Εάν τις δεκαετίες του 1960 και του 1970 το να διαθέτει κάποιος έναν ιδιωτικό νησιωτικό παράδεισο ήταν κάτι σπάνιο και τον συγκατέλεγε αμέσως στο διεθνές τζετ σετ, σήμερα, που οι εκατομμυριούχοι πλήθυναν, τα πράγματα μοιάζουν απλούστερα. Συν τοις άλλοις, λόγω της πανδημίας, οι ζάπλουτοι πλέον το σκέφτονται σοβαρά να έχουν τον ιδιωτικό τους τόπο διακοπών, παρά να μην τηρούν τις αποστάσεις σε πολυσύχναστα θέρετρα. Πέραν των ακτών της Ιρλανδίας υπάρχει ένα νησάκι, το Χορς Αϊλαντ, με τρεις παραλίες και επτά κατοικίες, ίδιο καταφύγιο άγριας ζωής, το οποίο πουλήθηκε στην τιμή των 6,3 εκατομμυρίων δολαρίων. Το παράδοξο έγκειται στο ότι ο άνθρωπος που το απέκτησε δεν το είχε καν επισκεφθεί, πριν κάνει τη συναλλαγή. Επίσης, το όνομά του δεν έχει γίνει γνωστό, ενώ όλη η διαπραγμάτευση διενεργήθηκε μέσω της πλατφόρμας WhatsApp και ήταν ιδιαιτέρως ενδελεχής.
Το Χορς Αϊλαντ, ή Αλογονήσι, είναι μία κουκκίδα στον χάρτη, έκτασης 628 στρεμμάτων, στα νοτιοδυτικά της Ιρλανδίας. Ο ανώνυμος βαθύπλουτος είχε απλώς δει ένα βίντεο για τον τόπο, ο οποίος του προσφέρει τη δυνατότητα να απομονωθεί σε συνθήκες πανδημίας – κι έρχεται έτσι κι αυτός να προστεθεί στη χορεία των πάμπλουτων που κάνουν ανάλογες κινήσεις. Στο νησί υπάρχουν μία μεγάλη κύρια κατοικία με έξι κρεβατοκάμαρες και άλλες αγροικίες για φιλοξενούμενους, με απεριόριστη θέα στον Ατλαντικό, ενώ όλες περιτριγυρίζονται από πράσινα λιβάδια. Η ιστορία μάς πάει πίσω στον 19ο αιώνα, όταν στο Νησί των Αλόγων είχε έδρα μια μικρή χαλκοβιομηχανία, της οποίας τα ορυχεία βρίσκονταν διάσπαρτα. Το 1841 το Αλογονήσι είχε 137 ανθρώπους, τον υψηλότερο αριθμό από ποτέ, αν και τη δεκαετία του 1960 ουδείς είχε απομείνει. Σήμερα διατηρεί ιδιωτική αποβάθρα για φεριμπότ και βάρκες, ένα ελικοδρόμιο, γυμναστήριο, γήπεδο τένις κ.ά. Επιπλέον, είναι ένα νησί αύταρκες ως προς την προμήθεια νερού, τα συστήματα ηλεκτροδότησης και αποχέτευσης, ενώ διαθέτει και ιδιωτικό οδικό δίκτυο. Οπως, τέλος, επισημαίνει στο CNN, ο Τόμας Μπάλασεφ, ιδρυτής της κτηματομεσιτικής που ασχολείται με το Αλογονήσι, Μοntague Real Estate, «πρόκειται για ένα περιουσιακό στοιχείο μοναδικό, για ένα τρόπαιο, διότι έπρεπε να διεκπεραιώσουμε όλη τη διαδικασία ψηφιακά, οπότε είμαστε ιδιαιτέρως ικανοποιημένοι από το αποτέλεσμα».