Σειρά εγγυήσεων που συνδέονται με τα μακροπρόθεσμα έσοδα του ΔΕΣΦΑ ζητούν από την κυβέρνηση οι ενδιαφερόμενοι επενδυτές. Στις επαφές που έχουν γίνει μέχρι τώρα με το ΤΑΙΠΕΔ οι επενδυτές, έχοντας προφανώς παρακολουθήσει το κακό προηγούμενο της παρέμβασης Σκουρλέτη εν μέσω του διαγωνισμού για τροποποίηση του κανονισμού τιμολόγησης και περιορισμού των ανακτήσιμων εσόδων για τα έτη 2006 – 2015, ζητάνε εκ των προτέρων διασφαλίσεις που θα ξεκαθαρίζουν την τιμολογιακή πολιτική της εταιρείας και θα καθορίζουν ένα σαφές χρονοδιάγραμμα για την ανάκτηση εσόδων παρελθόντων ετών. Πρόκειται για έσοδα της περιόδου 2006 – 2015 που δεν έχουν ανακτηθεί από τον ΔΕΣΦΑ και με την περίφημη ρύθμιση Σκουρλέτη περιορίστηκαν από τα αρχικά 829 εκατ. ευρώ στα 285 εκατ. ευρώ και στη συνέχεια με απόφαση της ΡΑΕ επαναπροσδιορίστηκαν στα 326 εκατ. ευρώ, με πρόβλεψη ανάκτησης σε ορίζοντα 20ετίας. Οι επενδυτές, σύμφωνα με πληροφορίες που επιβεβαιώνονται από τις αρμόδιες αρχές, έχουν ζητήσει συγκεκριμένο χρονοδιάγραμμα ανάκτησης αυτών των εσόδων ανά έτος, με τη Ρυθμιστική Αρχή Ενέργειας να κινείται στη λογική μιας σταθερής αύξησης του ποσού σε ετήσια βάση.
Οι ενδιαφερόμενοι επενδυτές φέρονται, επίσης, να ζητούν εγγυήσεις για σταθερή τιμολογιακή πολιτική σε ορίζοντα τετραετίας. Ρητή διασφάλιση, δηλαδή, για τον νέο ιδιοκτήτη ότι δεν πρόκειται να υπάρξουν παρεμβάσεις που θα έχουν επίπτωση στα έσοδα του ΔΕΣΦΑ μέχρι το 2022.
Πρέπει να σημειωθεί ότι τα έσοδα του ΔΕΣΦΑ προκύπτουν μέσω ρυθμιζόμενου εσόδου από τη ΡΑΕ για τη χρήση του δικτύου και των εγκαταστάσεων του τερματικού σταθμού υγροποιημένου φυσικού αερίου στη Ρεβυθούσα. Τα δύο θέματα που τίθενται από τους υποψηφίους επενδυτές για το 66% του ΔΕΣΦΑ είναι κρίσιμης σημασίας για τον υπολογισμό του τιμήματος που θα προσφέρουν. Ο τελευταίος κανονισμός τιμολόγησης για τα τέλη δικτύου του ΔΕΣΦΑ εγκρίθηκε από τη ΡΑΕ τον Σεπτέμβριο του 2016 και έχει ορίζοντα τετραετίας. Αυτή την περίοδο η ΡΑΕ επανεξετάζει τα τέλη της Ρεβυθούσας, τα οποία εμφανίζουν σοβαρή απόκλιση προς τα πάνω από τα τέλη που χρεώνει ο διαχειριστής στις δύο άλλες πύλες εισόδου του συστήματος και συγκεκριμένα το Σιδηρόκαστρο –από όπου εισέρχεται το φυσικό αέριο από τη Ρωσία– και τους Κήπους, απ’ όπου εισέρχεται το αζέρικο αέριο μέσω της Τουρκίας. Δεδομένου ότι η Ρεβυθούσα αποτελεί σήμερα τη μοναδική «πύλη» αερίου όπου μπορεί να λειτουργήσει ο ανταγωνισμός αφού μπορούν να μεταφέρονται φορτία LNG από κάθε ενδιαφερόμενο, τα υψηλά τέλη αντιστρατεύονται τον ανταγωνισμό και στόχος είναι να περιοριστούν στο ύψος που κινούνται και τα τέλη του Σιδηροκάστρου και της Ρεβυθούσας.