Η παλαιότερη όλων είναι μεγαλύτερη από εννέα γήπεδα ποδοσφαίρου και στη διάρκεια του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου χρησιμοποιήθηκε για τη διανομή ανθρωπιστικής βοήθειας από τον Ερυθρό Σταυρό. Η πιο καινούργια ανοίγει μόνον ύστερα από έλεγχο αναγνώρισης της κόρης του ματιού. Πρόκειται για ειδικές αποθήκες που βρίσκονται σε συγκεκριμένα λιμάνια, στα λεγόμενα «ελεύθερα λιμάνια», όπως τα αποκαλεί σχετικό ρεπορτάζ του Bloomberg Businessweek. Προσφέρουν, όμως, το τέλειο καταφύγιο σε αγοραπωλησίες έργων τέχνης πολλών εκατομμυρίων δολαρίων που παραμένουν αφορολόγητες ακριβώς επειδή λαμβάνουν χώρα μέσα στα όρια των λεγόμενων ελεύθερων λιμανιών.
Οι αποθήκες των ελεύθερων λιμανιών είναι κατασκευασμένες με την πλέον υψηλή τεχνολογία και φιλοξενούν ακόμη και για μεγάλα χρονικά διαστήματα ακριβά έργα τέχνης. Τα «παρκάρουν» εκεί συλλέκτες και βαθύπλουτοι αγοραστές τους και παραμένουν επί χρόνια χωρίς να καταβληθεί φόρος γι’ αυτά. Οπως αναφέρει σχετικό ρεπορτάζ του Bloomberg Businessweek, λιμάνια με τέτοιες αποθήκες υπάρχουν κοντά στη Γενεύη, στη Σιγκαπούρη και σε άλλες ασιατικές χώρες, πρόθυμες να προσφέρουν καταφύγιο σε νεοαποκτηθείσες περιουσίες. Σύμφωνα, πάντα, με το Bloomberg Businessweek, σχετικά προσφάτως λειτουργούν με τον ίδιο τρόπο και ορισμένα λιμάνια στις ΗΠΑ, στο Μανχάταν και στην πόλη Γουίλμινγκτον στην πολιτεία Ντέλαγουερ.
Στην πράξη, τα ελεύθερα λιμάνια δεν είναι παρά μικρογραφίες ειδικών αφορολόγητων ζωνών που προσφέρουν στους πελάτες τους νόμιμο τρόπο για να αποφύγουν την καταβολή διπλών δασμών εισαγωγής. Αν, για παράδειγμα, ένας βαθύπλουτος συλλέκτης έργων τέχνης έχει στην κατοχή έναν Μαγκρίτ αξίας 20 εκατ. δολαρίων, μπορεί να τον «παρκάρει» στην αποθήκη του ελεύθερου λιμανιού του Λουξεμβούργου για να αποφύγει την καταβολή εκατοντάδων χιλιάδων δολαρίων σε δασμούς μέχρις ότου αποφασίσει αν θα τον μεταφέρει στην έπαυλή του στην Ελβετία ή στην κατοικία του στο Μανχάταν. Στην Ελβετία, τα ελεύθερα λιμάνια θέτουν χρονικό όριο φιλοξενίας των πολύτιμων αντικειμένων τους 12 μήνες για τους Ελβετούς πολίτες. Κάτι ανάλογο συμβαίνει και σε άλλες χώρες.
Τα περισσότερα από αυτά τα ελεύθερα λιμάνια απαιτούν διεξοδική καταγραφή των πολύτιμων ειδών τόσο κατά την είσοδο όσο και κατά την έξοδό τους. Τα πρόβλημα είναι, όμως, ότι την ίδια στιγμή στην πλειονότητά τους επιτρέπουν στους κατόχους των ακριβών αυτών έργων τέχνης να διατηρούν κρυφή την ταυτότητά τους και να εμφανίζονται ως εταιρεία. Και εφόσον δεν φορολογούνται οι πωλήσεις που γίνονται μέσα στα όρια ενός ελεύθερου λιμανιού, οι ιδιοκτήτες μπορούν να παίρνουν μέρος σε ανώνυμες συναλλαγές και να πωλούν έργα τέχνης αξίας δεκάδων εκατομμυρίων δολαρίων χωρίς να καταβάλλουν κανένα φόρο. Η δυνατότητα να ανιχνευθούν αυτές οι συναλλαγές είναι σχεδόν ανύπαρκτη.
Η μεγαλύτερη από τις αποθήκες ελεύθερων λιμανιών βρίσκεται στη Γενεύη και είναι έκτασης 51.932 τ.μ. Εχει δεχθεί επικρίσεις, καθώς έχει φιλοξενήσει εννέα αρχαιότητες που εκλάπησαν το 2010 από τη Λιβύη, τη Συρία και την Υεμένη και μεταφέρθηκαν μέσω Κατάρ και Αραβικών Εμιράτων. Χρειάστηκε να παρέλθουν έξι χρόνια για να τις κατάσχουν οι ελβετικές αρχές ύστερα από ελέγχους των τελωνείων. Ανάμεσα στα κλοπιμαία βρισκόταν και ένα άγαλμα της Αφροδίτης των Ελληνιστικών χρόνων που εκλάπη από τη Συρία. Η αποκάλυψη ανάγκασε το ελεύθερο λιμάνι της Γενεύης να επιβάλει αυστηρότερους κανονισμούς. Εκτοτε στην ιστοσελίδα του υπάρχει η προειδοποίηση προς τους επίδοξους πελάτες ότι πρέπει να έχουν την αναγκαία προέγκριση για να μεταφέρουν στις αποθήκες του οποιοδήποτε αρχαιολογικό εύρημα.