Οι μηχανικοί συνήθως αρέσκονται να επικαλούνται την αρχή ότι «εάν τα πράγματα πρόκειται να πάνε άσχημα, τότε οπωσδήποτε θα πάνε». Η επίκλησή τους σε αυτή την αρχή οφείλεται στο ότι οι ίδιοι θεωρούν πως το επάγγελμά τους δεν είναι τόσο επιρρεπές σε καταστροφές. Ομως, την εβδομάδα αυτή,οι λογιστές στην εθνική υπηρεσία ορκωτών λογιστών (ΝΑΟ) ενός οργάνου που εποπτεύει μεταξύ άλλων και τις δαπάνες απέδειξαν πόσο πολυδάπανο μπορεί να αποβεί ένα σχέδιο όταν κάτι πάει «στραβά».
Ειδικότερα, η ΝΑΟ παραδέχεται ότι η αναβάθμιση της γραμμής West Coast Main Line, μεταξύ Λονδίνου και Γλασκώβης θα στοιχίσει περίπου 8,6 δισεκατομμύρια στερλίνες (15,2 δισεκατομμύρια δολάρια). Αυτό είναι το αποτέλεσμα σύγκρισης με τη σημερινή αξία των χρημάτων. Οταν το σχέδιο είχε εγκριθεί τον Ιούνιο του 1998, η αξία είχε υπολογιστεί μόλις στα 2,5 δισ. στερλίνες.
Επιπλέον το μεγαλύτερο μέρος των δαπανών προέρχεται σήμερα από την τσέπη των φορολογουμένων και όχι από ιδιωτικούς φορείς. Το έργο της αναβάθμισης περιέπεσε σε σύγχυση περί το 2002 όταν οι προγραμματισθείσες δαπάνες του διέφυγαν κάθε ελέγχου και έφθασαν τα 14,5 δισεκατομμύρα στερλίνες. Η τόσο μεγάλη κλίμακα της υπερβάσεως των δαπανών είχε αποτέλεσμα, την παραίτηση της Railtrack, της ιδιωτικοποιηθείσας ιδιοκτήτριας της γραμμής και την αποτελεσματική επανεκτίμηση της σιδηροδρομικής υποδομής της χώρας. Η ΝΑΟ απέδειξε πως το σχέδιο και οι δαπάνες του επανήλθαν υπό έλεγχο μετά το 2002 αν και η σχετική αναφορά θέτει και ορισμένα ενοχλητικά ερωτήματα.
Πρώτον η απαστράπτουσα ανακαινισθείσα γραμμή με τα σύγχρονα τρένα της η οποία θα έχει ολοκληρωθεί έως το 2009 ενδέχεται να συρρικνωθεί σε ικανότητα μεταξύ του 2015 και του 2020. Αυτό σημαίνει ότι θα γίνουν περαιτέρω εκκλήσεις για συνδρομή από τον δημόσιο κορβανά.
Δεύτερον και περισσότερο ανησυχητικό αυτό που δείχνει η έρευνα της NAO είναι το πόσον αμφίβολες είναι ορισμένες υποθέσεις που χρησιμοποιούνται για να δικαιολογήσουν την εκροή χρημάτων των φορολογουμένων σε έργα αναβάθμισης.
Μία επίσημη έρευνα κατέληξε το 2004 στο ότι κάθε μία στερλίνα που δαπανήθηκε για την ανακαίνιση της γραμμής απέφερε οφέλη 2,50 στερλινών. Στα οφέλη θα πρέπει να καταχωρηθούν η συντόμευση της διάρκειας των ταξιδίων και η μικρότερη συμφόρηση κυκλοφορίας για τα υπόλοιπα μέσα μαζικής μεταφοράς.