Εάν πιστεύετε αυτά, τα οποία υποστηρίζουν, τότε οι μεγάλες επιχειρήσεις ουδέποτε υπήρξαν καλύτεροι… πολίτες. Την τελευταία δεκαετία, η ανάληψη «εταιρικών κοινωνικών ευθυνών» αποτελεί κανόνα στα διοικητικά συμβούλια των επιχειρήσεων που εδρεύουν στις πλούσιες χώρες του κόσμου. Οι περισσότερες εξ αυτών δεσμεύονται πλέον στην υιοθέτηση πρακτικών, οι οποίες είναι «οι καλύτερες», και καλύπτουν ευρύ φάσμα θεμάτων, από τη διαφοροποίηση του προσωπικού τους, μέχρι τις εκδηλώσεις σεβασμού για τα ανθρώπινα δικαιώματα και για το περιβάλλον.
Η στάση τους αυτή έχει επικριθεί στο παρελθόν από τους φανατικούς της ελεύθερης αγοράς, που προβάλλουν τα υποστηριζόμενα του Μίλτον Φρίντμαν, ότι μοναδική κοινωνική ευθύνη μιας επιχείρησης έιναι η παραγωγή κερδών. Τώρα όμως έχουν στο πλευρό τους τον Ρόμπερτ Ράιχ, πρώην υπουργό Εργασίας επί κυβερνήσεως Κλίντον και νυν καθηγητή στο Μπέρκλι, στην Καλιφόρνια. Ο κ. Ράιχ υποστηρίζει στο βιβλίο του, με τίτλο «Σούπερ-καπιταλισμός», ότι κακώς αναλαμβάνουν κοινωνικές ευθύνες οι εταιρείες, διότι μεταξύ άλλων υποκαθιστούν τις κυβερνήσεις στον καίριο ρόλο τους, επίλυσης των κοινωνικών προβλημάτων!