Καθυστερήσεις παρατηρούνται στο πόσο γρήγορα κατανέμονται τα κονδύλια του τεράστιου πακέτου βοήθειας προς τις αμερικανικές επιχειρήσεις και τα νοικοκυριά. Oπως χαρακτηριστικά επισημαίνει το ειδησεογραφικό πρακτορείο Ρόιτερς, μέχρι στιγμής στο γραμματοκιβώτιο δεν έχει φθάσει η ατομική επιταγή για τον κάθε Αμερικανό και κάθε Αμερικανίδα, όπως έχει προγραμματισθεί. Και αυτό εκτραχύνει την ύφεση. Αντιθέτως, η Ελβετία έχει βρει έναν εύκολο τρόπο να μπορεί μέσα σε μισή ώρα να λάβει ένας επιχειρηματίας δάνειο από την τράπεζα και να κρατήσει όρθια την επιχείρησή του.
Στη Βρετανία, όπως γράφουν οι Financial Times, μία εταιρεία σε ανάλογη θέση τηλεφωνούσε στις αρμόδιες αρχές επί ημέρες για να ενημερωθεί πώς θα ζητήσει δάνειο με κρατική εγγύηση και τελικά της το αρνήθηκαν. Στη δε Γαλλία, η γραφειοκρατική διαδικασία κάθε άλλο παρά προτρεπτική είναι, ενώ στη Γερμανία ο αντίστοιχος μηχανισμός, λόγω πάρα πολλών αιτήσεων, έχει καταρρεύσει. Συνολικά, μιλώντας, όπως αναφέρουν οι FT, στην Ελβετία την πρώτη εβδομάδα εφαρμογής του προγράμματος δόθηκαν 15 δισεκατομμύρια φράγκα (14,2 δισεκατομμύρια ευρώ) σε περισσότερες από 76.000 επιχειρήσεις και το κονδύλι διπλασιάστηκε πλέον. Αντίθετα στη Βρετανία, όπου υποβλήθηκαν 130.000 αιτήσεις, μόνον 983 έχουν εγκριθεί. Η Ελβετία έχει το εξής διττό σύστημα: μία εταιρεία μπορεί να ζητήσει σε άτοκο δάνειο έως το 10% των εσόδων της και έως 500.000 φράγκα (474.000 ευρώ) με πλήρη εγγύηση δημοσίου ή ένα δάνειο με τόκο 0,5% για το 85%, το οποίο εγγυάται το δημόσιο, ενώ το ρίσκο για το 15% το αναλαμβάνουν οι τράπεζες και επιβάλλουν το τρέχον επιτόκιο.
Στις Ηνωμένες Πολιτείες, τώρα, όσο τεράστιο κι αν είναι το πρόγραμμα οικονομικής στήριξης, καθυστερεί να ανακουφίσει όσους θα έπρεπε. Η ύφεση εκδηλώθηκε ραγδαία και σαρωτικά, αλλά η αντίδραση είναι βραδεία. Οι επιμέρους πολιτείες καταβάλλουν μεγάλη προσπάθεια να διαχειριστούν ήδη τον πολύ μεγάλο όγκο αιτήσεων για επιδόματα ανεργίας, όταν η αντίστοιχη τεχνολογική υποδομή τους είναι ξεπερασμένη. Μέχρι πριν από λίγες ημέρες οι αιτήσεις για επίδομα ανεργίας ήταν εκατοντάδες χιλιάδες και τώρα φθάνουν τα εκατομμύρια. Ειδικά στην Καλιφόρνια, στη Νέα Υόρκη και στην Πενσιλβάνια η μηχανοργάνωσή τους έχει τεχνολογία του 1959. Οι μεγάλες επιχειρήσεις, από την άλλη, συμπεριλαμβανομένων και κολοσσών, που έχουν δώσει εντολή στο προσωπικό τους να δουλεύει από το σπίτι, είναι στο σκοτάδι για το πώς και το εάν δικαιούνται κρατική βοήθεια. Οι δε μικρομεσαίες επιχειρήσεις, οι οποίες είναι εκατομμύρια, ζητούν απελπισμένα ρευστό, ενώ οι τράπεζες που θα συμμετάσχουν στο πρόγραμμα δανειοδότησης δεν έχουν τα αναγκαία έγγραφα έτοιμα. Ο υπουργός Οικονομικών Στίβεν Μνούτσιν διεμήνυσε την περασμένη εβδομάδα πως στο πλαίσιο του προγράμματος των 350 δισεκατομμυρίων δολαρίων για την προστασία των εργαζομένων, οι εργοδότες μικρών εταιρειών θα μπορούν απλώς να πάνε στην τράπεζα και να χρηματοδοτηθούν, όμως, η γραφειοκρατία είναι μεγάλη. Οσο για τις ατομικές επιταγές των 1.200 δολαρίων, είναι ασαφές ακόμη το πότε θα δοθούν. Η Ομοσπονδιακή Τράπεζα των ΗΠΑ (Fed), τέλος, έχει ήδη εγκαινιάσει πολλά προγράμματα μεγάλης κλίμακας και με ταχύτητα πρωτόγνωρη σε σχέση με τη χρηματοπιστωτική κρίση του 2008. Ωστόσο, η πρωτοβουλία στήριξης τοπικών αρχών, πολιτειών, δήμων και μικρομεσαίων επιχειρήσεων μέσω δανεισμού ύψους έως και 4,5 τρισεκατομμυρίων δολαρίων ακόμη δεν έχει τεθεί σε εφαρμογή, εμποδίζοντας την ομαλή λειτουργία τους σε καθημερινή βάση.