Τη σύνδεση των μπόνους με τη συνολική μακροπρόθεσμη απόδοση των τραπεζών, τον προσωρινό περιορισμό τους μέχρι να ενισχυθεί η κεφαλαιακή τους βάση, αλλά και την επιστροφή τους σε περίπτωση πτώσης των κερδών προτείνει ο πρόεδρος του Συμβουλίου Χρηματοοικονομικής Σταθερότητας (FSB), Μάριο Ντράγκι. Ιδιαίτερα αυστηρή είναι, επίσης, η θέση Γαλλίας και Γερμανίας. Σήμερα, τα 27 κράτη-μέλη της Ε.Ε. θα εκδώσουν κοινή επιστολή, στο πλαίσιο της οποίας ζητείται η επιβολή δεσμευτικών μέτρων για την επιβολή μιας «πειθαρχίας» στην ανταμοιβή στελεχών. Διαφορετικά, οι τράπεζες που αρνούνται να συμμορφωθούν θα πρέπει να τιμωρούνται με κυρώσεις.
Είναι προφανές ότι «υπάρχει διάσταση απόψεων μεταξύ Ευρώπης και ΗΠΑ με Βρετανία», σχολιάζει ο Ζαν-Πιερ Ζουαγιέ, πρόεδρος της ρυθμιστικής αρχής εποπτείας του χρηματοοικονομικού κλάδου. Οι προτάσεις του FSB, το οποίο δημιουργήθηκε προ πέντε μηνών μετά από πρωτοβουλία του G20 εν μέσω της βαθύτερης χρηματοπιστωτικής κρίσης μετά το Κραχ του ’29, θα υποβληθούν στους ηγέτες των είκοσι μεγαλύτερων οικονομιών του κόσμου εν όψει της συνόδου κορυφής που θα πραγματοποιηθεί στο Πίτσμπουργκ των ΗΠΑ το διήμερο 24 με 25 Σεπτεμβρίου. Εκεί θα συζητηθεί η προοπτική θεσμοθέτησης ενός διεθνούς κώδικα αποδοχών για τον τραπεζικό κλάδο.
Ο κ. Σαρκοζί έχει προειδοποιήσει ότι θα αποχωρήσει από τη σύνοδο εάν δεν καταλήξουν όλες οι πλευρές σε συμφωνία πάνω σε ένα ζήτημα που καταλαμβάνει κορυφαία θέση στην ατζέντα των κυβερνήσεων και στις δύο πλευρές του Ατλαντικού, ενώ, παράλληλα, έχει θορυβήσει τον τραπεζικό κλάδο. Η καταβολή μπόνους σε τραπεζικούς κολοσσούς που διεσώθησαν με κρατικά κεφάλαια έχει προκαλέσει την οργή της κοινής γνώμης και κατ’ επέκταση την έντονη αντίδραση πολιτικών. Είναι ενδεικτικό ότι η Citigroup εκχώρησε μπόνους για το 2008 σε 738 στελέχη, ενός εκατ. δολαρίων για τον καθένα, παρά τις ζημίες 18,7 εκατ. δολαρίων, ενώ το ένα τρίτο του μετοχικού κεφαλαίου συνεχίζει να ελέγχεται από την αμερικανική κυβέρνηση μετά τη διοχέτευση έκτακτων κεφαλαίων.
Οι ΗΠΑ δίνουν μεγαλύτερο βάρος στην κεφαλαιακή επάρκεια των τραπεζών, δηλαδή την αύξηση των κεφαλαίων που απαιτούνται για να είναι οχυρωμένες όχι μόνον σε κακές, αλλά και σε καλές περιόδους της οικονομίας. Από την άλλη πλευρά, η Γαλλία έχει ηγηθεί μιας εκστρατείας στην Ε.Ε. για την καταστρατήγηση ορισμένων βασικών κανόνων: Τη σύνδεση των μπόνους με τη μακροπρόθεσμη απόδοση των τραπεζών, την προς τα κάτω αναπροσαρμογή τους σε περίπτωση ζημιών και την κατάργηση των «εγγυημένων πριμ», όπου ένα τραπεζικό στέλεχος ανταμείβεται ανεξαρτήτως οικονομικών αποτελεσμάτων. Παράλληλα, οι ηγέτες της Ε.Ε. στοχεύουν στην απαγόρευση άσκησης των δικαιωμάτων αγοράς μετοχών (stock options) για ένα συγκεκριμένο χρονικό διάστημα, αλλά και στην ενίσχυση της διαφάνειας, δηλαδή τη δημοσίευση περισσότερων πληροφοριών για τη «δομή» των πακέτων αποδοχών. Η Γερμανία, μάλιστα, ζήτησε την καθυστέρηση καταβολής των μπόνους για μια τετραετία, ενώ η Βρετανία τάσσεται υπέρ της μετέπειτα επιστροφής των μπόνους εάν μια τράπεζα δεν παρουσιάζει «αντάξιες» αποδόσεις.
Η πρόταση του κ. Ντράγκι για τον προσωρινό περιορισμό των μπόνους μέχρι να «χτίσουν» οι τράπεζες την κεφαλαιακή τους βάση μπορεί να είναι μια λύση που θα γεφυρώσει το κενό μεταξύ ΗΠΑ και Ευρώπης, αναφέρει η βρετανική εφημερίδα «Financial Times».