Οι σκληρές καραντίνες που επιβλήθηκαν στην Ευρώπη από τα μέσα έως και τα τέλη Μαρτίου επιβαρύνουν σοβαρά την οικονομική δραστηριότητα. Τα δεδομένα του Μαρτίου και του Απριλίου εξακολουθούν να αποτυπώνουν μία τρομακτική εικόνα και στην Ευρώπη και στις ΗΠΑ. Κρίνοντας από τα στοιχεία για το γενικότερο κλίμα και την αγορά εργασίας μέχρι στιγμής, βλέπουμε ότι η οικονομική δραστηριότητα τον Μάρτιο ήταν 10%-15% χαμηλότερα από το σύνηθες και ίσως κατά 25%-40% αντιστοίχως τον Απρίλιο στις πιο βαριά πληττόμενες οικονομίες. Η Ιταλία και η Ισπανία με τους αυστηρούς περιοριστικούς όρους ίσως να βρίσκονται στο υψηλότερο σημείο της διακύμανσης, ενώ η Βρετανία και οι Ηνωμένες Πολιτείες περίπου στο μέσον. Η απόδοση της ευρωπαϊκής οικονομίας το δεύτερο τρίμηνο του 2020 θα είναι αποκαρδιωτική, αλλά ίσως σε μικρότερο βαθμό από όσο τα άσχημα δεδομένα του Απριλίου θα υποδηλώνουν. Σε πολλές ευρωπαϊκές χώρες και ειδικά σε όσες αντέδρασαν γρήγορα και έλαβαν επιτόπου μέτρα και/ή διέθεταν καλώς εξοπλισμένα συστήματα υγείας, η οικονομική δραστηριότητα μπορεί να αρχίσει να ανακάμπτει τον Μάιο και να επιταχύνει τον βηματισμό της τον Ιούνιο. Θα βοηθούσε σε αυτήν την κατεύθυνση μία πρώιμη χαλάρωση των περιορισμών, όπως συμβαίνει σε Αυστρία, Δανία και Γερμανία, και ίσως σε μικρή κλίμακα στην Ισπανία. Επιπροσθέτως, πολλές από τις ευρωπαϊκές αυτοκινητοβιομηχανίες επανεκκινούν την παραγωγή τους είτε στα τέλη Απριλίου είτε στις αρχές Μαΐου.
Παρά το γεγονός ότι τόσο οι πωλήσεις τους όσο και η παραγωγή τους ενδέχεται να παραμείνουν σε επίπεδα χαμηλότερα των συνηθισμένων, η αύξηση στην παραγωγή τον Μάιο εν συγκρίσει με εκείνη του Απριλίου προφανώς και θα είναι σημαντική. Τώρα, χώρες που εξαρτώνται σε μεγάλο βαθμό από τον τουρισμό, όπως η Ισπανία, η Ιταλία, η Ελλάδα και η Πορτογαλία, είναι πιθανόν να έχουν χαμηλή επίδοση το δεύτερο και το τρίτο τρίμηνο του 2020.
Σύμφωνα με τις προβλέψεις μας, υποθέτουμε ότι το περιοριστικό καθεστώς θα χαλαρώσει πολύ σταδιακά και με τόση προσοχή, ώστε να αποτραπεί μία έκρηξη νέων κρουσμάτων. Διότι κάτι τέτοιο θα σήμαινε πως οι χώρες και πάλι θα υποχρεώνονταν σε μαζικές απαγορεύσεις και μάλιστα αυστηρές και για μακρό χρονικό διάστημα. Θεωρούμε ότι οι περισσότερες, αν όχι όλες, οικονομικές δραστηριότητες, που τώρα έχουν διακοπεί, μπορεί και πάλι να παύσουν, εάν χρειαστεί. Θα απαιτηθούν, όπως εκτιμάμε, σχεδόν δύο χρόνια για να αποκατασταθεί η κάμψη στη δραστηριότητα που παρατηρήθηκε μέσα σε μόλις δύο μήνες, τον Μάρτιο και τον Απρίλιο του 2020. Συν τω χρόνω, επιπρόσθετες δημόσιες δαπάνες θα συμβάλουν να κλείσει το χάσμα ανάμεσα στην προσφορά, που μπορεί κάλλιστα να έχει κινητοποιηθεί εκ νέου, και στους καταναλωτές, που θα διστάζουν να καταναλώσουν, καθώς και στις επιχειρήσεις, που θα διστάζουν να επενδύσουν.
* Ο κ. Holger Schmieding είναι οικονομολόγος της Berenberg Bank.
Για περισσότερη αρθρογραφία, γίνετε συνδρομητής στην έντυπη Καθημερινή