας στην οποία έχει εκτιμηθεί, με βάση τη σημερινή κατάσταση στην κτηματαγορά. Αυτός είναι και ο λόγος που, παρά την πτώση των αξιών των επαγγελματικών ακινήτων κατά 25-35% κατά μέσον όρο (ακίνητα πρώτης κατηγορίας) από την αρχή της κρίσης μέχρι σήμερα, δεν έχουν γίνει πολλές συναλλαγές στην εγχώρια αγορά.