Euroland

2' 23" χρόνος ανάγνωσης
Ακούστε το άρθρο

Τι σηματοδοτεί για την Ευρωζώνη η πιθανή ανάληψη της προεδρίας της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας από τον Μάριο Ντράγκι; Ποιος είναι και τι αέρα θα μεταφέρει στη Φρανκφούρτη ο σημερινός επικεφαλής της Κεντρικής Τράπεζας της Ιταλίας; Σε αυτά τα ερωτήματα που γίνονται πυκνότερα για τον Ιταλό κεντρικό τραπεζίτη -μετά την ανοιχτή υποστήριξη του Σαρκοζί για τη θέση του Τρισέ- οι απαντήσεις δεν είναι δύσκολες και δεν ποικίλλουν ιδιαίτερα. Ο Μάριο Ντράγκι είναι μια ισχυρή προσωπικότητα, πολύ γνωστός στο διεθνές οικονομικό περιβάλλον, ένα ανοιχτό και καθόλου σκοτεινό βιβλίο. Μόνη σκιά ενδεχομένως στη διαδρομή του, επισημαίνουν ορισμένοι, ήταν το πέρασμά του από την Goldman Sachs. Αλλά, η θητεία του εκείνη, λένε κάποιοι άλλοι, τον έκανε να γνωρίσει πολύ πιο καλά αυτά που λέμε θέματα της αγοράς (ή πρόσωπα και μέθοδοι της πιάτσας, στην πιο κυνική γλώσσα).

Ο Ιταλός τραπεζίτης, εάν πράγματι, όπως όλα δείχνουν, διαδεχθεί το φθινόπωρο τον εξαιρετικό Ζαν-Κλοντ Τρισέ, θα είναι ο πρώτος του ευρωπαϊκού Νότου που θα αναλάβει τη θέση του προέδρου της ΕΚΤ, μετά τον Ολλανδό Ντουίζεμπεργκ και τον Γάλλο Τρισέ. Και θα είναι ο δεύτερος Νοτιοευρωπαίος στην κορυφή της, αφού ήδη τη θέση του αντιπροέδρου ανέλαβε ο Πορτογάλος Κονστάνσιο (διαδεχόμενος τον δικό μας Λουκά Παπαδήμο). Αλλά αυτό δεν σημαίνει και τίποτε σοβαρό… Θα ήταν αστείο να μιλήσουμε για μια πολιτική επικράτηση της «παρέας» του Νότου, η οποία θα μπορούσε να παρεκκλίνει από την πολιτική αυστηρότητας για δημοσιονομική και νομισματική σταθερότητα, όπως υπαγορεύουν τα συμφέροντα του Βορρά και κυρίως της Γερμανίας. Αναμφισβήτητα όμως, κάνει σημαντική διαφορά η επιλογή του Ντράγκι, του έμπειρου και ευρύτερης αντίληψης μαθητή του Πάντοα Σιόπα -ο οποίος θα χειριστεί τα πράγματα με άλλη κουλτούρα και άλλα πολιτικά ρεφλέξ- από εκείνη του σκληρού Γερμανού Βέμπερ, τον οποίο είχε αρχικά στο μυαλό της η Μέρκελ.

Για τον ρόλο που παίζουν τα πρόσωπα και οι προσωπικότητες στις μεγάλες ιστορικές εξελίξεις, δεν χρειάζεται να πάμε πιο μακριά από τον ίδιο τον Τρισέ. Σήκωσε την καταιγίδα της κρίσης, όλη, στην πλάτη του… Η Ευρώπη τού χρωστάει πολλά (και πάρα πολλά ειδικότερα η Ελλάδα). Ο Τρισέ λειτούργησε σαν να ήταν ο πολιτικός ηγέτης της ευρωπαϊκής ηπείρου ολόκληρης, όταν το πολιτικό έλλειμμα των Ευρωπαίων ηγετών γινόταν στον πλανήτη εξόφθαλμο! Μας έσωσε από την καταστροφή και ας μη φανεί υπερβολή. Δεν μιλάμε μόνο για όλα όσα έπραξε τον τελευταίο χρόνο -και όλοι θυμόμαστε- για να μη διαλυθεί η Ευρωζώνη. Μιλάμε και για όλα όσα προέβλεψε και έπραξε πολύ πιο πριν, για να μη διαλυθεί ολόκληρο το οικονομικό οικοδόμημα. Ο Τρισέ, για παράδειγμα, έριξε στην ευρωπαϊκή αγορά τα πρώτα 100 δισ. ευρώ ρευστότητα. Πότε παρακαλώ; Τον Αύγουστο του 2007(!), όταν στις ΗΠΑ ξεκινούσε ο ασύλληπτος, αυτού του μεγέθους, σεισμός της κρίσης και οι πολιτικοί ηγέτες της Ευρώπης πραγματικά κοιμόντουσαν… Στις 12 Οκτωβρίου του 2008, όταν κατέρρευσε πια και η Lehman Brothers, ξύπνησαν ο Σαρκοζί και ο Μπράουν και κάλεσαν τους άλλους ηγέτες της Ε.Ε. να μιλήσουν για την επερχόμενη κρίση!

Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή