Ο γρίφος της διακοπής των προγραμμάτων στήριξης εργαζομένων

Ο γρίφος της διακοπής των προγραμμάτων στήριξης εργαζομένων

1' 59" χρόνος ανάγνωσης
Ακούστε το άρθρο

Η απόφαση για εφαρμογή προγραμμάτων στήριξης των εργαζομένων ήταν δύσκολη για τις κυβερνήσεις. Ωστόσο, η απόσυρση των προγραμμάτων θα είναι ακόμα δυσκολότερη. Εάν τα προγράμματα στήριξης για τον οικονομικό αντίκτυπο του κορωνοϊού διαρκέσουν για πολύ καιρό, πολίτες και επιχειρήσεις θα μείνουν εξαρτημένοι από αυτά. Εάν όμως διακοπούν γρήγορα, οι οικονομίες ενδέχεται να μην μπορέσουν να ανακάμψουν.

Οταν επιβλήθηκαν τα περιοριστικά μέτρα, οι περισσότερες πλούσιες χώρες στράφηκαν στα προγράμματα στήριξης ώστε να διασφαλίσουν τις θέσεις εκατομμυρίων εργαζομένων μέχρι την επανεκκίνηση της οικονομικής δραστηριότητας. Η εμβέλεια των προγραμμάτων είναι τεράστια: η βρετανική κυβέρνηση δήλωσε ότι περίπου το ένα τέταρτο των ιδιωτικών υπαλλήλων της χώρας χρησιμοποιεί το κρατικό πρόγραμμα στήριξης, το οποίο έχει κοστίσει 8 δισ. λίρες μέχρι τώρα.

Εξαιρώντας ορισμένες χώρες όπως η Κίνα, η οποία αντιμετώπισε το ζήτημα μέσω ασφάλισης ανεργίας, αυτά τα προγράμματα στήριξης δημιουργούν προβλήματα. Η πλειονότητα αυτών θα εξακολουθήσει να υπάρχει και μετά την άρση των περιοριστικών μέτρων. Η Γερμανία, που εισήλθε στην κρίση σε άριστη δημοσιονομική κατάσταση, θα χορηγήσει στήριξη μέχρι τον Δεκέμβριο. Αυτό το χρονικό περιθώριο έχει καθοριστική σημασία, διότι άλλα περιοριστικά μέτρα εξακολουθούν να ισχύουν. Η βρετανική εταιρεία ρούχων Next δήλωσε ότι το ένα τέταρτο του εργοστασιακού προσωπικού της δεν μπορεί να εργαστεί, διότι τα παιδιά τους παραμένουν στο σπίτι ή έχουν άλλες δυσκολίες.

Η απόσυρση των προγραμμάτων πρέπει να γίνει προσεκτικά, ώστε να αποφευχθεί ένα ισχυρό σοκ, που θα μπορούσε να ταράξει την αγορά εργασίας. Η απλούστερη μέθοδος θα ήταν η σταδιακή άρση των προγραμμάτων – για παράδειγμα από το 80% των μισθωτών στο 60% και στη συνέχεια στο 40% σε βάθος μερικών μηνών. Αυτό θα μπορούσε όμως να επιβαρύνει δυσανάλογα ορισμένους κλάδους, που θα αργήσουν να ανακάμψουν. Μια πιο δίκαιη προσέγγιση θα ήταν η σύνδεση των προγραμμάτων στήριξης με την ανάκαμψη. Η Νέα Ζηλανδία στήριξε τις επιχειρήσεις των οποίων ο τζίρος μειώθηκε κατά 30% ή περισσότερο. Η στήριξη θα μπορούσε να αποσυρθεί κατά αντίστοιχο τρόπο, ανάλογα με την ανάκαμψη των εσόδων.

Ακόμα και σε αυτή την περίπτωση, παραμένει το ακανθώδες ζήτημα των επιχειρήσεων που δεν θα ανακτήσουν ποτέ τη δύναμη που είχαν πριν από την κρίση. Η British Airways ανακοίνωσε ήδη ότι θα απολύσει 12.000 εργαζομένους, καθώς η ανάκαμψη θα είναι δύσκολη. Για ορισμένες επιχειρήσεις το μέλλον είναι εντελώς απρόβλεπτο: ορισμένοι εργαζόμενοι της Fiat-Chrysler εντάσσονταν στο κρατικό πρόγραμμα στήριξης της Ιταλίας για 8 χρόνια μετά την αναδιάρθρωση του 2006. Προκειμένου να αποφευχθούν τέτοιες παγίδες, τα προγράμματα στήριξης πρέπει να δια-κοπούν κάποια στιγμή. 

Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή