Το αφεντικό της Universal Music ξέρει και από μουσική

Το αφεντικό της Universal Music ξέρει και από μουσική

3' 36" χρόνος ανάγνωσης
Ακούστε το άρθρο

Συνήθως τους επικεφαλής των δισκογραφικών εταιρειών τούς ακολουθεί μια απαίσια φήμη. Συχνά περιγράφονται ως κυνικοί και άνθρωποι στερούμενοι κάθε καλλιτεχνικής ευαισθησίας. Την εικόνα αυτή αποτυπώνει χαρακτηριστικά μία σκηνή της ταινίας για τον Τζόνι Κας με τον τίτλο «Walk the Line». Σε αυτήν ο χοντρός μάνατζερ της δισκογραφικής του εταιρείας, τον εμποδίζει να παίξει σε μία συναυλία στις Φυλακές Φόλσομ, η οποία έμελλε να στεφθεί με μεγάλη επιτυχία.

Ευτυχώς, όμως υπάρχουν και εξαιρέσεις, όπως εκείνη του Τζίμι Αϊοβάιν, ο οποίος βρίσκεται στο πηδάλιο της Universal Music Grοup, της μεγαλύτερης δισκογραφικής στον κόσμο, η οποία ανήκει με τη σειρά της στη Vivendi. O κ. Αϊοβάιν, εν αντιθέσει με τους συναδέλφους του, διαθέτει μουσικό ταλέντο και οι μουσικοί, με τους οποίους συνεργάζεται, τον θεωρούν κάτι πολύ παραπάνω από ένα ακόμα κουστουμαρισμένο στέλεχος. Οι ράπερ, ειδικά, τον έχουν συμπεριλάβει σε στίχους τραγουδιών τους, γιατί ο κ. Αϊοβάιν έχει «καλό όνομα στην πιάτσα». Κι αυτό ίσως να αποδεικνύεται και το κλειδί της επιτυχίας του ως επιχειρηματία.

Ξεκίνησε ως μηχανικός ήχου, προνόμιο μοναδικό στη μουσική βιομηχανία, όπως αναγνωρίζει ο Τομ Φρέστον, διευθύνων σύμβουλος της Viacom, μιας ανταγωνίστριας της Universal εταιρείας. Με αυτό το πλεονέκτημα ανά χείρας σύστησε το δικό του εμπορικό δισκογραφικό σήμα Ιnterscope.

Μαθήτευσε δίπλα στον Τζον Λένον, όσο διαρκούσε η σόλο καριέρα του, αλλά συνεργάστηκε και με τον Μπρους Σπρίνγκστιν, την Πάτι Σμιθ, τους U2 και άλλους. Τα κατάφερε καλά και ως παραγωγός, αν και ορισμένοι στο χώρο ισχυρίζονται ότι ασχολήθηκε με την παραγωγή άλμπουμ ορισμένων σημαντικών καλλιτεχνών μεν, μικρής αξίας δε.

Το 1990 συνίδρυσε με τον Τεντ Φιλντ την Interscope Records στο πλαίσιο κοινοπραξίας με τη Warner Music. H νέα εταιρεία αποφάσισε να μη χρησιμοποιήσει τον δίαυλο του ραδιοφώνου για την προώθηση και διαφήμιση των καλλιτεχνών της, αλλά να υιοθετήσει της τεχνικές του Χόλιγουντ – ήτοι την παραγωγή ακριβών βίντεο και τις γιγαντοαφίσσες με διαφημιστικό περιεχόμενο.

Ενα ακόμα τολμηρό βήμα της Interscope ήταν ότι στις αρχές της δεκαετίας του ’90 προσέγγισε τη Δυτική Ακτή και τη μουσική παραγωγή της, ήτοι τη γκάνγκστα ραπ. Οι συμβατικοί ραδιοφωνικοί σταθμοί και το MTV φοβόντουσαν τους ράπερ, όπως οι Ντόκτορ Ντρε, Σνουπ Ντογκ και Τουπάκ Σακούρ, καθώς και τους ακραίους λευκούς καλλιτέχνες τύπου Μέριλιν Μάνσον. Ετσι η επινοητικότητα της Interscope να παρακάμψει την παραδοσιακή αγορά μάρκετινγκ απέδωσε καρπούς.

Οι πολιτικοί και η κοινή γνώμη έκαναν τη ζωή δύσκολη στη Warner Music, κυρίως διότι οι μουσικοί της ραπ χρησιμοποιούν βίαιες και σεξιστικές αναφορές στους στίχους τους. Παρά ταύτα, ο κ. Αϊοβάιν είχε απαγορεύσει στη Warner να επεμβαίνει στο περιεχόμενο των άλμπουμ. Αναμενόμενο ήταν να πουλήσει η Warner το ήμισυ, που διατηρούσε στην κοινοπραξία, και μέσω μιας σειράς διαδοχικών συμφωνιών η Interscope να ενταχθεί στους κόλπους της Universal Μusic.

Από τις πρώτες ημέρες της Interscope και τη διείσδυσή της στην τότε περιθωριακή σκηνή της ραπ η μουσική αυτή θεωρείται πλέον αναγνωρίσιμη και εμπορική. Χάρη στον Εμινεμ και τον Φίφτι Σεντ αλλά και στην παραγωγή άλλων μουσικών ειδών το εμπορικό σήμα της Interscope δεσπόζει στα αμερικανικά τσαρτ. Ειδικά σε ποσοστό μεριδίου, η Universal διατηρεί το 32% της αγοράς των ΗΠΑ και το 26% σε διεθνή κλίμακα.

Σημαντική είναι και η διορατικότητα του Τζίμι Αϊοβάιν ως προς τις τάσεις της αγοράς. Ηδη, λοιπόν, από το 2000 προειδοποιούσε τους συναδέλφους του ότι η δισκογραφία πρέπει να ενστερνιστεί το Διαδίκτυο· προσφάτως συμμάχησε με τον Στιβ Τζομπς της Apple Computer εναντίον των μεγάλων δισκογραφικών, οι οποίες ήθελαν να επιβάλουν διαφορετικές τιμές στη μουσική δισκοθήκη iTunes της εταιρείας αυτής. Τελικώς, η Apple δικαιώθηκε, ενώ ο επικεφαλής της επεσήμανε ότι η αγορά ψηφιακής μουσικής βρίσκεται σε πολύ πρώιμο στάδιο και οι υψηλές τιμές θα αποξενώσουν τους χρήστες απ’ αυτήν. Πάντως, θετικός είναι ο ρόλος του κ. Αϊοβάιν και στο φλέγον ζήτημα των κερδών. Το 2005 η Universal Music συνεισέφερε κατά 13% στα συνολικά λειτουργικά κέρδη της μητρικής Vivendi, ενώ τα δικά της κέρδη αυξήθηκαν 20% έναντι του 2004 και παρά το γεγονός ότι η αγορά ηχογραφημένης μουσικής συρρικνώθηκε κατά 3%.

Τέλος, μία ακόμα φαεινή και επικερδής ιδέα του Τζίμι Αϊοβάιν είναι η εξεύρεση πηγών εσόδων πέραν της μουσικής, συνδέοντας τους καλλιτέχνες του με το σινεμά, λόγου χάριν. O Φίφτι Σεντ συμμετείχε σε ταινία πέρυσι στο πλαίσιο συμφωνίας με την Paramount, αλλά εμφανίστηκε και σε βιντεοπαιχνίδι· επίσης, το νέο γυναικείο συγκρότημα Pussycat Dolls έκλεισε συμφωνία με την εταιρεία παιχνιδιών Hasbro, η οποία θα κατασκευάσει κούκλες-αντίγραφα των τραγουδιστριών, ενώ θα κυκλοφορήσει και μεϊκάπ με την εν λόγω επωνυμία.

Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή