Η Ομοσπονδιακή Τράπεζα των ΗΠΑ έχει αφιερώσει πολύ χρόνο και προσπάθεια στον σχεδιασμό της στρατηγικής της για μια μελλοντική έξοδο από την ποσοτική χαλάρωση (QΕ).
Σύμφωνα με τη μηνιαία Οικονομική Ανασκόπηση Επενδύσεων από την Global Multi-Asset Group της JPMorgan, οι δύο βασικές ανησυχίες σχετικά με την ανάπτυξη στις ΗΠΑ επικεντρώνονται στην αγορά εργασίας και την κατανάλωση. Η ανάκαμψη, βάσει της ανασκόπησης, θα είναι απλώς βαθμιαία μέχρι το 2011, ενώ ο πληθωρισμός θα μείνει χαμηλός σε αυτό το διάστημα. O πρόεδρος της Fed ανέφερε ότι η όποια αλλαγή πολιτικής θα γίνει όταν οι τράπεζες αρχίσουν να δανείζουν πιο επιθετικά και όταν η πιστωτική ανάκαμψη επανέλθει. Επίσης, επεσήμανε ότι μια στρατηγική εξόδου θα ισοδυναμούσε με μια άσκηση διαχείρισης του ισολογισμού της Fed, και ειδικότερα με το πώς θα μειωθούν τα αποθεματικά που οι αμερικανικές τράπεζες τηρούν στην κεντρική τράπεζα.
Οι 4 επιλογές
Ανέφερε τέσσερις μεθόδους συρρίκνωσης του ισολογισμού της Ομοσπονδιακής Τράπεζας, μεταξύ των οποίων η αύξηση του τόκου που καταβάλλεται για τα αποθεματικά που τηρούνται στην Fed και η «πυρηνική» επιλογή διάθεσης των μακροπρόθεσμων κρατικών τίτλων στην ανοιχτή αγορά. Και οι τέσσερις πολιτικές θα είχαν στόχο τον περιορισμό της αύξησης του χρήματος με την ευρύτερη έννοια και την άσκηση ανοδικών πιέσεων στα επιτόκια. Ολα αυτά σημαίνουν ότι οι επενδυτές ίσως απολαύσουν μια φάση «χρυσής τομής» για τους επόμενους 6-12 μήνες. Καθώς η Fed καθιστά σαφές ότι δεν έχει σχέδια για στρατηγική εξόδου (και παράλληλα δείχνει ανοιχτά ποιες μορφές θα μπορούσε να λάβει μια τέτοια έξοδος), οι επενδυτές παίρνουν στην ουσία τις ευλογίες της Fed για να προσθέσουν επενδυτικό κίνδυνο στα χαρτοφυλάκιά τους.
Υπάρχουν τρεις λόγοι για να παραμείνει προσαρμοστική η νομισματική πολιτική. Πρώτον, η δημοσιονομική τόνωση προβλέπεται να ατονήσει και να αντιστραφεί κατά το δεύτερο εξάμηνο του 2010. Το προφίλ των δαπανών του προϋπολογισμού συνίσταται σε μια επαυξημένη τόνωση από το 2ο τρίμηνο του 2009, που θα συνεχιστεί κατά το πρώτο εξάμηνο του 2010, πριν εξασθενήσει στο δεύτερο εξάμηνο του έτους. Δεύτερον, ακόμη και αν η δραστηριότητα αρχίσει και πάλι να επιταχύνεται με γοργούς ρυθμούς, το πιθανότερο είναι να περάσουν αρκετά τρίμηνα πριν οι αγορές αρχίσουν να ανησυχούν για το κλείσιμο των παραγωγικών κενών και την επανεμφάνιση του πληθωρισμού.
Τέλος, αξίζει να σημειωθεί ότι η νομισματική ανάπτυξη έχει σταματήσει σε αρκετές χώρες του ΟΟΣΑ. Πράγματι, οι ετησιοποιημένοι ρυθμοί αύξησης του χρήματος με την ευρύτερη έννοια έχουν σημειώσει απότομη πτώση στις ΗΠΑ, την Ευρωζώνη και τη Βρετανία, τώρα πλέον δε και στην Ιαπωνία. Η Κίνα αποτελεί σαφώς εξαίρεση, αλλά φαίνεται ότι ο ρυθμός της ανάπτυξης έχει αυξηθεί.