Σήμα κινδύνου για τους εργαζόμενους παγκοσμίως εξέπεμψε χθες ο ΟΟΣΑ, καθώς προέβλεψε πως η παγκόσμια ύφεση μπορεί να κοστίσει συνολικά 25 εκατ. θέσεις εργασίας μέχρι τα τέλη του 2010, όταν το ποσοστό των ανέργων στις 30 χώρες-μέλη του εκτιμά πως θα φθάσει στο 10%, με αποτέλεσμα να βρεθούν εκτός αγοράς εργασίας συνολικά περί τα 57 εκατ. άνθρωποι. Οι επώδυνες αυτές εξελίξεις είναι, σύμφωνα με τον διεθνή οργανισμό, ανεξάρτητες από την ανάκαμψη, καθώς εκτιμά πως όταν αυτή σημειωθεί θα είναι αναιμική και χωρίς τη δημιουργία νέων θέσεων απασχόλησης. Εκανε μάλιστα λόγο για τη δημιουργία μιας χαμένης γενιάς νέων ανέργων, οι οποίοι κινδυνεύουν να παγιδευτούν στη μακροχρόνια ανεργία.
Κατά την παρουσίαση της έκθεσης του διεθνούς οργανισμού, ο γενικός γραμματέας του Ανχελ Γκουρία τόνισε πως η οικονομία πράγματι ανακάμπτει, καθώς χορηγήθηκαν για το σκοπό αυτόν τρισεκατομμύρια. Προσέθεσε, ωστόσο, πως «κατακλείδα της τρέχουσας κρίσης είναι η ανεργία», επειδή έχει αποτέλεσμα την απώλεια πολύ περισσότερων θέσεων εργασίας από οποιαδήποτε άλλη ύφεση μετά τις αρχές της δεκαετίας του 1970. Οπως χαρακτηριστικά τόνισε ο κ. Γκουρία, παρά τη διαφαινόμενη ανάκαμψη, δεν μπορούμε να πανηγυρίσουμε γιατί οι δείκτες της ανεργίας βρίσκονται σε ανοδική πορεία. Ηδη τα στοιχεία του Ιουλίου καταδεικνύουν ότι η ύφεση έχει οδηγήσει την ανεργία στις χώρες-μέλη του κατά μέσον όρο στο 8,5%, που είναι το υψηλότερο επίπεδο μετά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο. Σε απόλυτους αριθμούς, από τα τέλη του 2007 και μέχρι τον περασμένο Ιούλιο, έχουν χαθεί 15 εκατ. θέσεις εργασίας και ο ΟΟΣΑ εκφράζει φόβους πως «αυτή η εκτίναξη της ανεργίας μπορεί να γίνει διαρθρωτικής φύσης».
Ο διεθνής οργανισμός εκτιμά, ωστόσο, πως η κατάσταση στην αγορά εργασίας θα ήταν ακόμα χειρότερη αν δεν είχαν εφαρμόσει οι κυβερνήσεις επεκτατική νομισματική και δημοσιονομική πολιτική. Υπολογίζει μάλιστα πως συνολικά οι δαπάνες στο πλαίσιο των μέτρων τόνωσης της οικονομίας θα αυξήσουν την απασχόληση το επόμενο έτος σε ποσοστό 0,8% έως 1,4% περισσότερο από όσο θα είχε αυξηθεί χωρίς αυτές. Προβλέπει, μάλιστα, πως η αύξηση των δαπανών για την τόνωση της αγοράς εργασίας είναι αποτελεσματική σε αναλογία με το κόστος των δαπανών, ακόμη και σε χώρες των οποίων τα δημόσια οικονομικά συμπιέζονται από το κόστος των μέτρων τόνωσης της οικονομίας. Καλεί, έτσι, τις κυβερνήσεις να προβούν σε περαιτέρω δαπάνες και δυναμικές παρεμβάσεις στην αγορά εργασίας, όπως τα επιδόματα ανεργίας και τα προγράμματα επαγγελματικής κατάρτισης.
Στην εν λόγω έκθεση τονίζει ότι και σε παλαιότερες υφέσεις η ανεργία παρέμεινε σχετικά υψηλή σε σύγκριση με τα προ της κρίσης επίπεδα ακόμη και όταν η παραγωγή επέστρεφε στο μακροχρόνιο δυναμικό ανάπτυξης και χρειάστηκε να παρέλθουν χρόνια για να αποκατασταθεί η απασχόληση στα προ της κρίσης επίπεδα. Τα ποσοστά ανεργίας ανάμεσα στις χώρες-μέλη του ΟΟΣΑ παρουσιάζουν, πάντως, μεγάλες αποκλίσεις, κυμαινόμενα από το μόλις 3,3% της Ολλανδίας μέχρι το 18,1% της Ισπανίας. Η Ισπανία συγκαταλέγεται μάλιστα μαζί με την Ιρλανδία και τις ΗΠΑ στις τρεις χώρες που επλήγησαν στον μέγιστο βαθμό από την κρίση καθώς το ποσοστό ανεργίας της αυξήθηκε κατά 9,7% ενώ των άλλων δύο κατά 7,8% και 4,5%, αντιστοίχως, από τις αρχές του 2007 μέχρι τα μέσα του τρέχοντος έτους.