Το πρώην… βαρύ πυροβολικό δυσκολεύεται να προχωρήσει

Το πρώην… βαρύ πυροβολικό δυσκολεύεται να προχωρήσει

2' 23" χρόνος ανάγνωσης
Ακούστε το άρθρο

H γερμανική οικονομία είναι ο πρώην πρωταθλητής βαρέων βαρών που τώρα βλέπει να παραγκωνίζεται από μικρότερους αλλά πιο ευέλικτους αντιπάλους. O Γκέρχαρντ Σρέντερ προσπαθεί να προωθήσει επειγόντως μεταρρυθμίσεις εν μέρει επειδή άλλα κράτη-μέλη της Ευρωπαϊκής Ενωσης αναμόρφωσαν επιτυχώς τις οικονομίες τους την περασμένη δεκαετία.

Η Γερμανία δεν είναι η μόνη που έχει ανέλικτη αγορά εργασίας. Ξεχωρίζει, όμως, επειδή έχει επιτελέσει τη μικρότερη πρόοδο. «Μέχρι τώρα, η Γερμανία είχε μείνει πίσω στη μεταρρύθμιση της αγοράς εργασίας», επισημαίνει ο Αλασντέρ Μουρέι του Κέντρου Ευρωπαϊκών Μεταρρυθμίσεων, ερευνητικού ινστιτούτου με έδρα το Λονδίνο. Στη διάρκεια της δεκαετίας του ’90, οι κυβερνήσεις του Χέλμουτ Κολ και στη συνέχεια του κ. Σρέντερ ανέβαλαν τις δύσκολες αποφάσεις που πολλές άλλες χώρες-μέλη της Ευρωπαϊκής Ενωσης αισθάνθηκαν αναγκασμένες να λάβουν ώστε να ετοιμασθούν για την ONE. «Εμείς οι Γερμανοί πιστεύαμε ότι οι άλλοι όφειλαν να προσαρμοσθούν για να μας προσεταιρισθούν επειδή είμασταν το σημείο αναφοράς» επισημαίνει ο Τόμας Μάγιερ της Deutsche Bank. Οπως υπογραμμίζει ο ίδιος, «και πράγματι το έκαναν αλλά προχώρησαν πολύ με αποτέλεσμα να μας ξεπεράσουν».

Τα μικρότερα κράτη-μέλη της Ζώνης Ευρώ είναι σήμερα σχεδόν όλα πολύ πιο ευέλικτα και αποτελεσματικά από τα τέσσερα μεγάλα, Γερμανία, Γαλλία, Ιταλία και Ισπανία. H Ολλανδία, για παράδειγμα, περιόρισε την ανεργία της από το 6,8% στο 2,2% στο διάστημα 1995-2001. Εκτοτε έχει αυξηθεί εκ νέου στο 3,8% και ο υπουργός Οικονομικών, Γκέριτ Ζαλμ, αναγκάζεται να προωθήσει δέσμη σκληρών μέτρων που περικόπτουν τις παροχές και αυξάνουν τους φόρους. H σύγκριση με τη Γερμανία, όμως, αποβαίνει και πάλι προς όφελός της. H ανεργία στη Γερμανία έχει αυξηθεί από 7,8% που ήταν το 1995 στο 9,4% σήμερα.

Το δημοσιονομικό έλλειμμα της Ολλανδίας αναμένεται να περιορισθεί κάτω από το 2% φέτος ενώ της Γερμανίας θα υπερβεί το 3%. H Γερμανία υστερεί ακόμη και προς τις μεγάλες χώρες. H Γαλλία επιστράτευσε φοροαπαλλαγές για τους χαμηλόμισθους και νόμους που ενθαρρύνουν τη χρήση προσωρινού προσωπικού για να περιορίσει την ανεργία από 11,4% που ήταν το 1995 στο 9,1% σήμερα ενώ η Ισπανία έχει περιορίσει την ανεργία από 19,2% στο 11,4% το ίδιο χρονικό διάστημα.

Η γερμανική αγορά εργασίας είναι λιγότερο ευέλικτη και πιο δαπανηρή από την υπόλοιπη Ευρώπη. Το 2001 οι μισθοί στην Ολλανδία ήταν κατά 16% χαμηλότεροι από τους γερμανικούς ενώ στη Γαλλία κατά 30%. Γι’ αυτό και ήταν πανίσχυρα τα κίνητρα για επενδύσεις εκτός Γερμανίας. Τα αποτελέσματα υπήρξαν εμφανή στην ανάπτυξη: πέρσι η γερμανική οικονομία αυξήθηκε κατά 0,2%, η γαλλική κατά 1,2% και η ισπανική κατά 2%. Το γερμανικό οικονομικό ινστιτούτο DIW προβλέπει ότι η γερμανική οικονομία θα βυθιστεί σε ύφεση φέτος. Κι αν συμβεί αυτό, θα υποφέρει ολόκληρη η Ευρωπαϊκή Ενωση που, ωστόσο, θα εμφανίσει καλύτερη απόδοση από τη Γερμανία.

Το μάθημα για τον κ. Σρέντερ είναι ότι τα άλλα κράτη προχώρησαν σε όσο περισσότερες διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις μπορούσαν. H δυσάρεστη σκέψη, όμως, είναι ότι οι μεταρρυθμίσεις χρειάζονται χρόνια για να αποφέρουν αποτελέσματα. Τα προβλήματα της Γερμανίας είναι πιθανόν να επιδεινωθούν προτού αμβλυνθούν.

Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή