Την Πέμπτη, ο πρόεδρος των ΗΠΑ Μπαράκ Ομπάμα είχε συνάντηση με τους Ρεπουμπλικανούς για να συζητήσουν για τη συμφωνία χρέους. Δεν γνωρίζουμε τι ακριβώς προτάθηκε, ωστόσο τα πρακτορεία ανέφεραν ότι ο πρόεδρος προσέφερε μεγάλες περικοπές δαπανών, στις οποίες ενδεχομένως να περιλαμβάνονταν περικοπές στα ταμεία Κοινωνικής Ασφάλισης, καθώς και ο τερματισμός της ιδέας του Medicare ως ένα πρόγραμμα υγείας διαθέσιμο προς όλους τους Αμερικανούς, ανεξαρτήτως εισοδήματος.
Ο κ. Ομπάμα ενδεχομένως να κάνει μία λεγόμενη κίνηση «αντι-Κορλεόνε», δηλαδή, προσφέροντας στους Ρεπουμπλικανούς μία πρόταση που δεν μπορούν να αποδεχτούν. Οι αναφορές κάνουν λόγο επίσης για σημαντικά νέα έσοδα, μία έννοια που παραμένει ανάθεμα για τη βάση των Ρεπουμπλικανών. Ετσι, ενδεχομένως ο στόχος να είναι να σπρώξει το Ρεπουμπλικανικό κόμμα στη γωνία, κάνοντάς τους να μοιάζουν με αδιάλλακτους εξτρεμιστές, όπως και είναι.
Ωστόσο, για να είμαστε ειλικρινείς, καθίσταται όλο και πιο δύσκολο να εμπιστευτούμε τα κίνητρα του κ. Ομπάμα, με δεδομένο τον τρόπο που η οικονομική ρητορική του τείνει προς τα δεξιά. Στην πραγματικότητα, αν ακούσει κανείς τις ομιλίες του, θα συμπεράνει ότι ουσιαστικά ο πρόεδρος συμμερίζεται τις απόψεις των Ρεπουμπλικανών για την κατάσταση της οικονομίας. Σε ομιλία του, την προηγούμενη εβδομάδα, ο κ. Ομπάμα είχε να πει για τον προϋπολογισμό: «Η κυβέρνηση θα πρέπει να αρχίσει να ζει με τα μέσα που διαθέτει, όπως ακριβώς κάνουν και οι οικογένειες. Πρέπει να μειώσουμε τις δαπάνες, που δεν έχουμε την πολυτέλεια να συντηρήσουμε, ώστε να θέσουμε την οικονομία σε πορεία εξυγίανσης, και να παρέχουμε στις επιχειρήσεις μας την αυτοπεποίθηση που χρειάζονται για να αναπτυχθούν και να δημιουργήσουν θέσεις εργασίας».
Αυτές είναι τρεις από τις αγαπημένες οικονομικές πλάνες της δεξιάς σε μόλις δύο προτάσεις. Οχι, η κυβέρνηση δεν πρέπει να προσεγγίσει τον προϋπολογισμό με τον τρόπο που τα βγάζουν πέρα οι οικογένειες, το αντίθετο μάλιστα. Η προσπάθεια εξισορρόπησης του προϋπολογισμού σε περιόδους οικονομικής δυσχέρειας αποτελεί μία συνταγή για εμβάθυνση της ύφεσης. Οι περικοπές των δαπανών την τρέχουσα στιγμή δεν πρόκειται «να θέσουν την οικονομία σε πορεία εξυγίανσης». Θα μειώσουν την ανάπτυξη και θα αυξήσουν την ανεργία. Εκτός αυτού, οι εταιρείες δεν παραμένουν διστακτικές επειδή δεν έχουν εμπιστοσύνη στις πολιτικές της κυβέρνησης, αλλά το πράττουν επειδή δεν έχουν αρκετούς πελάτες, ένα πρόβλημα που θα μπορούσε να γίνει πολύ χειρότερο, και όχι καλύτερο, από βραχυπρόθεσμες περικοπές δαπανών.
Ακούγοντας τις πρόσφατες ομιλίες του κ. Ομπάμα, μου είναι δύσκολο να μην πιστέψω ότι στρέφεται πλέον σε συμβουλές από ανθρώπους που θεωρούν ότι το έλλειμμα, και όχι η ανεργία, αποτελεί το κύριο πρόβλημα των ΗΠΑ, και που επίσης πιστεύουν ότι το μεγαλύτερο μέρος της μείωσης του ελλείμματος θα προέλθει από περικοπές δαπανών. Αξίζει να σημειωθεί ότι ακόμα και οι ίδιοι οι Ρεπουμπλικανοί δεν προτείνουν περικοπές στην κοινωνική ασφάλιση. Γεγονός που γεννάει το μεγάλο ερώτημα, σε περίπτωση που προκύψει μία συμφωνία για το χρέος, και αυτή αντανακλά συντηρητικές προτεραιότητες και ιδεολογία, θα πρέπει οι Δημοκρατικοί στο Κογκρέσο να την ψηφίσουν; Οι άνθρωποι του Μπαράκ Ομπάμα θα υποστηρίξουν χωρίς αμφιβολία ότι ο κ. Ομπάμα χρήζει της εμπιστοσύνης των υπόλοιπων μελών του κόμματός του, και ανεξαρτήτως της συμφωνίας που θα προκύψει ότι θα πρόκειται για την καλύτερη δυνατή συμφωνία.