Νέο σφυροκόπημα δέχθηκε αυτή την εβδομάδα η Ιρλανδία, μετά την υποβάθμιση του χρέους της από τη Moody’s στη χαμηλότερη κατηγορία «junk», αλλά και το τελεσίγραφο από τον Ζαν-Κλοντ Τρισέ της ΕΚΤ ότι θα απομακρύνει δάνεια 50 δισ. ευρώ από τις AIB και Irish Nationwide, εάν γίνει «κούρεμα» σε senior ομόλογα που διατηρεί ως ενέχυρο. Ο υπουργός Οικονομικών, Μάικλ Νούναν, διαβεβαίωσε ότι θα συζητήσει με τον κ. Τρισέ καθώς «δεν θα διακινδύνευε την κρίσιμη στήριξη της ΕΚΤ». Δίχως αυτήν, οι ιρλανδικές τράπεζες θα είχαν αποβιώσει προ πολλού. Ετσι, αποδυναμώνεται η θέση της κυβέρνησης του Εντα Κέλι που υπερίσχυσε θριαμβευτικά στις εκλογές του Φεβρουαρίου, με την υπόσχεση για επαναδιαπραγμάτευση του δανείου των 85 δισ. δολαρίων της Ε.Ε. και του ΔΝΤ, αλλά και με τη δέσμευση ότι θα υπάρξει «κούρεμα» στα τραπεζικά ομόλογα προς όφελος των φορολογουμένων.
Η Κομισιόν, τασσόμενη υπέρ της Ιρλανδίας, χαρακτήρισε «ακατανόητη» την υποβάθμιση της Moody’s. Το ΔΝΤ προειδοποίησε ότι πρέπει να βρεθεί άμεσα λύση στη δημοσιονομική κρίση της Ευρωζώνης για να μην αυξηθεί περισσότερο το κόστος εξυπηρέτησης του χρέους της χώρας. Το έλλειμμα της χώρας διπλασιάστηκε στο 32% λόγω του τεράστιου κόστους διάσωσης των τραπεζών της, τον περασμένο Νοέμβριο, οδηγώντας σε αύξηση του χρέους από το 66% στο 94% του ΑΕΠ. Η οικονομική κατάσταση της Ιρλανδίας διαφέρει από την υπόλοιπη περιφέρεια της Ευρωζώνης. Ηταν το πρώτο κράτος-μέλος που παγιδεύτηκε σε ύφεση το 2008. Σήμερα, εξακολουθεί να βαδίζει σε αρνητικούς ρυθμούς ανάπτυξης. Με την υλοποίηση του 4ετούς προγράμματος δημοσιονομικής προσαρμογής, ύψους 15 δισ. ευρώ, αρχίζουν να ακούγονται έντονες φωνές αμφισβήτησης για τα οφέλη του ευρώ. Αρκετές ήταν οι αντιδράσεις στο εσωτερικό της χώρας όταν το Δουβλίνο δέχτηκε, εκτός των άλλων, πιέσεις από εταίρους για αύξηση του φορολογικού συντελεστή των επιχειρήσεων από το ναδίρ του 12,5%, όταν η επιβάρυνση των γαλλικών επιχειρήσεων, για παράδειγμα, είναι χαμηλότερη από το επίσημο 22%. Με τη δημοσιονομική κρίση να απειλεί πλέον την Ιταλία, ο κ. Νούναν, είπε ότι «για πρώτη φορά φαίνεται να αντιλήφθηκαν όλα τα κράτη-μέλη του ΕcoFiότι το πρόβλημα είναι ευρωπαϊκό και όχι μεμονωμένο». Ας το ελπίσουμε…