Euroland

2' 20" χρόνος ανάγνωσης
Ακούστε το άρθρο

Ποιο είναι το ζητούμενο ενόψει των εκλογών της 7ης Ιουνίου σε πανευρωπαϊκό επίπεδο; Πιστεύουμε πρώτον να ενισχυθεί η κοινή μορφή του δημόσιου ευρωπαϊκού χώρου με τον διάλογο πάνω στις νέες προκλήσεις που αφορούν συνολικά την ήπειρο και δεύτερον, να τονωθεί η κοινή ευρωπαϊκή συνείδηση και μοίρα, να γίνει περισσότερο κατανοητό δηλαδή ότι τα εθνικά κράτη δεν έχουν καμία τύχη από μόνα τους, εάν δεν λειτουργήσουν σαν ενιαία δύναμη στην παγκόσμια σκακιέρα. Το αποτέλεσμα, σύμφωνα με όλες τις ενδείξεις, δεν θα είναι το επιθυμητό. Οπως καταδεικνύουν οι έως τώρα δημοσκοπήσεις, ένα κρίσιμο κομμάτι των Ευρωπαίων πολιτών εμφανίζονται σχετικά αδιάφοροι. Ωστόσο, από μια προσεκτικότερη ανάγνωση προκύπτει ότι το πρόβλημα δεν είναι η προοπτική ή το όραμα της ενωμένης Ευρώπης, αλλά η κρίση πολιτικής αντιπροσώπευσης που υπάρχει σήμερα.

Πράγματι, οι περισσότερες ευρωπαϊκές πολιτικές ηγεσίες δεν έχουν ξοδέψει τον χρόνο και τις δυνάμεις που απαιτούνται, για να πείσουν ότι η παγκοσμιοποίηση και το εντελώς νέο οικονομικό περιβάλλον που έχει δημιουργηθεί, προϋποθέτουν μία ενωμένη Ευρώπη, ικανή να σκέφτεται, να λειτουργεί και να αντιδρά με γεω-πολιτικά ανακλαστικά και όχι με βάση τις κυβερνητικές προτεραιότητες ή τις εθνικές σκοπιμότητες του καθένα κράτους-μέλους.

Αντιθέτως, οι εθνικές ηγεσίες φροντίζουν να καρπώνονται οτιδήποτε θετικό προκύπτει από την Ευρωπαϊκή Ενωση και να της χρεώνουν οτιδήποτε αρνητικό για να αποποιηθούν τις ευθύνες τους. Ακόμη και μέσα στη βαθιά διεθνή οικονομική κρίση, αποδείχθηκε ότι δεν μπορούν να λειτουργήσουν γόνιμα, στη βάση του κοινού και του αμοιβαίου συμφέροντος. Σαν μία οικογένεια. Λογικό απολύτως είναι λοιπόν να υπάρχει αυτή η απόσταση από τους Ευρωπαίους πολίτες και φταίνε οι ηγεσίες τους, οι οποίες υπονομεύουν έτσι το μέλλον.

Διότι είναι φύσει αδύνατον να μπορέσουν να αντιπαρατεθούν και να κερδίσουν αυτό που τους αναλογεί τα διάφορα κράτη-μέλη από μόνα τους. Είτε πρόκειται ακόμη και για τα μεγαλύτερα κράτη, τη Γερμανία ή τη Γαλλία, όταν έχουμε να κάνουμε με κολοσσούς, που είναι οι ΗΠΑ, η Κίνα ή ακόμη η Ρωσία και οι αραβικές χώρες.

Πώς η Γερμανία εγκατέλειψε το μάρκο ή η Γαλλία το φράγκο για λογαριασμό του ευρώ; Ας εγκαταλείψουν λοιπόν τώρα, αυτοί και οι υπόλοιπες χώρες, τους εθνικούς τους εγωισμούς, τους ανούσιους εσωτερικούς ανταγωνισμούς, για μία πραγματικά ενωμένη οικονομικά και πολιτικά Ευρώπη.

Για να μεγιστοποιηθεί το αποτέλεσμα για όλους. Οπως συνέβη και με το ευρώ. Μόνο έτσι θα αλλάξει ο ορίζοντας για την Ευρώπη πραγματικά και μόνο έτσι μπορείς να παθιάσεις πολιτικά τους Ευρωπαίους πολίτες, σε νέους υψηλούς στόχους και προσδοκίες.

Το τελικό ζητούμενο είναι η ενδυνάμωση της πολιτικής Ευρώπης. Και οι ευρωεκλογές ήταν ακόμη μία ευκαιρία, που μάλλον φαίνεται ότι πάει χαμένη. Ιδίως στην Ελλάδα, που η κρίση της πολιτικής αντιπροσώπευσης είναι κατά τη γνώμη μας πολύ μεγάλη. Βαδίζουμε στις ευρωπαϊκές κάλπες με επίκεντρο πάλι τα σκάνδαλα και την απαξίωση του δημόσιου βίου. Σε ευρωεκλογές χωρίς… Ευρώπη. Το αναλύσαμε και σε άλλο πρόσφατο άρθρο. Εξού η απογοήτευση και η άρνηση συμμετοχής των πολιτών!

Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή