Σε μια στιγμή που βάλλεται πανταχόθεν, ο Αμερικανός πρόεδρος, Τζορτζ Μπους, βρίσκει έναν ακόμη απρόβλεπτο επικριτή στο πρόσωπο του Αλαν Γκρίνσπαν, καθώς ο πρώην πρόεδρος της αμερικανικής κεντρικής τράπεζας καταδικάζει απερίφραστα την οικονομική πολιτική των Ρεπουμπλικανών στο βιβλίο του με τίτλο «Τα χρόνια της Ταραχής: Περιπέτειες σε έναν νέο κόσμο», που δόθηκε χθες στη δημοσιότητα.
Στο 500 σελίδων πόνημά του, ο άνθρωπος που το 2004 διόρισε ο Τζορτζ Μπους για πέμπτη συναπτή θητεία στην κεφαλή της Federal Reserve εκφράζει την άποψη ότι η κυβέρνηση Μπους αυτοεγκλωβίστηκε στα παράτολμα πολιτικά εγχειρήματά της, με αποτέλεσμα να εγκαταλείψει τη συνετή δημοσιονομική πολιτική και να οδηγήσει σε διόγκωση τα ελλείμματα της αμερικανικής οικονομίας. Χαρακτηρίζει, άλλωστε, τους δύο πρώτους υπουργούς Οικονομικών, Πολ Ο’ Νιλ και Τζον Σνόου, ουσιαστικά ανίσχυρους. Η κριτική του είναι αμείλικτη προς τον Τζορτζ Μπους προσωπικά, τον οποίο κατηγορεί ότι δεν θέλησε ποτέ να περιορίσει τις δαπάνες ή να ασκήσει βέτο στα νομοσχέδια που οδηγούσαν σε συνεχή διόγκωση των ελλειμμάτων της αμερικανικής οικονομίας όταν το Κογκρέσο παρέκκλινε από την αρχή ότι η κυβέρνηση πρέπει να ισοσκελίζει το κόστος των φοροαπαλλαγών εξοικονομώντας κεφάλαια αλλού.
Δεν παραλείπει, άλλωστε, να παραδεχθεί το «πολιτικά άβολο» αλλά παγκοσμίως κοινό μυστικό πως «ο πόλεμος στο Ιράκ αφορούσε κυρίως το πετρέλαιο», αν και σε μια από τις αλλεπάλληλες συνεντεύξεις που παραχώρησε τις τελευταίες ημέρες για να προωθήσει το βιβλίο του, και συγκεκριμένα στην εφημερίδα Washington Post, ισχυρίζεται πως «δεν ήταν το κίνητρο της αμερικανικής κυβέρνησης να διασφαλίσει επάρκεια πετρελαίου». Ομολογεί, πάντως, ότι ο ίδιος είχε εξηγήσει στον Λευκό Οίκο πόσο σημαντική θα ήταν για την παγκόσμια οικονομία η απομάκρυνση του Σαντάμ Χουσεΐν από την ηγεσία του Ιράκ. Αναγνωρίζει, άλλωστε, στον Αμερικανό πρόεδρο ότι δεν επιχείρησε να ασκήσει πολιτικές πιέσεις στο έργο της Fed αλλά σεβάστηκε την ανεξαρτησία της, ενώ εγκωμιάζει από όλους τους προέδρους με τους οποίους συνεργάστηκε τον Μπιλ Κλίντον, περιγράφοντάς τον ως σφουγγάρι που απορροφούσε οικονομικά δεδομένα και διατηρούσε «μια συνεπή και πειθαρχημένη προσοχή στη μακροπρόθεσμη οικονομική ανάπτυξη». Δεν αφήνει, ωστόσο, στο απυρόβλητο ούτε τους Δημοκρατικούς, καθώς σε άλλη συνέντευξή του στη Wall Street Journal αναφέρεται στην ήττα των Ρεπουμπλικανών στις εκλογές για το Κογκρέσο το 2006, τονίζοντας ότι «άξιζαν να χάσουν, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι άξιζαν να κερδίσουν οι Δημοκρατικοί», τους οποίους χαρακτηρίζει «εξ ίσου αρνητικούς με τους Ρεπουμπλικανούς». Επικρίνει μάλιστα την πρόσφατη στροφή των Δημοκρατικών στον λαϊκισμό και ιδιαίτερα την επιφυλακτικότητά τους σε θέματα ελεύθερου εμπορίου.
Στην ίδια συνέντευξή του εκφράζει, επίσης, την εκτίμηση ότι οι πιθανότητες να διολισθήσει η αμερικανική οικονομία σε ύφεση έχουν ελαφρώς αυξηθεί τους τελευταίους μήνες και υπερβαίνουν το 30%. Σε άλλη συνέντευξή του, πάντως, στον τηλεοπτικό σταθμό NBC, τόνισε ότι «παρά τα δημοσιονομικά προβλήματα η οικονομία εξακολουθεί να αντέχει» και έχει μεγάλες πιθανότητες να υπερβεί τη «φούσκα» της αγοράς κατοικιών χωρίς ύφεση.
Σε άλλη συνέντευξή του στην εφημερίδα Financial Times προβλέπει επίσης επιδείνωση στην αμερικανική αγορά κατοικιών μεγαλύτερη από όσο εκτιμούν πολλοί αναλυτές και μείωση των τιμών των κατοικιών τουλάχιστον σε «μεγάλο μονοψήφιο ποσοστό» αλλά ίσως και σε διψήφιο εξ αιτίας της συγκέντρωσης μεγάλου αριθμού νεόδμητων κατοικιών που δεν βρίσκουν αγοραστή.
Εν όψει, άλλωστε, της σημερινής συνάντησης της Fed, στην οποία αναμένεται μείωση των επιτοκίων, προειδοποιεί τους διαδόχους του να μην προχωρήσουν σε υπερβολική μείωση, καθώς εγκυμονεί ο κίνδυνος «εκτίναξης του πληθωρισμού» περισσότερο από όσο την εποχή που ήταν πρόεδρος.