Σε άλλες εποχές πολύ πρόσφατες θα επρόκειτο για πολιτική αυτοκτονία. Η Χίλαρι Κλίντον ανακοίνωσε ένα τεράστιο πρόγραμμα για καθολική περίθαλψη στις ΗΠΑ που θα στοιχίζει 110 δισ. δολάρια τον χρόνο και θα συμπεριλάβει επιπλέον 47 εκατ. Αμερικανούς, που αυτή τη στιγμή βρίσκονται χωρίς απολύτως καμία κάλυψη. Μια ανάλογη προσπάθεια που είχε κάνει η ίδια το 1993 μόλις ανέλαβε πρόεδρος ο σύζυγός της Μπιλ τορπιλίστηκε από τις φαρμακοβιομηχανίες και τις ασφαλιστικές εταιρείες και την έλλειψη επαρκούς υποστήριξης από την κοινή γνώμη. Το πολιτικό κόστος ξεπερνούσε το πολιτικό όφελος.
Αλλά τώρα οι δημοσκοπήσεις δίνουν μια διαφορετική εικόνα: η περίθαλψη αποτελεί ένα από τα σημαντικότερα, αν όχι το σημαντικότερο, από τα ζητήματα που απασχολούν το εκλογικό σώμα. Εξάλλου η Χίλαρι Κλίντον είναι μια τόσο έμπειρη πολιτικός που μπορούμε να είμαστε βέβαιοι ότι, αν κάνει μια τέτοια κίνηση, έχει ζυγίσει καλά τα ρίσκα. Οπως ήδη είπαμε, χρεώθηκε όλο το πολιτικό κόστος της προηγούμενης προσπάθεια, ώστε να λυθούν τα χέρια του συζύγου της, αν και στην πραγματικότητα εκείνο το σχέδιο ήταν δικής του έμπνευσης. Αλλωστε και οι άλλοι δύο βασικοί αντίπαλοί της για το χρίσμα των Δημοκρατικών -Μπάρακ Ομπάμα και Τζον Εντουαρντς- έχουν εξαγγείλει ανάλογα προγράμματα καθολικής περίθαλψης, έστω και λιγότερο φιλόδοξα.
Σύμφωνα με το πρόγραμμα της Χίλαρι Κλίντον θα γίνει υποχρεωτικό να έχει κάθε πολίτης κάποιου είδους ασφαλιστική κάλυψη, ιδιωτική ή δημόσια, θα προσφέρονται επιστροφές φόρων και ενίσχυση στους φτωχότερους προκειμένου να μπορέσουν να πληρώσουν ιδιωτική ασφάλιση, θα γίνει προσπάθεια να αυξηθεί ο ανταγωνισμός μεταξύ των ιδιωτικών ασφαλιστικών εταιρειών προκειμένου να μειωθεί το κόστος, θα περιοριστεί η διάκριση μεταξύ ασφαλισμένων ανάλογα με την κατάσταση της υγείας τους, πριν ασφαλιστούν – ή με βάση την προδιάθεση για ασθένεια που δείχνουν τα γενετικά τεστ – ώστε να ενισχυθεί η κοινωνική αλληλεγγύη, θα επεκταθεί το ομοσπονδιακό πρόγραμμα Medicaid και το State Children’s Health Insurance Program, προγράμματα που αφορούν τα χαμηλά εισοδήματα. Οσοι είναι ήδη ικανοποιημένοι από την ασφάλεια που έχουν, θα μπορούν να την κρατήσουν ως έχει. Οι επιχειρήσεις θα πρέπει να διασφαλίζουν ότι οι εργαζόμενοί τους έχουν κάποιου είδους ασφαλιστική κάλυψη, κάτι που μέχρι τώρα δεν ήταν υποχρεωτικό στις ΗΠΑ, ενώ θα υπάρχουν φορολογικά κίνητρα για τις μικρές επιχειρήσεις και τους αυτοαπασχολούμενους ώστε να μπορέσουν να ασφαλιστούν με προσιτό κόστος. Επιπλέον θα καταργηθούν οι φοροαπαλλαγές στα πολύ υψηλά εισοδήματα – πάνω από 250.000 δολάρια το χρόνο – που εισήγαγε η κυβέρνηση Μπους. Τέλος η Χίλαρι Κλίντον φιλοδοξεί να εξοικονομήσει πόρους μέσω της μηχανογράφησης του συστήματος, της μείωσης του κόστους των φαρμάκων και περιορίζοντας τις υπερχεώσεις προς τα νοσοκομεία και τους διευθύνοντες συμβούλους τους με τις οποίες επιβαρύνεται το πρόγραμμα Medicare. Σημειώνουμε ότι το πρόγραμμα Medicare προσφέρει κάλυψη υγείας σε άτομα άνω των 65 ετών, ενώ το Medicaid σε άτομα με χαμηλά εισοδήματα (το State Children’s Health Insurance Program καλύπτει τα παιδιά τους).
«Περισσότερο από τον καθένα γνωρίζω πόσο σκληρή θα είναι αυτή η μάχη» είπε η Κλίντον αναφερόμενη στον υποχρεωτικό χαρακτήρα που θέλει να εισαγάγει και ο οποίος αναμένεται να αντιμετωπιστεί με δυσπιστία και από τα δύο άκρα του πολιτικού φάσματος.
Ηδη πολλοί Ρεπουμπλικάνοι αντέδρασαν αμέσως κατηγορώντας την Κλίντον ότι προσπαθεί να εφαρμόσει σύστημα κρατικής ασφάλισης και ότι «εμπνέεται από την ευρωπαϊκή γραφειοκρατία». Αλλά αν η Αμερική γίνεται λίγο περισσότερο Ευρώπη, αυτό δεν είναι απαραίτητα κακό και φαίνεται ότι αρκετοί Αμερικανοί μπορούν πλέον να το αντιληφθούν.