Η προστασία του περιβάλλοντος δεν είναι πλέον μια προωθημένη σκέψη για τους οικολόγους. Οι συνέπειες της κλιματικής αλλαγής γίνονται χρόνο με τον χρόνο τόσο καταστροφικές για τις κοινωνίες, που ανατρέπουν όχι μόνον τις προτεραιότητες των κυβερνήσεων, αλλά και τον ίδιο το χάρτη των πολιτικών δυνάμεων στην Ευρώπη.
Η άνοδος της επιρροής των Πρασίνων στις ευρωεκλογές του περασμένου Μαΐου, η θεαματική αύξηση των ποσοστών τους στη Γερμανία και η κατάκτηση της δεύτερης θέσης που μπορεί να τους οδηγήσει αύριο στην κυβέρνηση καταδεικνύουν το τι μέλλει γενέσθαι στο πολιτικό σκηνικό, σε συνδυασμό με την ανάδειξη του προβλήματος στην κορυφή της ατζέντας της νέας Κομισιόν.
Η Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν εξελέγη από το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο ύστερα από έναν γενναίο συμβιβασμό με την παράταξη των Πρασίνων, δεν είναι χαρακτηριστικό; Είναι φανερό ότι η πολιτική, η οποία συνήθως ακολουθεί τα αιτήματα των καιρών και τις μεγάλες προκλήσεις της οικονομίας, αρχίζει να μετατοπίζεται.
Η πολιτική διαμάχη στο άμεσο μέλλον θα επικεντρωθεί, σε μεγάλο βαθμό, στη διαμόρφωση προτάσεων και συνεργασιών που θα μπορούν να εκφράσουν και να αντιπροσωπεύσουν τις κοινωνίες στην αντιμετώπιση αυτής της δραματικής απειλής και στη μετάβαση στο νέο ασφαλέστερο περιβάλλον.
Η ανάγκη είναι κατεπείγουσα και γεννάει εκτός από έναν νέο οικονομικό κόσμο και ένα νέο πολιτικό οικοδόμημα. Από πού θα αντληθούν πόροι, ποιες είναι οι καλύτερες λύσεις, πού θα δοθεί το βάρος των νέων επενδύσεων; Ποιοι θα είναι οι νέοι περιβαλλοντικοί κανόνες, τι ρόλο θα διαδραματίσει ο ιδιωτικός και τι ο δημόσιος τομέας στις επενδύσεις; Θα υπάρξουν καινούργια πλούσια κοινοτικά πακέτα και πώς θα αναπτυχθούν οι υπερεθνικές συνέργειες, με δεδομένο ότι το πρόβλημα και οι επιπτώσεις της καταστροφής του περιβάλλοντος αφορούν τον πλανήτη ολόκληρο; Υπό το πρίσμα αυτό, δεν είναι καθόλου τυχαίο ότι ο Κυριάκος Μητσοτάκης έβαλε στην πρώτη γραμμή το πρόβλημα της κλιματικής αλλαγής, στις συναντήσεις του με τον Μακρόν, τη Μέρκελ και τον πρωθυπουργό της Ολλανδίας Ρούτε. Εξέφρασε το μήνυμα της εποχής! Ούτε είναι συνεπώς τυχαίος ο τρόπος που θα μιλήσει στη Σύνοδο του ΟΗΕ για την κλιματική αλλαγή, αύριο στη Νέα Υόρκη, με την ελληνική πρόταση για τη λήψη μέτρων και τη δημιουργία μηχανισμών για την προστασία της φυσικής και της πολιτιστικής κληρονομιάς. Είναι πολύ σημαντικό.
Ειδικότερα για την Ελλάδα του ήλιου, του αέρα και της θάλασσας, η στροφή της πολιτικής και της οικονομίας σε πιο φιλικές για το περιβάλλον προοπτικές μπορεί να δημιουργήσει εκπληκτικές νέες ευκαιρίες ανάπτυξης.
Η αποτελεσματική και γόνιμη διαχείριση της κλιματικής αλλαγής, μαζί με την ψηφιακή οικονομία και τον μετασχηματισμό που προκαλεί, αποτελεί τις δύο κορυφαίες προκλήσεις της δεκαετίας που έρχεται.
Οι μεταβολές που θα σημειωθούν και οι δυνάμεις που θα απελευθερωθούν θεωρούνται κολοσσιαίες. Είναι μείζονα φαινόμενα που βρίσκονται σε εξέλιξη και αντικατοπτρίζονται άμεσα στην κοινωνία, στην οικονομία και στην πολιτική. Είναι θέματα που απασχολούν μονίμως πλέον και τα πρωτοσέλιδα του διεθνούς Τύπου, πώς δεν θα επηρεάσουν την πολιτική και τα κόμματα; Λάβετε θέσεις! Την ψηφιακή οικονομία και τη σημασία της λίγοι ακόμη μπορεί να την κατανοούν. Τις περιβαλλοντικές επιπτώσεις όμως και την «πράσινη ανάπτυξη» πολλοί.
Γι’ αυτό τα κόμματα που μάθαμε να ονομάζουμε Πράσινους κερδίζουν συνεχώς έδαφος, σε πανευρωπαϊκό επίπεδο. Αντανακλούν ανησυχίες, αποτελούν το καινούργιο, ανταποκρίνονται στα νέα αιτήματα της κοινωνίας και δεν ταυτίζονται με ακραίες θέσεις στη μία ή την άλλη πλευρά του πολιτικού χάρτη.
Αντιθέτως, είναι τοποθετημένα στο κέντρο. Ενδεικτικό είναι πως όσο ανεβαίνουν σε απήχηση οι Πράσινοι, τόσο χάνουν σε έδαφος οι παραδοσιακά κεντρώες δυνάμεις και κυρίως τα σοσιαλδημοκρατικά κόμματα, τα οποία συγκέντρωναν παραδοσιακά τις μεγαλύτερες προσδοκίες και ήταν παντού η ισορροπία του συστήματος.