Εάν μητέρα των εφευρέσεων είναι η ανάγκη, τότε ίσως η πανδημία να μπορέσει να δώσει λύση σε ένα παλαιό πρόβλημα, δηλαδή στην έλλειψη πόρων, ώστε να παρακινηθούν ακόμα περισσότερες γυναίκες να παραμείνουν εντός παραγωγικής διαδικασίας. Οι γυναίκες έχουν δεχθεί καίριο χτύπημα από την πανδημία, διότι η ανεργία στη δική τους πληθυσμιακή ομάδα είναι υψηλότερη, ενώ η συμμετοχή στο εργατικό δυναμικό των ΗΠΑ είναι μικρότερη από των ανδρών.
Το Κογκρέσο προετοιμάζει πακέτο μέτρων για εταιρείες και νοικοκυριά που λειτουργούν περίπου σαν τσιρότα. Αυτό που χρειάζεται πραγματικά η οικονομία είναι πιο φιλόδοξα σχέδια, όπως η θέσπιση καθολικού συστήματος για τη φύλαξη των παιδιών.
Ανέκαθεν στις Ηνωμένες Πολιτείες η απασχόληση των γυναικών ακολουθούσε ανάποδη πορεία ακόμα και πριν από το ξέσπασμα της πανδημίας. Η συμμετοχή τους στο εργατικό δυναμικό ανήλθε στα ιστορικά υψηλότερα επίπεδα του 60,3% το 2000, ωστόσο από τη διεθνή χρηματοπιστωτική κρίση του 2008 βαίνει σταθερά μειούμενη και, μάλιστα, με ταχύτερο ρυθμό από των ανδρών.
Σε ποσοστό άνω του 50% οι Αμερικανοί διαβιούν σε περιοχές οι οποίες στερούνται πλήρως υποδομών για τη φύλαξη και τη φροντίδα των παιδιών, όπως καταγράφεται σε μελέτη του 2018 από το Κέντρο για την πρόοδο της Αμερικής.
Οταν υπάρχει τέτοια υποδομή, μία μέση οικογένεια θα πρέπει να διαθέσει έως και το 1/3 των εισοδημάτων της για να έχει πρόσβαση σε αυτήν. Και αυτή η συνθήκη επηρεάζει την απασχόληση, όπως φαίνεται σε διάφορες περιστάσεις.
Λόγου χάριν, στην πολιτεία της Νεμπράσκας οι υποδομές φύλαξης υπάρχουν, οπότε είναι λογικό πάνω από το 50% των μητέρων να έχουν πλήρη απασχόληση. Τα στοιχεία προέρχονται από έρευνα του επιστημονικού περιοδικού Κοινωνιολογική έρευνα για έναν δυναμικό κόσμο. Αντιθέτως, στην Καλιφόρνια παρατηρείται μία από τις υψηλότερες συγκεντρώσεις μη εργαζόμενων μητέρων, ενώ το κόστος φύλαξης κατατάσσεται μεταξύ των πέντε ακριβότερων σε επίπεδο πολιτειών. Το ξέσπασμα της πανδημίας εκτραχύνει το πρόβλημα.
Τον Ιούνιο η συμμετοχή των γυναικών ηλικίας τουλάχιστον 16 ετών στην απασχόληση ήταν μόλις 56,1%, παρά το γεγονός ότι ισοδυναμούν με το ήμισυ του δυνητικού εργατικού δυναμικού. Η δε ανεργία διαμορφώνεται στο 11,7%, όταν αντιστοίχως για τους άνδρες στις ΗΠΑ η συμμετοχή στο εργατικό δυναμικό φθάνει το 67,2% και η ανεργία το 10,6%.
Το δε κλείσιμο των ημερήσιων κέντρων φύλαξης καθώς και των σχολείων εξαιτίας της πανδημίας επιδεινώνει την κατάσταση. Η εταιρεία επιχειρηματικών συμβούλων Boston Consulting Group διαπίστωσε ότι, ενώ οι μισοί εργαζόμενοι γονείς δήλωναν πως μοιράζονταν ισοδύναμα την ευθύνη των παιδιών, ένα άλλο 37% αποφαινόταν ότι κυρίως έπεφτε στους ώμους της μητέρας.
Το Κογκρέσο ασχολείται με άμεσης εφαρμογής μέτρα, όπως το εάν θα παρατείνει τη διάρκεια του επιπρόσθετου επιδόματος των 600 δολαρίων την εβδομάδα στο πλαίσιο της στήριξης των ανέργων.
Ωστόσο, με αυτή τη στόχευση, ίσως να χάνουν μία ευκαιρία, διότι εάν αυξήσουν τη συμμετοχή των γυναικών στην εργασία, είναι πιθανόν τα μέτρα σωτηρίας να μετασχηματισθούν σε μέτρα τόνωσης της οικονομίας.
Παραδείγματος χάριν, μελέτη του περιοδικού Harvard Business Review φανερώνει ότι μία αύξηση του γυναικείου εργατικού δυναμικού κατά 10% σε μία μητροπολιτική περιοχή μπορεί να συσχετισθεί με αύξηση 5% στον μέσο πραγματικό μισθό για τους πάντες. Στη συνέχεια η αύξηση αυτή θα έχει πολλαπλά οφέλη για την αμερικανική οικονομία, διότι αφενός ενισχύει τα προσωπικά εισοδήματα, αφετέρου την κατανάλωση, η οποία αντιστοιχεί στο 70% του ΑΕΠ των ΗΠΑ.
