Μια νέα οικονομική δύναμη αναδύεται στην Ασία. Με έναν ρυθμό ανάπτυξης 7%, κατά τη διάρκεια του τελευταίου τριμήνου του 2003, άφησε άναυδη την παλαιά φρουρά της Ευρώπης, όπως και τη μεγαλοσήμαντη Αμερική. Καθώς οι εξαγωγές αυξήθηκαν το τρίμηνο Οκτωβρίου-Δεκεμβρίου κατά 17,9% (σε ετήσια βάση), οι νομισματικές αρχές της χώρας καταβάλλουν μεγάλες απόπειρες για να διατηρήσουν σε χαμηλά επίπεδα την ισοτιμία του γιεν. Παράλληλα, οι επιχειρήσεις προσπαθούν σε αυξήσουν την παραγωγική τους ικανότητα για να ικανοποιήσουν τη ζήτηση των εγχώριων και ξένων καταναλωτών. Οι πάγιες επενδύσεις αυξήθηκαν το τέταρτο τρίμηνο του 2003 κατά 22% (σε ετήσια βάση επίσης). H νέα δύναμη δεν είναι η Κίνα, το επιθετικό παιδί της παγκόσμιας οικονομίας, αλλά η Ιαπωνία, ο ξεχασμένος γίγαντας της Ασίας. Τα στοιχεία του ΑΕΠ για το τέταρτο τρίμηνο του 2003, τα οποία δημοσιοποιήθηκαν στις 18 Φεβρουαρίου, ήταν τα υψηλότερα των τελευταίων 13 ετών. O ρυθμός του 7% που επιτεύχθηκε, ίσως, να μην είναι βιώσιμος. Τα στοιχεία αυτά μπορεί να υποβαθμιστούν από τον αντιπληθωρισμό. Μπορεί η παραγωγή της ιαπωνικής οικονομίας να ανήλθε στο 7%, αλλά η χρηματική αξία της περιορίζεται στο 2,6%. Παρά ταύτα, μετά την πάροδο μιας υποτονικής δεκαετίας, ο μεταβολισμός της ιαπωνικής οικονομίας δείχνει να επιταχύνεται. Τα σημάδια υπήρχαν εδώ και καιρό. H Τράπεζα της Ιαπωνίας διοχέτευε εδώ και καιρό περισσότερα κεφάλαια στο αναιμικό χρηματοοικονομικό σύστημα της χώρας, μέσω περισσότερων καναλιών από ποτέ. Οταν ο νέος διοικητής της κεντρικής τράπεζας της χώρας, Τοσιχίκο Φουκούι, δηλώνει ότι θα επιμείνει σ’ αυτήν την τακτική μέχρι να καταπολεμηθεί ο αντιπληθωρισμός, οι παρατηρητές του πείθονται όλο και περισσότερο ότι θα φέρει εις πέρας την αποστολή του. Τα κέρδη των επιχειρήσεων βελτιώνονται ενυπωσιακά. Τα τραπεζικά χρέη τους μειώνονται, αλλά σε βραδύτερους ρυθμούς απ’ ό,τι στο παρελθόν. Παραμερίζοντας κάθε προγενέστερη ένδειξη, η τελευταία απόδοση της οικονομίας ίσως να σηματοδοτεί τη στιγμή που ο υπόλοιπος κόσμος θα στρέψει όλη την προσοχή του σε αυτήν.
Πράγματι, ορισμένοι από τους οικονομικούς ηγέτες της Ιαπωνίας φοβούνται ότι οι εταίροι τους στις ΗΠΑ και στην Ευρώπη θα δώσουν μια πέραν του δέοντος σημασία σε αυτές τις εξελίξεις. O «ασθενής» της Ομάδας των Επτά πιθανότατα να ελπίζει στην ανέχεια των υπολοίπων κρατών-μελών, δεδομένων των παρεμβάσεών της στις αγορές συναλλάγματος για τον έλεγχο του νομίσματός της. Τον περασμένο μήνα, η Ιαπωνία δαπάνησε 7 τρισ. γιεν για να διατηρήσει την ισοτιμία του γιεν σε χαμηλά επίπεδα. Τον περασμένο χρόνο, δαπάνησε 20 τρισ. γιεν για τον ίδιο σκοπό. Ενα αδύναμο γιεν είναι απαραίτητο για την τόνωση του εξαγωγικού τομέα της χώρας και την αναζωπύρωση των πληθωριστικών πιέσεων της οικονομίας, υποστηρίζουν οι Ιάπωνες. Ωστόσο, το επιχείρημα αυτό καθίσταται αδύναμο όταν η εν λόγω οικονομία αναπτύσσεται ταχύτερα συγκριτικά με τους ανταγωνιστές της.
Ενα ισχυρό γιεν θα απειλούσε, άραγε, την ανάκαμψη της ιαπωνικής οικονομίας. Βεβαίως, η κατά 10% άνοδος του γιεν έναντι του δολαρίου, που έχει συντελεστεί τους τελευταίους 12 μήνες, μόλις που έχει επηρεάσει το εμπορικό ισοζύγιο της χώρας. Εάν η Κίνα και οι ΗΠΑ συνεχίζουν να επεκτείνονται, που είναι οι βασικές της αγορές κατανάλωσης των εξαγωγών της Ιαπωνίας, τότε οι επιχειρήσεις μπορούν να αντιμετωπίσουν μια μικρή απώλεια στην ανταγωνιστικότητά τους από το ισχυρό γιεν.