Το πρώτο πείραμα πέτυχε και αποδίδει ήδη καρπούς. Η κυβέρνηση συνασπισμού των Χριστιανοδημοκρατών και των Σοσιαλδημοκρατών της Γεραμανίας κατάφερε, υπό τη γενική διεύθυνση της καγκελαρίου Μέρκελ, να οδηγήσει την οικονομία στην πολυπόθητη ανάκαμψη, έπειτα από σχεδόν 15 δύσκολα χρόνια, που ακολούθησαν την υψηλού κόστους επανένωση των δύο Γερμανιών. Ακόμη και οι γερμανικές τεχνικές εταιρείες, οι οποίες διήνυσαν μία άνω της δεκαετίας περίοδο κρίσης στην εγχώρια αγορά τους, εμφανίζονται πλέον αισιόδοξες. Ακόμη δε και η TUI, ο μεγαλύτερος ταξιδιωτικός Οργανισμός της Γερμανίας, αναφέρει ότι η ζήτηση πακέτων διακοπών είναι μέχρι στιγμής φέτος αυξημένη κατά 13%. Οι εκτιμήσεις αναφέρονται στην προοπτική αύξησης της εγχώριας κατανάλωσης στο ορατό μέλλον, ήτοι το δεύτερο εξάμηνο φέτος και το 2008, παρήγορη προοπτική, δεδομένης της πρόβλεψης περί επιβράδυνσης των ρυθμών αύξησης των γερμανικών εξαγωγών, που αποτέλεσαν την ατμομηχανή της ανάκαμψης. Στην πρόσφατη αναθεώρηση των εκτιμήσεών του για την ανάπτυξη της παγκόσμιας οικονομίας, τέλος, το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο αποδίδει στη Γερμανία την καλύτερη προς τα πάνω προοπτική της αναπτυξιακής της πορείας φέτος, ανάμεσα σε όλες τις άλλες ανεπτυγμένες οικονομίες του κόσμου: η οικονομία της αναμένεται να αναπτυχθεί φέτος με ρυθμούς της τάξεως του 2,6%, βελτιωμένους κατά 0,8 ποσοστιαίες μονάδες και το 2008 σε ποσοστό 2,4%, βελτιωμένο κατά μισή ποσοστιαία μονάδα από τις αρχικές προβλέψεις του Ταμείου, που είχαν δημοσιοποιηθεί τον Απρίλιο.
Εχει κάποιο μαγικό ραβδάκι στη διάθεσή της η καγκελάριος Μέρκελ; Και όμως, ναι… Δεν μπορεί να εξηγηθεί διαφορετικά το γεγονός ότι στη Γερμανία όλοι μιλούν πλέον για την «επίδραση της Μέρκελ», ενώ διακεκριμένοι εμπειρογνώμονες τονίζουν ότι έχει αλλάξει η ψυχολογία του πληθυσμού, συμπληρώνοντας ότι το 50% της οικονομικής δραστηριότητας είναι θέμα ψυχολογίας. Φυσικά, σε αυτή την καλή ψυχολογία των Γερμανών συντείνει και η υποχώρηση της ανεργίας στη χώρα στα χαμηλότερα επίπεδα των τελευταίων 14 ετών.
Αξίζει εδώ να θυμηθούμε τα υποστηριζόμενα από τον Λούντβιχ Ερχαρτ, υπουργό Οικονομικών της Γερμανίας το 1995 και αρχιτέκτονα την εποχή εκείνη του οικονομικού θαύματος που έβγαλε τη χώρα από τη βαθιά, μεταπολεμική ύφεση: «Εάν καταφέρει κάποιος να αλλάξει την οικονομική συμπεριφορά του πληθυσμού χρησιμοποιώντας ψυχολογικά μέσα, τότε η τόνωση της ψυχολογίας του θα αντικατοπτρισθεί στην οικονομική πραγματικότητα… η ψυχολογική κατάσταση ενός έθνους είναι τόσο σημαντική όσο οποιοδήποτε άλλο παραδοσιακό οικονομικό μέτρο».
Η κυρία Μέρκελ… πετάει. Δημοσκόπηση της κοινής γνώμης που δόθηκε στη δημοσιότητα την 20ή Ιουλίου, φέρει το 85% των ερωτηθέντων να εκφράζει θετική άποψη για την -προφανώς δημοφιλέστατη- καγκελάριο. Το μυστικό της επιτυχίας της πολλοί θα ήθελαν να γνωρίζουν. Και, πράγματι, φαίνεται ότι βρήκε τη συνταγή που δημιούργησε έναν «αγαθό κύκλο» ανάπτυξης και ψυχολογικής τόνωσης και το αντίθετο… Πρώτον, έδειξε ότι έχει αυτοπεποίθηση και ότι κρατάει καλά το τιμόνι. Ολοι, άλλωστε, θέλουν να πιστεύουν ότι έχουν «τιμονιέρη» που μπορούν να εμπιστευθούν. Η αίσθηση της ασφάλειας είναι τόσο ουσιαστική για τους ψηφοφόρους όσο και για τα παιδιά, που στο τέλος της ημέρας είναι έτοιμα να συγχωρήσουν ακόμη και τα μικρά, ανθρώπινα λάθη των γονέων τους. Η ψυχραιμία συνήθως ανταμείβεται, ακόμη και στα… τυχερά παιχνίδια. Δεύτερον, η καγκελάριος Μέρκελ άφησε κατά μέρος τα μεγαλεπήβολα σχέδια για ριζικές μεταρρυθμίσεις και έκανε μικρά βήματα, που επηρέασαν την «καθημερινότητα» των συμπατριωτών της. Περισσότερα χρήματα για τη φροντίδα των παιδιών, προβλέψεις για τους εργαζόμενους γονείς, επιδοτούμενα επισκευαστικά δάνεια, κ.ά. έφεραν πραγματικά καλύτερες ημέρες για τους Γερμανούς. Ο λαός ανταποκρίθηκε και είναι χαρακτηριστικό το γεγονός ότι οι εργαζόμενοι υποστήριξαν την ίδια τη χώρα, όταν επί πολλά χρόνια τήρησαν συναινετική στάση, υπό την καθοδήγηση των συνδικάτων, αποδεχόμενοι μικρές μισθολογικές αυξήσεις.
Αρκετά όμως με το… εγκώμιο της καγκελαρίου Μέρκελ, στην οποία ασφαλώς εύχεται ο καθένας να οδηγήσει τη χώρα της σε ακόμη μεγαλύτερα επιτεύγματα. Εκείνος, ο οποίος απομένει να αποδείξει εάν θα είναι εξίσου επιτυχημένος στις μεγάλες επιδιώξεις του, είναι ο πρόεδρος της Γαλλίας, Νικολά Σαρκοζί… Με την κυρία Μέρκελ φωτεινό παράδειγμα στα βόρεια σύνορα της Γαλλίας, ο «αγωνιστικός» αλλά και «ατίθασος» Σαρκοζί έχει ακόμη ένα λόγο να… βάλει τα δυνατά του!
