Στη δικαστική προστασία από τους πιστωτές της κατέφυγε η διοίκηση της Folli Follie, λαμβάνοντας προσωρινή διαταγή για τη λήψη προληπτικών μέτρων, σύμφωνα με το άρθρο 106α του πτωχευτικού κώδικα. Το αίτημα, σύμφωνα με πηγές από τη διοίκηση της εταιρείας, υπεβλήθη υπό τον κίνδυνο της πρόωρης ρευστοποίησης από πιστωτές – κατόχους ομολογιακού δανείου της εταιρείας, που έχει ανάλογη ρήτρα.
Εκτός από την προστασία της εταιρείας, έχει ζητηθεί προστασία και για τα φυσικά πρόσωπα μέλη του διοικητικού συμβουλίου και –σύμφωνα με πληροφορίες– η κύρια αίτηση αναμένεται να συζητηθεί στις 12 Σεπτεμβρίου. Εφόσον εγκριθεί, παρέχει τετράμηνη προστασία στην εταιρεία από αναγκαστικά μέτρα που ενδεχομένως κινήσουν οι πιστωτές της, όπως οι κατασχέσεις λογαριασμών, οι πλειστηριασμοί περιουσιακών στοιχείων ή η πρόωρη ρευστοποίηση απαιτήσεων όπως η αποπληρωμή ομολογιακών δανείων. Η Folli Follie έχει τρία ομολογιακά δάνεια, το πρώτο 250 εκατ. ευρώ, που λήγει Ιούλιο 2019, και άλλα δύο της τάξης των 150 εκατ. ευρώ και 50 εκατ. ευρώ αντίστοιχα, που λήγουν το 2022.
H δικαστική προστασία παρέχεται εφόσον συμφωνήσει το 20% των πιστωτών. Με δεδομένο πάντως ότι η προσφυγή της Folli Follie αιφνιδίασε τις τράπεζες, οι οποίες δεν ήταν ενήμερες για την κίνηση της εταιρείας να ζητήσει προστασία έναντι επιθετικών συμπεριφορών, παραμένει άγνωστο ποιο είναι το 20% των πιστωτών που συμφώνησε σε αυτή την κίνηση. Ερώτημα είναι επίσης με βάση ποιες οικονομικές καταστάσεις δόθηκε η σχετική έγκριση, με δεδομένη την αμφισβήτηση των οικονομικών στοιχείων της εταιρείας. Αιφνιδιασμένος από την κίνηση της διοίκησης της Folli Follie είναι – σύμφωνα με πληροφορίες– και ο δεύτερος βασικός μέτοχος της εταιρείας, ο κινεζικός όμιλος Fosun, πηγές του οποίου σημειώνουν ότι η πρωτοβουλία της διοίκησης Κουτσολιούτσου «δεν είχε έρθει προς έγκριση στο διοικητικό συμβούλιο της εταιρείας», το οποίο δεν ήταν καν ενήμερο. Να σημειωθεί ότι η Fosun, η οποία ελέγχει σήμερα το 16,37% της Folli Follie, πρόσφατα τοποθέτησε νέο εκπρόσωπο στο διοικητικό συμβούλιο της εταιρείας, τον επικεφαλής του ομίλου στην Ελλάδα, Haolei Zhang.
Σύμφωνα με τραπεζικές πηγές, τα δάνεια της Folli Follie στις τέσσερις τράπεζες, Alpha, Εθνική, Eurobank και Πειραιώς, είναι συνολικά της τάξης των 110 εκατ. ευρώ (μαζί με τις συμβάσεις sale & lease back), για τα οποία πρόσφατα ζήτησαν και έγραψαν πρόσθετες εξασφαλίσεις, καλύπτοντας το σύνολο σχεδόν της απαίτησής τους. Μεταξύ των εγγυήσεων που δόθηκαν είναι ποσοστό στα Αττικά Πολυκαταστήματα, στο οποίο η εταιρεία έχει το 39% των μετοχών περίπου.
Σχολιάζοντας την κίνηση της εταιρείας, τραπεζικές πηγές επιφυλάσσονται, σημειώνοντας ότι δεν έχουν ενημερωθεί για το περιεχόμενο της απόφασης, ενώ παράλληλα διατυπώνουν και ερωτήματα για τη σκοπιμότητα της κίνησης. Οπως υπογραμμίζουν, η πρωτοβουλία πρέπει να συνοδευθεί με την υποβολή αξιόπιστου σχεδίου αναδιάρθρωσης, το οποίο η εταιρεία οφείλει να ετοιμάσει άμεσα και πριν εξαντληθεί η διορία του τετραμήνου, προκειμένου να μην υπάρξει περαιτέρω πλήγμα στην ήδη τρωθείσα φήμη της. Σε κάθε περίπτωση η έγκριση του σχεδίου αναδιάρθρωσης, όταν αυτό τεθεί προς έγκριση στο δικαστήριο, πρέπει να εξασφαλίσει τη συναίνεση του 60% των πιστωτών της Folli Follie.
Η αιφνίδια προσφυγή της διοίκησης της Folli Follie στη δικαστική προστασία καταδεικνύει τη δύσκολη θέση στην οποία βρίσκεται η εταιρεία, καθώς κορυφώνονται οι πιέσεις από τους πιστωτές. Να σημειωθεί ότι η διοίκηση θα κληθεί να αντιμετωπίσει άλλωστε και την έρευνα του οικονομικού εισαγγελέα κ. Γιάννη Δραγάτση, ο οποίος έχει ξεκινήσει την κλήση σε απολογία μελών του διοικητικού συμβουλίου.
QCM: Εκπληξη για τη στάση των Αρχών
«Μου προκαλεί έκπληξη που οι Αρχές δεν είναι πιο επιθετικές απέναντι στη Folli Follie σε αυτό το στάδιο», σημειώνει στην «Κ» ο Γκάμπριελ Γκρέγκο, επικεφαλής του QCM, σχολιάζοντας την προσωρινή διαταγή προστασίας από τους πιστωτές της που έλαβε η εισηγμένη. «Είναι ξεκάθαρο πως κάθε μέρα που περνάει με τη σημερινή διοίκηση της FF να παραμένει στη θέση της, υπάρχει ένας επιπλέον κίνδυνος δημιουργίας μεγαλύτερης σύγχυσης», τονίζει. «Είναι σαφές ότι οι ομολογιούχοι και οι τράπεζες (δικαίως) ασκούν μεγάλη πίεση στην εταιρεία», συνεχίζει ο κ. Γκρέγκο. «Στο τέλος της ημέρας, εάν αποδειχθεί ότι δεν υπάρχει ρευστότητα στην εταιρεία, η ικανότητά της να εξυπηρετεί το χρέος της θα τεθεί σοβαρά στο τραπέζι. «Οι πιστωτές έχουν δίκιο στην προσέγγισή τους».