Χωρίς φρένο δείχνουν οι πιέσεις στο ελληνικό Χρηματιστήριο, οι οποίες στράφηκαν χθες και εκτός των τραπεζικών μετοχών, με τους πωλητές να συνεχίζουν να έχουν τον έλεγχο της αγοράς, παρά τις όποιες προσπάθειες έγιναν από τους (λίγους) αγοραστές στην αρχή της συνεδρίασης. Τα αρνητικά μηνύματα από Ιταλία και ΗΠΑ (παρά το γύρισμα αυτών των αγορών στη συνέχεια) ήταν ικανά για ακόμη μία φορά να παρασύρουν το ευάλωτο Χ.Α. σε νέο κύκλο ρευστοποιήσεων, με τους αναλυτές να επισημαίνουν πως πλέον οι προσδοκίες για τη συνέχεια είναι πολύ χαμηλές. Ο Γενικός Δείκτης έκλεισε με απώλειες 2,43% στις 626,17 μονάδες, ο δείκτης υψηλής κεφαλαιοποίησης έκλεισε με πτώση 2,25% στις 1.644,23 μονάδες, ο τραπεζικός δείκτης υποχώρησε 3,50% στις 486,21 μονάδες, ενώ ο τζίρος συνέχισε να κινείται με «ανεβασμένους» ρυθμούς και διαμορφώθηκε στα 58,21 εκατ. ευρώ.
Οπως σημειώνει o Νίκος Καυκάς, επικεφαλής επενδύσεων της Merit, ο Γενικός Δείκτης έχασε ένα σημαντικό τεχνικό σημείο στήριξης, επηρεαζόμενος από την άνοδο του κόστους δανεισμού της Ιταλίας, το οποίο αύξησε και το ελληνικό. Δεικτοβαρείς μετοχές, όπως ΟΠΑΠ και ΟΤΕ, έχουν παραβιάσει οριακά το εύρος διαπραγμάτευσης εντός του οποίου κινούνταν για περισσότερο από έναν χρόνο. Τα αντανακλαστικά της αγοράς για μετοχές της πραγματικής οικονομίας, με γερά θεμελιώδη, θα οριοθετήσουν το μέγεθος της υποχώρησης, αφού για τον τραπεζικό δείκτη, πέραν μιας ανοδικής αντίδρασης, οι προσδοκίες είναι γενικά χαμηλές.
Από την πλευρά του, ο Δημήτρης Τζάνας, διευθυντής επενδύσεων της Κύκλος ΑΧΕΠΕΥ, σημειώνει πως η αγορά βρίσκεται σε πορεία ελεύθερης πτώσης. Αυτό είναι το αποτέλεσμα αθρόων πωλήσεων τραπεζικών, κυρίως, μετοχών, αλλά και άλλων δεικτοβαρών τίτλων υψηλής κεφαλαιοποίησης. Αναπόφευκτα, η τεχνική εικόνα επιβαρύνεται καθημερινά, με τα όρια στήριξης να καταρρίπτονται ως «χάρτινοι πύργοι» και με τον Γενικό Δείκτη να πιθανολογείται ότι σύντομα θα προσεγγίσει την περιοχή των 600 μονάδων. Η ανάγκη για επιτάχυνση της εξυγίανσης των τραπεζικών χαρτοφυλακίων συνυφαίνεται με διάφορες λύσεις. Ολοι οι τρόποι, ωστόσο, έχουν ως κοινό παρονομαστή την υποβοήθηση από «νέο χρήμα» που είναι αναγκαίο να προέλθει από τους δανειστές. Ενόψει δε τέτοιων εξελίξεων, δεν είναι παράδοξη η καθημερινή κλιμάκωση της αποεπένδυσης από τους τραπεζικούς τίτλους, ενώ αρνητικά για την αξιοπιστία της αγοράς συνεχίζει να λειτουργεί η υπόθεση της Folli Follie.