Ολοι γνωρίζουμε φυσικά ότι οι δυνάμεις της αγοράς είναι ανεξέλεγκτες. Αλλά γνωρίζουμε επίσης ότι όλα έχουν κάποιες παραμέτρους και όρια. Η υποχώρηση του αμερικανικού δολαρίου το τελευταίο διάστημα, κυρίως έναντι ευρώ και στερλίνας, δεν αποτέλεσε έκπληξη, ακόμη και αν λάβουμε υπ’ όψιν τους απλούστερους παράγοντες: η διαφορά των επιτοκίων του ευρώ και του δολαρίου μειώνεται, ενώ οι ρυθμοί ανάπτυξης της αμερικανικής οικονομίας επιβραδύνονται. Την Παρασκευή, εξάλλου, δόθηκαν στη δημοσιότητα νέα στοιχεία για την απασχόληση στις ΗΠΑ. Σύμφωνα με αυτά, τον Νοέμβριο δημιουργηθηκαν εκεί 132.000 νέες θέσεις εργασίας -έναντι εκτιμήσεων για 110.000- αλλά το ποσοστό της ανεργίας αυξήθηκε στο 4,5%, από το 4,4% του Οκτωβρίου, το οποίο ήταν πάντως το χαμηλότερο της τελευταίας 5ετίας.
Για την υποχώρηση του δολαρίου πολλοί έδειξαν να ανησυχούν περισσότερο από τους ίδιους τους Αμερικανούς. Χαρακτηριστικό είναι το παράδειγμα της Κεντρικής Τράπεζας της Κίνας, η οποία την Πέμπτη εξέφρασε ανησυχία για τις απώλειες της συναλλαγματικής αξίας του αμερικανικού νομίσματος και λίγο αργότερα ανακοίνωσε νέες επενδύσεις, εκατοντάδων εκατομμυρίων δολαρίων, σε αμερικανικά ομόλογα. Σύμφωνα με τα τελευταία στοιχεία, τον Σεπτέμβριο η Κίνα διατηρούσε ομολόγα του αμερικανικού δημοσίου αξίας 342 δισ. δολαρίων και η Ιαπωνία ανάλογους τίτλους, των οποίων η αξία αγγίζει τα 639 δισ. δολάρια. Από τα συνολικής αξίας 4,3 τρισ. ομόλογα του αμερικανικού δημοσίου, τα οποία βρίσκονται στην κυκλοφορία παγκοσμίως, περίπου το ήμισυ ελέγχεται από ξένους θεσμικούς. Για την αδυναμία του δολαρίου ανησυχούν όμως και οι χώρες μέλη του ΟΠΕΚ, αφού πουλώντας πετρέλαιο εισπράττουν δολάρια και τα δολάρια αυτά χάνουν αξία. Το θέμα, δήλωσε τη Δευτέρα ο υπουργός Πετρελαίου του Κατάρ κ. Αμπντάλα αλ-Ατίγια, θα συζητηθεί στην επόμενη συνάντηση των υπουργών Πετρελαίου του Οργανισμού, στις 14 Δεκεμβρίου.
Θα αποτελούσε παράλειψη εάν στα προαναφερόμενα δεν προσθέταμε και την παράμετρο των επιτοκίων, κυρίως του ευρώ. Η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα ουδεμία έκπληξη επεφύλαξε στις αγορές, αυξάνοντας το βασικό της επιτόκιο στο 3,5%. Οι ενδείξεις, ωστόσο, από τη Φραγκφούρτη, είναι ότι οι ρυθμοί της αύξησης των επιτοκίων της θα επιβραδυνθούν και θα είναι πιο αργοί απ’ ό,τι ανεμένετο μέχρι προ ημερών. Η σύνθεση των προαναφερομένων πληροφοριών οδηγεί στο συμπέρασμα ότι ναι μεν το δολάριο μπορεί να συνεχίσει να αποδυναμώνεται, αλλά αυτή του η υποχώρηση αναμένεται σε κάθε περίπτωση να είναι ελεγχόμενη. Αλλωστε, όχι μόνον το ευρώ δεν έχει καταρρίψει ακόμη το προηγούμενο ρεκόρ του έναντι του δολαρίου (μέχρι το βράδυ της Παρασκευής), αλλά προς το παρόν υποχωρούν και τα σενάρια περί ανώμαλης προσγείωσης της αμερικανικής οικονομίας. Από τη Morgan Stanley εκτιμήθηκε τον Νοέμβριο ότι, σε ορίζοντα δωδεκαμήνου, οι πιθανότητες υποχώρησης της αμερικανικής οικονομίας σε ύφεση ανέρχονται στο 17%, έναντι 13% τον Οκτώβριο, αλλά και έναντι 19%, 22% και 18% αντιστοίχως τον Σεπτέμβριο, τον Αύγουστο και τον Ιούλιο.