Η ευρωπαϊκή αγορά εργασίας επιβιώνει χάρη στη μερική απασχόληση

Η ευρωπαϊκή αγορά εργασίας επιβιώνει χάρη στη μερική απασχόληση

2' 4" χρόνος ανάγνωσης
Ακούστε το άρθρο

Είθισται να γίνεται λόγος για την έλλειψη ευελιξίας που χαρακτηρίζει τις αγορές εργασίας της Ευρώπης. Να, όμως, που οι αγορές αυτές υφίστανται «κοσμογονικές» αλλαγές, οι οποίες σηματοδοτούν τη ραγδαία κατάρρευση του μοντέλου της παραδοσιακής οκτάωρης απασχόλησης. Τα «ταμπού» των ευρωπαϊκών συνδικάτων και κυβερνήσεων, η μερική και η προσωρινή απασχόληση, καθίστανται μακράν η βασική πηγή νέων θέσεων εργασίας σε όλη την περιφέρεια. Η Ευρώπη εξακολουθεί να έχει τον διπλάσιο δείκτη ανεργίας έναντι των ΗΠΑ. Ωστόσο, την τελευταία πενταετία, η αύξηση της μερικής και της πλήρους απασχόλησης υπήρξε ταχύτερη στη 12μελή Ευρωζώνη απ’ όσο στις ΗΠΑ, όπου η αγορά εργασίας έμεινε στάσιμη και μάλιστα συρρικνώθηκε για λίγο, το 2001-2002. Το 2000-2003, η απασχόληση αυξήθηκε κατά 3,5% στην Ευρωζώνη, ενώ η τριμηνιαία αύξηση της απασχόλησης στις ΗΠΑ υπήρξε κατά μέσον όρο σχεδόν μηδενική. Από το 2004, ανέκαμψε στις ΗΠΑ, όμως επιβραδύνθηκε στην Ευρωζώνη.

Κάποιοι πιστεύουν ότι η αύξηση της ευρωπαϊκής απασχόλησης οφείλεται στις ισχυρές επιδόσεις ορισμένων χωρών, οι οποίες αντισταθμίζουν τις ελλείψεις άλλων. Ομως, μια προσεκτική ματιά δείχνει ότι η αύξηση της απασχόλησης είναι κυρίως αποτέλεσμα της «έκρηξης» της μερικής και προσωρινής απασχόλησης. Σύμφωνα με τον ΟΟΣΑ, το ποσοστό των ημιαπασχολούμενων στις ΗΠΑ διατηρείται σταθερό στο 13% επί δεκαετία. Ομως, ο αριθμός των προσωρινά απασχολούμενων στην Ευρώπη -ανθρώπων που μπορεί να εργάζονται πλήρες ωράριο, αλλά μετακινούνται από τη μια επιχείρηση στην άλλη- εκτινάσσεται. Τη δεκαετία 1990-2000, η υπ’ αριθμόν 1 εταιρεία εξεύρεσης προσωρινής απασχόλησης του κόσμου, Manpower, τριπλασίασε τις δραστηριότητές της.

Στη Γαλλία, τη Γερμανία και την Ιταλία, περισσότεροι από το 12% των εργαζομένων υπόκεινται σε καθεστώς προσωρινής απασχόλησης. Στην Ισπανία, το ποσοστό υπερβαίνει το 30% και στην Ολλανδία είναι 15%. Η ισπανική κυβέρνηση κατέθεσε αυτή την εβδομάδα νομοσχέδιο ειδικά για τη μείωση του ποσοστού αυτού. Η αλλαγή είναι τεράστια τα τελευταία χρόνια, όχι μόνο στους αριθμούς, αλλά και στην εργασιακή νοοτροπία. Επί σειράν ετών, η Ευρώπη υπερηφανευόταν για τους αυστηρούς νόμους προστασίας της απασχόλησης, που καθιστούσαν δύσκολες τις προσλήψεις και τις απολύσεις εκ μέρους των εταιρειών. Οι επιχειρηματίες θεωρούν πραγματική -και αναπόφευκτη- λύση μόνο τη δραστική χαλάρωση των νόμων αυτών. Προς το παρόν, καθ’ οδόν προς τη συνταξιοδότησή τους, πολλά άτομα μεγαλύτερης ηλικίας βλέπουν τη θέση εργασίας τους να μετατρέπεται από αορίστου σε προσωρινού χρόνου, καθώς οι επιχειρήσεις μειώνουν το κόστος. Παράδειγμα, η υψηλή ραπτική, βιομηχανία σημαντική για τη Γαλλία, πλην όμως και εποχική. Οπως επισημαίνουν οι επιχειρηματίες, «όσο πιο αυστηρές είναι οι προδιαγραφές για τις συμβάσεις αορίστου χρόνου, τόσο περισσότεροι εργοδότες θα προσλαμβάνουν εποχικό προσωπικό. Δεν είναι κοινωνικό ζήτημα, είναι σπατάλη ανθρώπινου κεφαλαίου και παραγωγικότητας».

Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή