H παγκοσμιοποίηση αποτελεί θετικό παράγοντα, όμως με το πέρασμα των δεκαετιών οι εργαζόμενοι αποκτούν ολοένα και λιγότερο από τον πλούτο, ο οποίος παράγεται από την οικονομική ανάπτυξη και την ολοκλήρωση της παγκόσμιας οικονομίας, υποστηρίζεται σε έκθεση του Οργανισμού για την Οικονομική Συνεργασία και Ανάπτυξη (ΟΟΣΑ), που δόθηκε χθες στη δημοσιότητα.
Στην έκθεση, η οποία αφορά την απασχόληση και τις συναφείς πολιτικές, ο ΟΟΣΑ εμμένει στις βασικές θέσεις του, ως υποστηρικτής των ιδεών της ελεύθερης αγοράς, του εμπορίου και των επενδύσεων, υποστηρίζει όμως ότι πρέπει να ελέγχονται και οι άλλες όψεις της παγκοσμιοποίησης.
Οπως δήλωσε χθες, κατά τη διάρκεια συνέντευξης Τύπου, ο Γενικός Γραμματέας του ΟΟΣΑ, Ανχέλ Γκουρία, «εκατομμύρια άνθρωποι στη γη αντλούν οφέλη από την παγκοσμιοποίηση όμως την ίδια ώρα υπάρχει και η αίσθηση ότι κάτι δεν πάει καλά με τη διαδικασία…». Οι εθνικές κυβερνήσεις, υποστήριξε ο ίδιος, χρειάζεται να βρουν απαντήσεις σε θέματα σχετικά με την απασχόληση και τις αποδοχές, σε έναν κόσμο ο οποίος αλλάζει με πρωτοφανείς ρυθμούς λόγω της τεχνολογίας, του φθηνού κόστους των μεταφορών και των τηλεπικοινωνιών και την επανένταξη στη διεθνή κοινότητα της Κίνας, της Ρωσίας, της Ινδίας και της Βραζιλίας, χωρών με τεράστιους αριθμούς διαθέσιμων εργατικών χεριών.
Το ποσοστό των μισθών αναλογικά με το εθνικό εισόδημα μειώνεται σταθερά τις τελευταίες δεκαετίες στις περισσότερες από τις 30 ανεπτυγμένες, χώρες – μέλη του ΟΟΣΑ. Οπως δήλωσε ο Ρέιμοντ Τόρες, συντάκτης της έκθεσης του ΟΟΣΑ, «η διαδικασία συνεχίζει να αποδίδει θετικά για όλες τις χώρες… όμως, θα ήταν αντιπαραγωγικό να μην αναζητήσουμε τα σημεία που την καθιστούν ευάλωτη, μόνον και μόνον διότι οι αγορές -η δραστηριότητα σε αυτές- ευνοούν την ανάπτυξη…». Είναι αξιοσημείωτη, συνέχισε ο κ. Τόρες αναφερόμενος σε στοιχεία που περιλαμβάνονται στην έκθεση, η κατά 25% συρρίκνωση της συμμετοχής των μισθών στο ιαπωνικό ΑΕΠ την τελευταία 30ετία. Στην ίδια έκθεση αναφέρεται ότι οι μισθοί, ως ποσοστό του ΑΕΠ έχουν συρρικνωθεί την τελευταία 30ετία κατά 13% έως και 15% στις πλουσιότερες χώρες-μέλη της Ε.Ε. και κατά 7% στις ΗΠΑ.
Οι συντάκτες της παρατηρούν επίσης ότι ανοίγει ολοένα και περισσότερο η ψαλίδα ανάμεσα στους υψηλόμισθους και στους πλέον χαμηλόμισθους στις χώρες μέλη του ΟΟΣΑ.
Η μεταφορά παραγωγικών μονάδων ή και ομάδων παροχής υπηρεσιών σε χώρες χαμηλότερου εργατικού κόστους δεν έχει επηρεάσει ιδιαίτερα την απασχόληση στον ΟΟΣΑ, γεγονός έιναι όμως ότι η Κίνα, η Ινδία, η Βραζιλία και η Ρωσία διαθέτουν από κοινού σήμερα το 45% της παγκόσμιας προσφοράς εργατικών χεριών, ενώ οι χώρες-μέλη του ΟΟΣΑ, που περιλαμβάνουν τις ΗΠΑ, την Ιαπωνία και τις περισσότερες ευρωπαϊκές χώρες μόλις το 19%.
Ο ΟΟΣΑ ενθαρρύνει τις εθνικές κυβερνήσεις να λάβουν μέτρα ώστε να διευκολύνουν τη μετακίνηση των εργαζομένων από τη μία θέση εργασίας σε άλλη. «Η εφ’ όρου ζωής απασχόληση πέθανε…», δηλώνει ο κ. Τόρες, τονίζοντας ότι για να αποκομίσει κανείς τα οφέλη της παγκοσμιοποίησης πρέπει να είναι έτοιμος να μετακινηθεί… «Το θέμα είναι πως να προστατεύσουμε τους ανθρώπους, όχι τις δουλειές, διότι ορισμένες απλώς δεν έχουν μέλλον…».