Ρωμη. Οση έκπληξη κι αν προκαλεί το γεγονός, όντως, υπάρχουν επί του παρόντος πιθανότητες ο επικεφαλής της κεντρικής τράπεζας της Ιταλίας, Αντόνιο Φάτζιο, να εξέλθει αβρόχοις ποσί της σοβαρότατης θεσμικής κρίσεως που προξένησαν χειρισμοί του. H ιταλική κυβέρνηση δεν διατίθεται να παρέμβει και να τον απομακρύνει, ενώ η απόπειρα να μετατεθεί το βάρος της απόφασης στην Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα (EKT) έπεσε στο κενό.
Ειδικότερα, μετά τις επί δίμηνο πιέσεις να παραιτηθεί λόγω της εξακριβωμένης ευνοϊκής μεταχείρισης των Ιταλών επενδυτών εις βάρος των ξένων στην εξαγορά της Banca Antonveneta, τα πνεύματα φαινομενικά και προς το παρόν έχουν κατευναστεί. Τουλάχιστον, το όνομα του κ. Φάτζιο δεν απασχολεί πλέον τα πρωτοσέλιδα στις μεγάλες ιταλικές εφημερίδες, όπως η Corriere della Sera και η La Republica, οι οποίες ηγήθηκαν στην κίνηση προς παραίτησή του από τον Ιούλιο και μετά.
Περιορισμένες δυνατότητες
Αυτό, φυσικά, δεν σημαίνει ότι οι αιτίες για την όλη πολεμική εξαλείφθηκαν εν μία νυκτί. Ωστόσο, φαίνεται ότι οι υποστηρικτές της απομάκρυνσής του συνειδητοποίησαν τις περιορισμένες δυνατότητες να υλοποιηθεί το σχέδιό τους. Συλλογιζόμενος το πολιτικό κόστος, ο ίδιος ο Ιταλός πρωθυπουργός Σίλβιο Μπερλουσκόνι δήλωσε αδυναμία παρέμβασης. H στάση του είναι αναμενόμενη· όσοι κατέκριναν τον κ. Φάτζιο έχουν συχνά κατακρίνει και τον ίδιο, ενώ όσοι τον υποστήριξαν, διασφαλίζουν και την ενότητα του κυβερνητικού συνασπισμού.
Χαρακτηριστικά είναι τα σχόλια στο κύριο άρθρο της La Republica, σύμφωνα με τα οποία, «μετά μια διελκυστίνδα πολλών εβδομάδων η υπόθεση Φάτζιο κατέληξε σε αδιέξοδο, το οποίο μπορεί να συνοψιστεί στα εξής: ο διοικητής της τραπέζης παραμένει, ο πρωθυπουργός αρνείται να παρέμβει».
Στο ίδιο άρθρο διατυπώνεται η πρόβλεψη πως ο κεντρικός τραπεζίτης θα εκτελεί τα καθήκοντά του και του χρόνου τον Μάιο, όταν θα συγκληθεί η επόμενη ετήσια συνεδρίαση της Τραπέζης της Ιταλίας.
Ηδη, πάντως, αναμενόταν να δηλώσει οικειοθελώς παραίτηση από τον Ιούλιο, όταν γνωστοποιήθηκαν οι συνομιλίες του με τον επικεφαλής της τραπέζης Banca Popolare Italiana, ο οποίος διεκδικούσε μαζί με την ολλανδική ABN AMRO την Antonveneta. Ως αποτέλεσμα, επιτάθηκαν οι επικρίσεις για τη μεροληπτική συμπεριφορά του Αντόνιο Φάτζιο.
Ο ίδιος, όμως, διακήρυξε ότι δεν έχει σφάλει και ότι δεν παραιτείται (πάντως, επισήμως δεν κατηγορείται για παρατυπίες). Αρκετοί κυβερνητικοί αξιωματούχοι με προεξάρχοντα τον υπουργό Οικονομικών Ντομένικο Σινίσκαλκο ζήτησαν επιμόνως την απομάκρυνσή του· στο πλευρό του παρέμεινε η Λίγκα του Βορρά, αν και απεφάνθη ότι η τελική απόφαση εναπόκειται στον Σίλβιο Μπερλουσκόνι.
Ο τελευταίος, όμως, δεν τάχθηκε υπέρ της παραίτησης, υπενθυμίζοντας ότι η Τράπεζα της Ιταλίας είναι αυτόνομη και ότι η κυβέρνηση δεν δύναται να παρέμβει. Παράλληλα, τόνισε ότι πιθανώς να μπορούσε να αναλάβει πρωτοβουλία η EKT και το ιταλικό Κοινοβούλιο.
Ωστόσο, ο πρόεδρος της EKT, Ζαν-Κλοντ Τρισέ, αποστασιοποιήθηκε, δηλώνοντας ότι αφ’ ενός στόχος της τραπέζης είναι μια πανευρωπαϊκή αγορά χρηματοπιστωτικών υπηρεσιών, αφ’ ετέρου σε υποθέσεις όπως αυτή του Αντόνιο Φάτζιο και άλλα ιδρύματα έχουν να διαδραματίσουν ένα ρόλο.