Παράταση των έργων στον άξονα Ακτίου – Αμβρακίας έως το τέλος του 2017, κατόπιν παράδοση στην κυκλοφορία όσων τμημάτων έχουν κατασκευαστεί και ολοκλήρωση των υπολοίπων με μια εργολαβία-σκούπα έως το 2020 σχεδιάζει το υπουργείο Υποδομών. Το «σαλαμοποιημένο» έργο έχει βασανιστεί από… όλες τις πιθανές «πληγές» των δημοσίων έργων στη χώρα μας, από τις απαλλοτριώσεις και τα αρχαιολογικά, έως τις κατολισθήσεις, τις τεράστιες εκπτώσεις και την κακή οικονομική κατάσταση των εργολάβων.
Σύμφωνα με στοιχεία που κατέθεσε στη Βουλή το υπουργείο Υποδομών έπειτα από ερώτηση βουλευτών, εξετάζεται η ολοκλήρωση του έργου να γίνει σε δύο φάσεις. Οι σημερινοί εργολάβοι θα λάβουν παράταση έως τα τέλη 2017. Κατόπιν, αφού παραδοθούν στην κυκλοφορία όσα αυτοτελή τμήματα είναι δυνατόν, τα υπόλοιπα (υπολειπόμενες εργασίες και εργασίες που προέκυψαν από απρόβλεπτες καταστάσεις όπως κατολισθήσεις και αλλαγές προδιαγραφών) θα δημοπρατηθούν με μια εργολαβία-σκούπα. Αναλυτικά:
1. Τμήμα Ακτιο – Δρυμός (έως 22,5ο χλμ.).
Κατασκευάζεται και παραδίδεται στην κυκλοφορία αυτοτελές λειτουργικό τμήμα από το 1,3ο χλμ. (αεροδρόμιο Ακτίου) έως το 15ο χλμ. (κόμβος Πάλαιρου).
2. Τμήμα Δρυμού (22,5ο χλμ.- 26,9ο χλμ.).
Κατασκευάζεται και δίνεται στην κυκλοφορία αυτοτελές λειτουργικό τμήμα από το 24,5ο χλμ. έως το 26,9ο χλμ. (πεδινό κομμάτι).
3. Τμήμα Δρυμού – Λουτρακίου (26,9ο χλμ. – 35ο χλμ.).
Ολοκληρώνεται στην πρώτη φάση.
4. Παράκαμψη Αμφιλοχίας (35ο χλμ. – 48,5ο χλμ.).
Ολοκληρώνεται στην πρώτη φάση.
Οπως αναφέρει το υπουργείο Υποδομών, για την α΄ φάση του έργου εκτιμάται ότι θα χρειαστούν 18 μήνες, ενώ για την ολοκλήρωση των έργων (β΄ φάση) δύο χρόνια ακόμα. Το έργο έχει χαρακτηριστεί ως έργο-phasing και η χρηματοδότησή του θα συνεχιστεί από το ΥΜΕΠΕΡΑΑ. Για τις δύο πρώτες εργολαβίες (τις οποίες έχουν αναλάβει η ΑΕΓΕΚ και η κοινοπραξία ΙΟΝΙΟΣ-ΤΟΜΗ αντίστοιχα) θα καταρτιστούν μειωτικοί πίνακες, λόγω μη ολοκλήρωσης του συμβατικού αντικειμένου.
Υπενθυμίζεται ότι ο οδικός άξονας που θα συνδέει την Ιονία Οδό (Αμβρακία) με το Ακτιο, συνολικού μήκους 48,5 χλμ., χωρίστηκε σε τέσσερα τμήματα και δημοπρατήθηκε το 2009. Οι συμβάσεις υπογράφηκαν το 2010 και τα έργα έπρεπε να παραδοθούν έως την άνοιξη του 2013.
Το έργο σημαδεύτηκε από τις γνωστές καθυστερήσεις (απαλλοτριώσεις, αρχαιολογικά, εγκρίσεις μελετών), αλλά και τα σοβαρά οικονομικά προβλήματα που αντιμετώπισαν όλοι οι κατασκευαστές του, πιθανότατα και λόγω των τεράστιων εκπτώσεων που είχαν προσφέρει για να επικρατήσουν στον διαγωνισμό: η ΑΕΓΕΚ ανέλαβε με έκπτωση 50,4% (έναντι 84,5 εκατ. ευρώ), η κοινοπραξία ΙΟΝΙΟΣ – ΤΟΜΗ με έκπτωση 50% (έναντι 19 εκατ. ευρώ), η κοινοπραξία ΙΟΝΙΟΣ – ΑΚΤΩΡ (3η εργολαβία) με έκπτωση 50,8% (έναντι 22 εκατ. ευρώ) και η ιταλική Consorzio Stabile Italimprese Societa e Responsabilita Limitata (4η εργολαβία) με έκπτωση 51,85% (έναντι 30 εκατ. ευρώ). Τα χαρακτηριστικά αυτά, δηλαδή η «σαλαμοποίηση» του έργου και οι μεγάλες εκπτώσεις συναντώνται και στο οδικό τμήμα Πάτρας – Πύργου.