Οι Ευρωπαίοι ηγέτες αγωνιούν για την άνοδο του ευρώ και κυρίως για τις επιπτώσεις που έχει στις εξαγωγές της Ζώνης Ευρώ και κατ’ επέκταση στην οικονομική της ανάκαμψη. Πολλοί οικονομικοί αναλυτές, όμως, επισημαίνουν ότι δεν υπάρχουν αρκετά στοιχεία που να προδίδουν ότι η ανατίμηση του ευρώ βλάπτει συνολικά την οικονομία και συνιστούν ψυχραιμία, χαρακτηρίζοντας περιττή αλλά και επισφαλή οποιαδήποτε υπερβολική αντίδραση. Τονίζουν, μάλιστα, ότι οι ιθύνοντες που χαράσσουν πολιτική πρέπει να αντισταθούν στον πειρασμό να μετατρέψουν την άνοδο του ευρώ σε μια αδικαιολόγητη κρίση.
Μολονότι παραπονούνται συχνά πολλές ισχυρές ομάδες πίεσης από τον επιχειρηματικό κόσμο, οι οικονομικοί αναλυτές επιμένουν ότι οι διακυμάνσεις της αξίας του ευρώ έχουν περιορισμένες επιπτώσεις στις επιχειρήσεις της Ζώνης Ευρώ. Τονίζουν, μάλιστα, ότι οποιαδήποτε προσπάθεια να χρησιμοποιηθεί η μακροοικονομική πολιτική για την αντιμετώπιση του προβλήματος θα ήταν σαν να χρησιμοποιεί κανείς πριόνι για να κόψει ένα καρύδι. «Υπάρχουν πολλές θεωρίες περί του πώς επηρεάζουν τις επιχειρήσεις οι διακυμάνσεις των νομισμάτων, αλλά τελικά οι επιπτώσεις είναι πολύ μικρές», εκτιμά ο Ραμάν Ουπάλ, καθηγητής Οικονομικών στο LondoBusiness School, σύμφωνα με τον οποίο «η έλλειψη αντιδράσεων στην ευρωπαϊκή αγορά αξιογράφων είναι τυπική απόδειξη του πώς αλληλεπιδρούν αντίθετοι παράγοντες». Σε ό,τι αφορά, άλλωστε, τις αντιδράσεις των πολιτικών, εκτιμά ότι «κάνουν το σωστό όταν προσπαθούν να κατευνάσουν τις αγορές επειδή η αστάθεια είναι αυτή καθ’ εαυτή ένα πρόβλημα». Τονίζει, ωστόσο, ότι «πρέπει να αρκεσθούν σ’ αυτό».
Τόσο η Ζώνη Ευρώ όσο και οι ΗΠΑ είναι σχετικά κλειστές οικονομίες και μόλις το 10% του ετήσιου εισοδήματός τους προέρχεται από το εξωτερικό εμπόριο. Για να επηρεασθεί κάποια από τις δύο οικονομίες ουσιαστικά και για μεγάλο χρονικό διάστημα, θα πρέπει η ισοτιμία ανάμεσα στα δύο νομίσματα να αλλάξει σε ποσοστό πολύ υψηλότερο του 20%. Γι’ αυτό και οι χαράσσοντες πολιτική πρέπει να συγκρατηθούν και να μην καταφύγουν σε πολιτικές παρεμβάσεις αν δεν σημειωθούν δραματικές αλλαγές. Οι φραστικές παρεμβάσεις, είτε υπό τη μορφή των εκδηλώσεων ανησυχίας είτε υπό τη μορφή συγκεκαλυμμένων απειλών για παρέμβαση στις αγορές συναλλάγματος, υπήρξαν ίσως αποτελεσματικές ως προς το ότι αναχαίτισαν κάποιες ανατροπές στη σχέση ευρώ και δολαρίου τον περασμένο μήνα. Οι αναλυτές, όμως, εκτιμούν ότι η προσέγγιση αυτή τείνει να αποφέρει όλο και πιο περιορισμένα αποτελέσματα.
Προς το παρόν, είναι αμφίβολο αν οι παρεμβάσεις στις αγορές συναλλάγματος έχουν μακροπρόθεσμη επιτυχία ή απλώς αποσπούν τις κυβερνήσεις, τις επιχειρήσεις και τους καταναλωτές από τις επείγουσες οικονομικές μεταρρυθίσεις που μακροπρόθεσμα έχουν μεγαλύτερες επιπτώσεις. H ανατίμηση του ευρώ επηρεάζει κυρίως όσους εξαγωγείς προϊόντων μεταποίησης έχουν συναλλαγές μόνον με χώρες εκτός Ζώνης Ευρώ. O αριθμός αυτών των εξαγωγέων, όμως, είναι περιορισμένος και εξ ίσου περιορισμένη είναι η επιρροή που ασκούν στο σύνολο της οικονομίας, ενώ πολλοί παράγοντες εξισορροπούν αυτήν την επιρροή. Οι εξαγωγείς αυτοί χρησιμοποιούν πιο εξελιγμένες μεθόδους αντιστάθμισης κινδύνου. Υπάρχει, άλλωστε, και η θετική πλευρά του πράγματος, καθώς επιχειρηματίες και καταναλωτές επωφελούνται από τις φθηνές εισαγωγές. O τομέας της μεταποίησης, άλλωστε, συρρικνώνεται σε σύγκριση με τον τομέα των υπηρεσιών, που δεν επηρεάζεται στον ίδιο βαθμό από τις αλλαγές στις συναλλαγματικές ισοτιμίες και προσφέρει περισσότερες θέσεις εργασίας.
Ο τομέας των υπηρεσιών της Ζώνης Ευρώ αντιπροσωπεύει περίπου τα 2/3 της παραγωγής της και αυξάνεται. O μεταποιητικός τομέας αντιπροσωπεύει λιγότερο από το 1/4 του ετήσιου εισοδήματος. H υπόλοιπη παραγωγή αφορά τομείς που δεν επηρεάζονται από την ανατίμηση του ευρώ, όπως για παράδειγμα οι τομείς της ενέργειας, της γεωργίας και των κατασκευαστικών. Σε ό,τι αφορά δε την αγορά εργασίας, πρόσφατη έκθεση της επενδυτικής τράπεζας MorgaStanley καταλήγει στο συμπέρασμα ότι ο συνολικός αντίκτυπος της ανατίμησης του νομίσματος δεν είναι απαραιτήτως αρνητικός.
Σύμφωνα με ένα μοντέλο του Οργανισμού για την Οικονομική Συνεργασία και την Ανάπτυξη, μία κατά 10% ανατίμηση του ευρώ θα μπορούσε να περιορίσει την οικονομική ανάπτυξη κατά 0,5% μέσα στο έτος. Πολλοί οικονομικοί αναλυτές, όμως, επισημαίνουν ότι οι επιχειρήσεις αντιδρούν με τελείως διαφορετικούς τρόπους στις αλλαγές των συναλλαγματικών ισοτιμιών, με αποτέλεσμα να είναι πολύ δύσκολο να εκτιμηθεί το πραγματικό αποτέλεσμα, αν μη τι άλλο επειδή το αποτέλεσμα εξαρτάται από το τι κινεί την οικονομική ανάπτυξη σε μια δεδομένη στιγμή. Είναι γεγονός ότι η μικρή αυτή ανάπτυξη που έχει σημειωθεί προσφάτως στη Ζώνη Ευρώ οφειλόταν πράγματι στις εξαγωγές. Ωστόσο, η εκτίναξη της ζήτησης σε παγκόσμιο επίπεδο σαφώς επηρεάζει πολύ περισσότερο την οικονομία από τις τροποποιήσεις που επιφέρουν στις τιμές οι αλλαγές των συναλλαγματικών ισοτιμιών.