Σενάρια για την επαναπροσαρμογή του κινεζικού νομίσματος ύστερα από πρωτοβουλία της κυβέρνησης γεννώνται από σχετικό δημοσίευμα οικονομικής εφημερίδας της χώρας. Το επίμαχο δημοσίευμα ανήκε στην εβδομαδιαία εφημερίδα China Business Report και στηρίζεται σε δήλωση αξιωματούχου της κεντρικής τράπεζας της Κίνας, που διατήρησε την ανωνυμία του και ο οποίος υποστήριξε ότι στο άμεσο μέλλον -ίσως και τον Μάρτιο- η κυβέρνηση μπορεί να επιτρέψει μέχρι και την κατά 5% άνοδο του γουάν έναντι του δολαρίου. H κεντρική τράπεζα της Κίνας διέψευσε το δημοσίευμα. «Αυτή είναι η άποψη της συγκεκριμένης εφημερίδας, δεν είναι απόφαση της κεντρικής τράπεζας», δήλωσε εκπρόσωπος της νομισματικής αρχής στην Dow Jones Νewswires.
Αλλά οικονομολόγοι και αναλυτές υποστηρίζουν ότι η άρνηση της κεντρικής τράπεζας της Κίνας αφήνει ανοικτό το ενδεχόμενο μιας μεταγενέστερης παρέμβασης για τη χαλάρωση του συνδετικού κρίκου που καθορίζει την ισοτιμία δολαρίου-γουάν, ένα νομισματικό καθεστώς που ισχύει από τα μέσα της δεκαετίας του ’90.
«Είναι αξιοσημείωτο ότι η διαμάχη αυτή μετατρέπεται σε μια εσωτερική από μια διεθνούς κλίμακας», δήλωσε ο Τσεν Χόνγκντονγκ, επικεφαλής οικονομολόγος της BNP Paribas Peregrine στο Πεκίνο. Στο επίμαχο δημοσίευμα αναφέρεται, επίσης, ότι μέσα στους επόμενους δώδεκα μήνες η Κίνα, πιθανότατα, να διευρύνει περισσότερο από το 5% το εύρος διακυμάνσεων του γουάν. Το εύρος των επιτρεπόμενων διακυμάνσεων μπορεί να φθάσει ακόμα και το 10%, οδηγώντας στο τέλος σε ένα καθεστώς αποσυνδεδεμένης από το δολάριο συναλλαγματικής ισοτιμίας. Υπενθυμίζουμε ότι από το 1994 το γουάν είναι συνδεδεμένο με το δολάριο με ισοτιμία 8,27 προς 1, ενώ το εύρος των διακυμάνσεων του κινεζικού νομίσματος περιορίζεται στο 0,3%.
H China Business Post είναι, όπως όλες οι εφημερίδες της Κίνας, ελεγχόμενη από την κυβέρνηση και λειτουργεί υπό τη χρηματοδότηση της διοίκησης του χρηματιστηρίου της χώρας.
Το περασμένο έτος, καθώς το εμπορικό πλεόνασμα της Κίνας με τις ΗΠΑ έφθασε τα 120 δισ. δολάρια, η κυβέρνηση Μπους άσκησε πιέσεις στην Κίνα προκειμένου να επιτραπεί η άνοδος του γουάν έναντι του δολαρίου, κάτι που θα καθιστούσε περισσότερο ακριβές τις εξαγωγές κινεζικών προϊόντων.