Το κατασκευαστικό κενό, που φοβούνταν πολλοί παράγοντες του κλάδου κατασκευών ότι θα επέλθει μετά την ολοκλήρωση των έργων στους μεγάλους οδικούς άξονες, φαίνεται τελικά πως θα αποτελέσει μια δυσάρεστη πραγματικότητα, καθώς η «πίτα» της ελληνικής αγοράς δημοσίων έργων τείνει να περιοριστεί σε «ψίχουλα», ιδίως αν συνυπολογιστεί και η καθυστέρηση στην εκκίνηση των διαδικασιών για τα έργα του νέου ΕΣΠΑ. Ενώ σε λίγες εβδομάδες τα έργα στους μεγάλους οδικούς άξονες αναμένεται να ολοκληρωθούν, δεν υπάρχει επί της ουσίας «διάδοχη κατάσταση», καθώς τα τελευταία χρόνια δεν έχει δημοπρατηθεί κανένα νέο μεγάλο έργο. Η μοναδική εξαίρεση αφορά το νέο αεροδρόμιο στο Καστέλλι, έργο το οποίο όμως δεν έχει ακόμα συμβασιοποιηθεί.
Ως εκ τούτου, εκατοντάδες εργαζόμενοι βρίσκονται πλέον ενώπιον του φάσματος της ανεργίας, καθώς δεν υπάρχουν άλλα δημόσια έργα σε εξέλιξη, όπου θα μπορούσαν να απορροφηθούν. Παράλληλα, οι οικονομικές επιπτώσεις θα είναι άμεσες και ασφαλώς αρνητικές, καθώς, όπως έχει παρατηρηθεί πολλάκις στο παρελθόν, οι επενδύσεις σε νέες υποδομές και γενικότερα η δραστηριοποίηση του κατασκευαστικού κλάδου έχουν σημαντική συνεισφορά στην πορεία του ΑΕΠ. Εάν δεν υπάρξει άμεση και ταχύτατη αντίδραση από κυβέρνηση και τα αρμόδια υπουργεία, είναι δεδομένο ότι το «στοίχημα» για επιστροφή στην ανάπτυξη θα είναι πολύ δύσκολο να κερδηθεί.
Μια επιτάχυνση των διαγωνιστικών διαδικασιών θα μπορούσε να οδηγήσει σε κάποιες αναθέσεις έστω και φέτος, αν και όπως σημειώνουν στελέχη της αγοράς, εάν συνυπολογιστούν οι συνήθεις διαδικασίες του ελληνικού κρατικού μηχανισμού, τα πρώτα έργα του νέου ΕΣΠΑ δεν προβλέπεται να ξεκινήσουν πριν από το 2018.
Μοναδική αξιόπιστη «σανίδα σωτηρίας» για τους κατασκευαστικούς ομίλους, τουλάχιστον σε ό,τι αφορά την εγχώρια παρουσία τους, αποτελούν τα ιδιωτικά έργα, κυρίως δε οι επενδύσεις στον τουριστικό/ξενοδοχειακό κλάδο, όπου βέβαια κι εκεί οι καθυστερήσεις είναι αξιοσημείωτες, όπως π.χ. προκύπτει με την πορεία της επένδυσης στο Ελληνικό, στην Αφάντου της Ρόδου και στην Κασσιόπη στην Κέρκυρα. Επίσης, το πρόγραμμα ιδιωτικοποιήσεων θα μπορούσε να προσφέρει σημαντικές «ανάσες».
ΑΓΕΤ Ηρακλής: Δύσκολο το 2017
«Το 2017 ίσως εξελιχθεί σε μία από τις δυσκολότερες χρονιές στην ιστορία του ομίλου τα τελευταία 50 χρόνια, καθώς ολοκληρώνονται και παραδίδονται τα έργα οδοποιίας και δεν έχουν προκηρυχθεί νέα κατασκευαστικά έργα, με αποτέλεσμα να δημιουργείται μεγάλο κενό στη ζήτηση τσιμέντου στην εγχώρια αγορά». Αυτό υποστήριξε σε χθεσινή συνέντευξη Τύπου ο διευθύνων σύμβουλος του ομίλου ΑΓΕΤ Ηρακλής, Γεώργιος Μίχος, ενώ, απαντώντας σε ερώτηση της «Κ» για την πορεία εργασιών της επιχείρησης την παρελθούσα χρήση, σημείωσε τα εξής: «Το 2016 κύλησε σχεδόν στα ίδια επίπεδα με το 2015, αν και τη χρονιά εκείνη υπήρξαν δύο μήνες μετά την επιβολή των capital controls που ήταν εξαιρετικά δύσκολα για όλες τις επιχειρήσεις». Σήμερα ο όμιλος ΑΓΕΤ Ηρακλής, που εντάχθηκε το 2001 στον γαλλικό πολυεθνικό όμιλο Lafarge, διαθέτει δύο εργοστάσια στον Βόλο και στη Νότια Εύβοια, παραγωγικής δυναμικότητας 7 εκατ. τόνων τσιμέντου ετησίως, με το μεγαλύτερο μέρος της παραγωγής να διοχετεύεται σήμερα σε εξαγωγές. Η διοίκηση είχε σχεδιάσει επενδύσεις μέχρι 8 εκατ. για το 2016. ΑΝ. ΝΤ.