H αντίστροφη μέτρηση για τη σωτηρία του ιταλικού αερομεταφορέα Alitalia έχει αρχίσει. Στις 30 Απριλίου –δηλαδή σε λιγότερο από δύο εβδομάδες– εκπνέει και η νέα διορία διάσωσής της. Eίχε κηρύξει πτώχευση τον Μάιο του 2017 και επιβιώνει έκτοτε μόνον χάρη στις κρατικές ενέσεις ρευστότητας, όπως αναφέρει η Deutsche Welle. Σύμφωνα με τον αρχικό σχεδιασμό, προβλεπόταν ότι η οικονομική ενίσχυση του δημοσίου θα ήταν και περιορισμένης έκτασης και βραχείας διάρκειας, ώστε να μην καθηλωθούν στο έδαφος τα αεροσκάφη της Alitalia. Ωστόσο η Ρώμη αναγκαζόταν να παρατείνει κάθε τόσο τη γραμμή πιστώσεων. Ο δημόσιος διαχειριστής, που αναλαμβάνει σε περιπτώσεις πτωχεύσεων, κλήθηκε να βάλει σε τάξη τα οικονομικά του άλλοτε κολοσσού, αλλά και να αναζητήσει επίδοξο αγοραστή.
Ιστορικό
Πώς όμως έφτασε σε αυτό το σημείο ο ιταλικός αερομεταφορέας με ένα τόσο ένδοξο παρελθόν; «Τις δεκαετίες του 1970 και 1980 ήταν ιδιαίτερα επικερδής, αν και λειτουργούσε υπό ένα προστατευμένο μονοπωλιακό καθεστώς», επισημαίνει στο γερμανικό πρακτορείο ειδήσεων ο ειδικός σε θέματα αερομεταφορών Αντρέα Γκιουρίτσιν. «Από τη στιγμή που άνοιξε η αγορά για τους ανταγωνιστές, η Alitalia άρχισε να χάνει όλο και περισσότερο χρήματα». Από το 2007 η εταιρεία βρέθηκε τρεις φορές στα πρόθυρα της χρεοκοπίας. Μετά τις δύο πρώτες κρίσεις τόσο η Air France-KLM όσο και η Etihad επιχείρησαν ματαίως να την εξυγιάνουν. Σημειωτέον πως ο ιταλικός αερομεταφορέας μέσα στα 70 χρόνιας της ιστορίας του έπεσε συχνά θύμα κακοδιαχείρισης. Σήμερα, και με δεδομένο το περιορισμένο ενδιαφέρον των επενδυτών, η ιταλική κυβέρνηση προσανατολίζεται περισσότερο σε λύση που θα εμπεριέχει και τη δική της συμμετοχή. Με απλά λόγια ο ένας εκ των δύο αντιπροέδρων της κυβέρνησης και υπουργός Βιομηχανίας Λουίτζι ντι Μάιο έχει αναθέσει στην κρατική εταιρεία σιδηροδρόμων Ferrovie dello Stato Italiane (FS), μητρική της ΤΡΑΙΝΟΣΕ, να επιληφθεί του προβλήματος της Alitalia.
Η FS ωστόσο, αν και αρκετά επικερδής τα τελευταία χρόνια, δεν φαίνεται να είναι σε θέση να σηκώσει μόνη της το βάρος του αερομεταφορέα, ενώ την ίδια ώρα δυσκολεύεται να βρει και εταίρους, σύμφωνα με την Deutsche Welle. Οι ιταλικοί σιδηρόδρομοι φέρονται διατεθειμένοι να αναλάβουν το 30%, άλλο ένα 15% θα μπορούσε να περάσει στο υπουργείο Οικονομίας –καθιστώντας έτσι το δημόσιο μέτοχο της εταιρείας–, ενώ για άλλο ένα 15% φέρεται να ενδιαφέρεται η αμερικανική Delta. Το υπόλοιπο 40%, όμως, δεν φαίνεται να ενδιαφέρει κανέναν. Σε ιταλικά ΜΜΕ καλλιεργείται η φημολογία ότι ασκούνται πιέσεις στην οικογένεια Μπένετον να συνδράμει και αυτή στη διάσωση. Παρότι ο χρόνος μετράει αντίστροφα, στην κυβέρνηση επικρατεί συγκρατημένη αισιοδοξία. «Πιστεύω ότι τις επόμενες ημέρες θα έχουμε καλές ειδήσεις», εκτίμησε ο Λουίτζι ντι Μάιο Εντούτοις, δεν μπορεί να αποκλειστεί το σενάριο και νέας παράτασης πέραν της 30ής Απριλίου. Ούτως ή άλλως, η Alitalia θα πρέπει να επιστρέψει τα κρατικά δάνεια που έλαβε τα τελευταία χρόνια, όπως αξιώνουν οι ευρωπαϊκές αρχές. Επίσης, κάποια στιγμή θα πρέπει να εξέλθει από τη διαδικασία πτώχευσης. Οι νυν διαχειριστές περιόρισαν σημαντικά τις ζημίες της, και από τα 410 εκατ. ευρώ του 2016, το 2018 κατέγραψε απώλειες 154 εκατ. ευρώ προ φόρων, τόκων και αποσβέσεων. Ειδικοί εκτιμούν ότι θα χρειαστούν επενδύσεις 2 δισ. ευρώ –κυρίως για την αγορά νέων αεροσκαφών– για να υπάρξει πραγματική εξυγίανση του ιταλικού αερομεταφορέα.