Δεν έχουν τέλος οι αποκαλύψεις για τον βίο και την πολιτεία της «εν πολλαίς αμαρτίαις περιπεσούσης» Wirecard, της γερμανικής εταιρείας υψηλής τεχνολογίας και ηλεκτρονικών πληρωμών που πτώχευσε αιφνιδιαστικά, διότι βρέθηκε μια «τρύπα» 2 δισεκατομμυρίων ευρώ στα βιβλία της και πλέον οι δραστηριότητές της τελούν σε διαδικασία τμηματικής πώλησης. Σύμφωνα με αποκλειστικό ρεπορτάζ της αμερικανικής εφημερίδας The Wall Street Journal, η εν λόγω επιχείρηση ανακοίνωνε το κλείσιμο συμφωνιών με εταιρείες, οι οποίες ουδέποτε είχαν συναφθεί. Η κάποτε δημοφιλέστατη και αγαπητή μεταξύ των επενδυτών και των αγορών Wirecard είχε δώσει την εντύπωση, μέσω σχετικών ανακοινώσεων, πως έχει συνάψει συμφωνίες με ισχυρές επιχειρήσεις όπως η ελβετική ασφαλιστική Zurich Insurance, η γερμανική εταιρεία υψηλής τεχνολογίας SAP και η ιαπωνική του ιδίου κλάδου Softbank. Οπως φάνηκε από τη σχετική έρευνα, η πτωχευμένη πλέον επιχείρηση είχε ανακοινώσει περί τις 300 συνεργασίες ή συμφωνίες, για τις οποίες είτε δεν είχε γίνει καμία σχετική συζήτηση –άρα δεν υπήρξε έγκριση από την άλλη πλευρά– είτε η όλη πληροφόρηση ήταν παραπλανητική.
Η SAP κατελήφθη εξαπίνης τον Φεβρουάριο, όταν δημοσιεύθηκε στον Τύπο ότι είναι συνεταίροι με τη Wirecard, ενώ εκείνη δεν γνώριζε τίποτε. Οπως επισημαίνει ο εκπρόσωπος της SAP, «ποτέ δεν είχαμε συμφωνήσει να συνεργαστούμε με την εταιρεία ούτε δώσαμε την έγκρισή μας να κυκλοφορήσει κάποιο δελτίο Τύπου». Σήμερα, ένα από τα βασικά και μείζονα ερωτήματα που καλούνται να απαντήσουν εισαγγελείς και επενδυτές, είναι το εξής: μέχρι ποιου βαθμού η Wirecard είχε αναπτύξει δραστηριότητες και βοηθούσε τους λιανεμπόρους να επεξεργαστούν συναλλαγές με πιστωτική κάρτα; Οπως αναφέρει η Wall Street Journal, τα αφειδώς δημοσιευθέντα δελτία Τύπου δείχνουν πως δημιουργούνταν η εντύπωση στο επενδυτικό κοινό ότι υπήρχε ένα μεγάλο δίκτυο με δυνητικούς πελάτες της γερμανικής επιχείρησης. Και για του λόγου το αληθές, ο πρώην διευθύνων σύμβουλος της Wirecard, Μάρκους Μπράουν, ο οποίος κατηγορείται από τις εισαγγελικές αρχές ότι τεχνηέντως διόγκωνε τα έσοδα της εταιρείας του, έδινε μεγάλη έμφαση στην έκδοση τέτοιων δελτίων Τύπου, όπως πρώην εργαζόμενοι αποκαλύπτουν. Μάλιστα, ορισμένοι γελούσαν κατ’ ιδίαν, λέγοντας πως αυτά τα δελτία είναι και το πραγματικό προϊόν της Wirecard.
Μέσα στην περυσινή χρονιά η γερμανική εταιρεία εξέδωσε 100 και πλέον δελτία Τύπου με θέμα συνεργασίες και συμφωνίες, ενώ η ανταγωνίστριά της ολλανδική Adyen μόνον είκοσι ένα και η αμερικανική Discover Financial Services ογδόντα. Οπως επισημαίνουν αναλυτές, σε μία πρώτη ανάγνωση οι αριθμοί μοιάζουν εντυπωσιακοί, αλλά, εάν εξετάσεις λίγο προσεκτικότερα τα πράγματα, δεν έχουν καμία ουσία. Σε κάποιες περιπτώσεις ο τρόπος με τον οποίον παρουσιαζόταν η εταιρική σχέση της Wirecard με άλλη μονάδα απείχε από την πραγματικότητα, ειδικά όταν επρόκειτο για πελάτες της. Το 2018 διατεινόταν πως είχε σχέση συνεργασίας με την εταιρεία ψηφιακών παιγνίων Gameforge, αλλά όπως διευκρίνισε εκπρόσωπος της τελευταίας, απλώς η Wirecard ήταν μία από τις πλατφόρμες ψηφιακών πληρωμών που χρησιμοποιούσε η Gameforge, ήταν δηλαδή πελάτισσά της. Πάντως, από το ξέσπασμα του σκανδάλου, τον Ιούνιο και μετά, πολλές εταιρείες που όντως είχαν σχέσεις με τη Wirecard παίρνουν πλέον αποστάσεις. Μεταξύ αυτών, συγκαταλέγονται η Allianz, η γερμανική ασφαλιστική που είχε επινοήσει σε συνεργασία με τη Wirecard μία εφαρμογή κινητού τηλεφώνου για πληρωμές, και η ιαπωνική Softbank, η οποία της είχε εξασφαλίσει επενδύσεις 1 δισεκατομμυρίου δολαρίων, αρκετούς μήνες πριν αποκαλυφθεί η απάτη.