Ως το εναρκτήριο λάκτισμα του επόμενου γύρου συγκέντρωσης και στρατηγικών συμμαχιών στον κατασκευαστικό κλάδο εκλαμβάνουν φορείς της αγοράς τη συμμαχία της Intrakat της οικογένειας Κόκκαλη με τον κ. Δημήτρη Κούτρα, τον μέχρι πριν από έναν μήνα πρόεδρο του ομίλου «Ελλάκτωρ» και μία από τις πλέον εμβληματικές φιγούρες του τομέα των δημοσίων έργων, με αδιάλειπτη παρουσία 50 ετών. Η συμφωνία αφορά την απόκτηση από τον κ. Κούτρα του 20% της Intrakat, αντί 8 εκατ. ευρώ, αναλαμβάνοντας, παράλληλα, και ενεργό ρόλο στην εταιρεία, με στόχο την ενίσχυση της παρουσίας της εισηγμένης στον κλάδο των δημοσίων έργων. Σύμφωνα με πληροφορίες, ο κ. Κούτρας είχε αρχίσει να καλοβλέπει τη συμμαχία με την Intrakat από τις αρχές του έτους, όταν είχε αρχίσει να διαφαίνεται ότι το χάσμα στις σχέσεις του ίδιου και του κ. Μπόμπολα με τους αδελφούς Καλλιτσάντση είναι αγεφύρωτο και ότι θα έπρεπε να αναζητηθεί «φόρμουλα» για την εξαγορά του ποσοστού των τελευταίων (ή και το αντίστροφο). Ηταν το διάστημα κατά το οποίο η εσωτερική κρίση στην «Ελλάκτωρ» σοβούσε και οι δύο πλευρές είχαν έρθει σε συμφωνία κυρίων για την εκατέρωθεν απόκτηση των μετοχών τους, με «κλειδωμένο» τίμημα ύψους 2 ευρώ ανά μετοχή. Με λίγα λόγια, όποιος από τους δύο κατέθετε πρόταση εξαγοράς των μετοχών του άλλου, εκείνος θα έπρεπε να συναινέσει.
Τότε ήταν που έγινε η προσέγγιση με την Intrakat, με την πλευρά Κόκκαλη να αναζητεί κάποιον στρατηγικό σύμμαχο, προκειμένου να περιορίσει την έκθεσή της στον κατασκευαστικό κλάδο (ελέγχει το 80% της Intrakat). Οπως προκύπτει, στόχος του κ. Κούτρα ήταν η Intrakat να εξαγοράσει το ποσοστό που ήλεγχαν τότε οι αδελφοί Καλλιτσάντση (περίπου 11%-12%) και, με τη σειρά της, η «Ελλάκτωρ» να αποκτήσει το 20% της εισηγμένης κατασκευαστικής εταιρείας του ομίλου Κόκκαλη. Θα επρόκειτο για κίνηση ανταλλαγής μετοχών, που ταυτόχρονα θα απάλλασσε την πλευρά Μπόμπολα – Κούτρα από τους αδελφούς Καλλιτσάντση. Το πλάνο αυτό ανατράπηκε λόγω της πρωτοβουλίας των τελευταίων Change4Ellaktor, η οποία εντέλει οδήγησε στην απομάκρυνση των κ. Μπόμπολα και Κούτρα από τη διοίκηση της «Ελλάκτωρ».
Στο πλαίσιο αυτό, ο κ. Κούτρας φαίνεται να είχε επεξεργαστεί και ένα παράλληλο σχέδιο που περιλάμβανε τον όμιλο Μυτιληναίου. Αυτό αφορούσε την πώληση της θυγατρικής «Ανεμος», που δραστηριοποιείται στην αιολική ενέργεια, στον ενεργειακό όμιλο, ο οποίος με τη σειρά του θα παραχωρούσε στην «Ελλάκτωρ» τη ΜΕΤΚΑ, που έχει αναπτύξει σημαντική παρουσία στα κατασκευαστικά δρώμενα τα τελευταία χρόνια, συμμετέχοντας σε διαγωνισμούς, αν και τα έργα που αναλαμβάνει τα αναθέτει κυρίως σε υπεργολάβους.
Η οικογένεια Κόκκαλη προχωρά στη συμμαχία αυτή, έχοντας συνειδητοποιήσει ότι η εταιρεία δεν θα μπορούσε να αναπτυχθεί περαιτέρω χωρίς κάποιον ισχυρό σύμμαχο, ιδίως σε ό,τι αφορά τη δυνατότητα διεκδίκησης περισσότερων δημοσίων έργων και νέων συμβάσεων, πράγμα που κατέστησε την κίνηση αυτή μονόδρομο.
Αλλωστε, η εταιρεία έχει κατορθώσει να αποκτήσει παρουσία σε επικερδείς δραστηριότητες του κλάδου, όπως οι συμβάσεις ΣΔΙΤ, αποφεύγοντας τις υπερβολικές εκπτώσεις στους δημόσιους διαγωνισμούς και αναλαμβάνοντας επιλεγμένα έργα, κυρίως όμως στον ιδιωτικό τομέα.
Η εισηγμένη διαθέτει σημαντικό ανεκτέλεστο υπόλοιπο, ύψους 570 εκατ. ευρώ, με αιχμή του δόρατος το έργο των 14 περιφερειακών αεροδρομίων της Fraport, σύμβαση αξίας 357 εκατ. ευρώ. Επίσης, τις επόμενες ημέρες αναμένεται να υπογράψει μία ακόμα σημαντική σύμβαση που αφορά την κατασκευή της σιδηροδρομικής σήραγγας Σεπολίων, έργο της τάξεως των 122 εκατ. ευρώ, στο οποίο μειοδότησε στις αρχές του έτους. Πέραν της κατασκευαστικής δραστηριότητας, η διοίκηση της εταιρείας φρόντισε να ενισχύσει ακόμα περισσότερο τη δυνητική υπεραξία και την κερδοφορία του ομίλου, με την πρόσφατη κίνηση της μεταβίβασης του ποσοστού 13,3%, που μέχρι σήμερα ήλεγχε η Intracom Holdings, στην παραχωρησιούχο εταιρεία «Μορέας», που εκμεταλλεύεται τον άξονα Κόρινθος – Τρίπολη – Καλαμάτα και τον κλάδο Λεύκτρο – Σπάρτη.
Αναζητούν εναλλακτικούς τομείς δραστηριότητας
Εν τω μεταξύ, το γεγονός ότι τα τελευταία 3,5 χρόνια δεν έχει υπογραφεί καμία νέα μεγάλη σύμβαση έργου υποδομής στην Ελλάδα σημαίνει ότι οι εταιρείες του κλάδου καλούνται να επιβιώσουν σε ιδιαίτερα αντίξοες συνθήκες, οι οποίες καθίστανται ακόμα δυσκολότερες από το γεγονός ότι τα έργα στο εξωτερικό είναι πολύ δύσκολο όχι μόνο να αναληφθούν, αλλά και να αποφέρουν κέρδη, λόγω του υψηλού κόστους χρήματος για τις ελληνικές εταιρείες, ακόμα και για τις πλέον εύρωστες, κάτι που σημαίνει ότι πιθανή διέξοδος παραμένει κλειστή. Ετσι, μόνη λύση, πέραν της στροφής σε εναλλακτικούς τομείς δραστηριότητας, όπως η διαχείριση απορριμμάτων μέσω ΣΔΙΤ (που όμως δεν αρκεί για να συντηρήσει έναν ισχυρό μηχανισμό παραγωγής έργων) ή η παραγωγή ενέργειας από ανανεώσιμες πηγές, είναι οι συγχωνεύσεις ή έστω οι στρατηγικές συνεργασίες.
Σύμφωνα με φορείς του κλάδου, οι σχετικές εξελίξεις αναμένεται να «τρέξουν» τους επόμενους μήνες. Στο πλαίσιο αυτό, ενεργό ρόλο εκτιμάται ότι θα διαδραματίσουν και οι ξένοι επενδυτές, οι οποίοι είτε θα παράσχουν ρευστότητα είτε θα πιέσουν προς την κατεύθυνση αυτή (δηλαδή της ισχυροποίησης μέσω συμμαχιών) τις διοικήσεις των ομίλων. Υπενθυμίζεται ότι, πριν από λίγους μήνες, το fund Reggeborgh Invest της ολλανδικής οικογένειας Wessels (ιδιοκτήτες του κατασκευαστικού ομίλου Wessels) απέκτησε ποσοστό 9,38% της ΓΕΚ ΤΕΡΝΑ διατηρώντας, προς το παρόν, τον ρόλο του παθητικού επενδυτή.
Παράλληλα, η εσωτερική κρίση που σοβούσε επί σχεδόν δύο χρόνια στον όμιλο J&P Overseas, τη μητρική της J&P-Αβαξ, φαίνεται πως οδεύει προς επίλυση, μετά την καθαίρεση από τη διοίκηση του κ. Ανδρέα Παπαθωμά, στο πλαίσιο πρόσφατης δικαστικής απόφασης (με ενάγοντες μέλη της οικογένειας Παρασκευαΐδη) που του καταλόγισε κακοδιαχείριση της θυγατρικής του ομίλου στη Σαουδική Αραβία. Πλέον, οι δύο βασικοί μέτοχοι, δηλαδή η οικογένεια Ιωάννου (η οποία έχει υπό την ευθύνη και την ελληνική J&P-Αβαξ) και η οικογένεια Παρασκευαΐδη, φαίνεται να εγκαταλείπουν το μέχρι πρότινος σχέδιο για διάσπαση του ομίλου και διαχωρισμό των δραστηριοτήτων του και θα κινηθούν από κοινού για την ανάπτυξη της εταιρείας με ενιαίο τρόπο, με ό,τι αυτό συνεπάγεται και για την παρουσία στην Ελλάδα. Σημειωτέον ότι χρηματιστηριακά υπάρχουν αυτήν τη στιγμή τουλάχιστον τέσσερις εταιρείες (ΑΕΓΕΚ, ΑΤΤΙΚΑΤ, Προοδευτική και ΒΙΟΤΕΡ), οι οποίες θα μπορούσαν, υπό προϋποθέσεις, να λειτουργήσουν ως «δίαυλοι» για την είσοδο στον κλάδο ενός νέου επενδυτικού σχήματος. Σε κάθε περίπτωση, η «μεταγραφή» Κούτρα στην Intrakat φαίνεται πως ενεργοποιεί το σχέδιο για τη δημιουργία της Intraktor, δηλαδή μιας «Ακτωρ Νο2», όπως είχε προαναγγείλει ο κ. Κούτρας λίγες ημέρες πριν από την επικράτηση των αδελφών Καλλιτσάντση στην εσωτερική διαμάχη για τον έλεγχο της «Ελλάκτωρ».