Η τιμή του χρυσού στη Νέα Υόρκη ξεπέρασε τα 1.000 δολάρια ανά ουγγιά για πρώτη φορά μετά τον Μάρτιο του 2008, ένα ράλι που αποδόθηκε στην πτώση του δολαρίου αλλά και στις θετικές συστάσεις της αμερικανικής τράπεζας Goldman Sachs για την πορεία των τιμών των μετάλλων λόγω «των αυξανόμενων ενδείξεων για μια δυναμικότερη των εκτιμήσεων ανάκαμψη της παγκόσμιας βιομηχανικής δραστηριότητας». Σε θετική τροχιά κινήθηκαν, επίσης, οι τιμές του χαλκού και του μόλυβδου, σημειώνοντας αντίστοιχα κέρδη 3,7% στη Νέα Υόρκη και 6% στο Λονδίνο. Ωστόσο, οι απόψεις των αναλυτών διίστανται τόσο για τη διάρκεια του ράλι όσο και για τους λόγους που το υποκινούν.
Ο Ντένις Γκάρτμαν, οικονομολόγος και επικεφαλής της ημερήσιας έκδοσης «The Gartman Letter» που επικεντρώνεται στην παροχή υπηρεσιών συμβούλου σε τράπεζες, χρηματιστηριακές, κεφάλαια αντιστάθμισης κινδύνου (hedge funds) και άλλες εταιρείες του χρηματοοικονομικού κλάδου, τηρεί επιφυλακτική στάση. «Αν και δικαιολογείται μια θέση αγοράς, δεν θα ήθελα να δω την τιμή του να ενισχύεται περαιτέρω», δήλωσε στο τηλεοπτικό δίκτυο CNBC, προσθέτοντας ότι «χρειάζεται μεγάλη προσοχή σε αυτήν την αγορά». Οπως τόνισε, το μεγάλο επενδυτικό ενδιαφέρον για τον χρυσό, ένα μέταλλο που θεωρείται κατά παράδοση καταφύγιο τοποθετήσεων σε περιόδους κρίσεων, αντικατοπτρίζει το γενικότερο κλίμα αβεβαιότητας που επικρατεί στην παγκόσμια οικονομία. Ο Μαρκ Πέρβαν, διευθυντικό στέλεχος στο τμήμα αναλύσεων της ANZ Bank, επισημαίνει στο ειδησεογραφικό πρακτορείο Reuters ότι η μεγάλη άνοδος της τιμής του πολύτιμου μετάλλου πυροδοτείται από την ανασφάλεια των επενδυτών για ένα μαζικό κύμα ρευστοποιήσεων στα χρηματιστήρια. Ορισμένοι αναλυτές θεωρούν ότι δεν υπάρχουν πολλά περιθώρια για να διατηρηθεί η τιμή του χρυσού στο επίπεδο των 1.000 δολαρίων ανά ουγγιά, ενώ άλλοι εκτιμούν ότι μπορεί να φθάσει ακόμη και τα 1.300 δολάρια σε βάθος χρόνου. Βεβαίως, πολλά θα εξαρτηθούν από την πορεία της αμερικανικής και της παγκόσμιας οικονομίας. Γεγονός είναι, πάντως, ότι οι κεντρικές τράπεζες σημείωσαν καθαρές αγορές χρυσού, που είναι η διαφορά μεταξύ αγορών και πωλήσεων, 14 τόνων κατά τη διάρκεια του δεύτερου τριμήνου του 2009, όταν την αντίστοιχη περυσινή περίοδο είχαν καταγραφεί πωλήσεις 69 τόνων. Σύμφωνα με το World Gold Council, οι πωλήσεις των κεντρικών τραπεζών περιορίστηκαν το πρώτο εξάμηνο του έτους στους 38,7 τόνους, αντανακλώντας το χαμηλότερο επίπεδο από το 1997.