Αποτελούσε πηγή αξιοπιστίας και σεβασμού για την κυβέρνηση του Σίλβιο Μπερλουσκόνι, καθώς και μία εγγύηση για τους επενδυτές, που τοποθετούσαν κεφάλαια στα ιταλικά ομόλογα και στο ευρώ. Πρόκειται για τον Ντομένικο Σινίσκαλκο, ο οποίος διοικούσε το υπουργείο Οικονομικών με επιδεξιότητα και στιβαρό χέρι, απαλλάσσοντας τον πρωθυπουργό από τις πιο επικίνδυνες περιπέτειες των δημοσίων οικονομικών.
Ωστόσο, την Πέμπτη ο κ. Σινίσκαλκο παραιτήθηκε· μία εφημερίδα ανέφερε ότι εκείνος είπε: «Δεν μπορούσα να αντέξω περισσότερο». H απομάκρυνσή του προξενεί νέα κρίση στη συντηρητική κυβέρνηση του Σίλβιο Μπερλουσκόνι, επαναφέρει το αίτημα για πρόσωρες εκλογές από την αντιπολίτευση και το αίτημα για αλλαγή αρχηγού από τον ίδιο τον κυβερνητικό συνασπισμό.
Πάντως, θεωρείται βέβαιο ότι ο Ιταλός πρωθυπουργός θα προσπαθήσει να πείσει τους συμμάχους του στην κυβέρνηση να μην υποκύψουν στις φωνές περί άμεσων εκλογών· η δημοτικότητά του, σημειωτέον, έχει υποχωρήσει. Εκτός απροόπτου, πάντως, εκλογές θα διεξαχθούν του χρόνου την άνοιξη. Ωστόσο, η προσωπική αξιοπιστία του Σίλβιο Μπερλουσκόνι, ή τέλος πάντων, ότι έχει απομείνει από αυτήν, καθώς και η φήμη του για τις ηγετικές του ικανότητες έχουν υποστεί οδυνηρό πλήγμα λόγω της παραίτησης Σινίσκαλκο. Επιπλέον, οι συμμετέχοντες στον κυβερνητικό συνασπισμό προφανώς θα δελεαστούν από την υπόσχεση ενός καλού διαλείμματος, που θα τους προσφέρει τουλάχιστον κάποιες προοπτικές να διασώσουν τις επόμενες εκλογές.
Υπόθεση Φάτζιο
Δυο ήταν οι λόγοι της παραίτησης. O πρώτος αφορούσε τους χειρισμούς της κυβέρνησης στην παράδοξη ιστορία με το διοικητή της Κεντρικής Τράπεζας, Αντόνιο Φάτζιο, ο οποίος κατηγορείται για εύνοια της (ιταλικής) Banca Popolare Italiana(BPI) στην προσπάθεια εξαγοράς της (επίσης ιταλικής) Antonveneta έναντι της ανταγωνιστικής προσφοράς της ολλανδικής ABN ΑΜRΟ.
Παρά το ότι διεξάγονται εισαγγελικές έρευνες στην BPI και εκφράζονται ανησυχίες για τον ισολογισμό της, ο κ. Φάτζιο της επέτρεψε να προχωρήσει με την πρότασή της. Επιπλέον, οι καταγεγραμμένες συνομιλίες του έδειξαν ότι διατηρούσε στενό σύνδεσμο με τον μέχρι πρόσφατα επικεφαλής της BPI, Τζιανπιέρο Φιοράνι. Σε μεταμεσονύκτια τηλεφωνική συνδιάλεξή τους ο κεντρικός τραπεζίτης ενημέρωσε τον κ. Φιοράνι ότι είχε υπογράψει έγγραφο, βάσει του οποίου δινόταν έγκριση στο σχέδιο της BPI να αποκτήσει το πλειοψηφικό μερίδιο στην Antonveneta, καταποντίζοντας την άλλη προσφορά των ξένων. O κ. Φιοράνι παραιτήθηκε, αφού προηγουμένως είχε παυθεί από τη θέση του δικαστή, που ερευνούσε την εξαγορά· ο κ. Φάτζιο. όμως, αρνήθηκε ότι έσφαλε και επανειλημμένως αγνοούσε τις εκκλήσεις Σινίσκαλκο να παραιτηθεί.
Η επίδειξη δυνάμεως μεταξύ των δυο ανδρών καθίστατο ολοένα και πιο δυσάρεστη, ειδικά ενόσω προετοιμάζονταν να συμμετάσχουν στη σύνοδο ΔΝΤ/Παγκόσμιας Τράπεζας. H σκέψη ότι θα παρίστατο και ο κ. Φάτζιο στην ιταλική αντιπροσωπεία ήταν για τον κ. Σινίσκαλκο κάτι υπέρανω των ορίων του.
Εντούτοις, όπως ο ίδιος παραδέχθηκε το πραγματικό πρόβλημά του ήταν η απροθυμία της κυβέρνησης να πιέσει τον κεντρικό τραπεζίτη να φύγει. «Δεν είμαι πικραμένος, είμαι σκανδαλισμένος», φέρεται να δήλωσε. O ένας από τους λόγους αποστασιοποίησης της κυβέρνησης ήταν ότι η Λήγκα του Βορρά, που συμμετέχει στο συνασπισμό, στήριζε τον κ. Φάτζιο. Επίσης, διατυπώθηκε ο ισχυρισμός -τον οποίο διέψευσε ο πρωθυπουργός- ότι η τράπεζα BPI είχε όχι μόνο τη στήριξη του κεντρικού τραπεζίτη αλλά και τη δική του.
Ωστόσο, αργά το βράδυ της Πέμπτης ο κ. Μπερλουσκόνι ζήτησε από τον Αντόνιο Φάτζιο να παραιτηθεί και τοποθέτησε τον Τζούλιο Τρεμόντι, έναν πρώην υπουργό Οικονομικών, στη θέση του Ντομένικο Σινίσκαλκο.
Το προσχέδιο προϋπολογισμού
Ο δεύτερος λόγος για τον αποχαιρετισμό του κ. Σινίσκαλκο υπήρξε η δυσκολία του να εξασφαλίσει έγκριση του προσχεδίου του προϋπολογισμού του 2006 από τον κυβερνητικό σχηματισμό. Βάσει αυτού, προβλέπονταν δραστικές περικοπές δαπανών κατά 21 δισ. ευρώ. Οι Χριστιανοδημοκράτες το απέρριψαν, ενώ πολλοί μέσα στην κυβέρνηση αντιλήφθηκαν ότι τέτοιος προϋπολογισμός λιτότητας θα «πριόνιζε» τι πιθανότητες επανεκλογής τους.
Ως υστερόγραφο στην κίνηση Σινίσκαλκο, το διοικητικό συμβούλιο της BPI αναμενόταν να αποφασίσει για την πώληση στην ABN AMRO του περίπου 30%, που διατηρεί στην Antonveneta. H σχεδόν βέβαιη νίκη των Ολλανδών θα σηματοδοτήσει την πρώτη εξαγορά στην ιστορία μίας μεγάλης ιταλικής τράπεζας από ξένους. Πέραν της ικανοποίησης για τους επενδυτές, η εικόνα της Ιταλίας έχει τρωθεί σε σημαντικό βαθμό. O πρωθυπουργός της απώλεσε την αξιοπιστία του και ενδέχεται να πολεμήσει για να επιβιώσει ως ηγέτης, η χώρα απώλεσε έναν ικανό υπουργό Οικονομικών. Επιπλέον, η συμπεριφορά του κεντρικού τραπεζίτη Αντόνιο Φάτζιο διέλυσε τη φήμη της Κεντρικής Τράπεζας, ενός από τους λίγους ιταλικούς θεσμούς, που αναγνωρίζονται διεθνώς.