Η χρονική στιγμή θα μπορούσε δύσκολα να είναι χειρότερη. Η Bankia, η τέταρτη μεγαλύτερη τράπεζα της Ισπανίας, αποφάσισε να πραγματοποιήσει την αρχική δημόσια προσφορά μετοχών της μεταξύ της δημοσιοποίησης των τεστ αντοχής των τραπεζών στις 15 Ιουλίου και της Συνόδου Κορυφής των Ευρωπαίων ηγετών στις 21 Ιουλίου. Τίποτα από τα δύο δεν βοήθησε. Στον αντίποδα, απέτυχε να αντλήσει τον ήδη χαμηλωμένο στόχο των 3,4 δισ. ευρώ, και συμβιβάστηκε με ένα ποσό κοντά στα 3,1 δισ. ευρώ, με τις μετοχές της να υποχωρούν κατά την πρώτη μέρα των συναλλαγών τους τη Τετάρτη. Οι τράπεζες βρίσκονται στο επίκεντρο των ανησυχιών τόσο για την κρίση χρέους όσο και για τα σχέδια για την επίλυσή της. Στην ετήσια έκθεσή του για την οικονομία της Ευρωζώνης, το ΔΝΤ εξέφρασε την ανησυχία του για το ενδεχόμενο επέκτασης της κρίσης σε χώρες όπως η Γερμανία μέσω των τραπεζών τους, με «μεγάλες αρνητικές περιφερειακές αλλά και παγκόσμιες επιπτώσεις». H Bankia ήταν μία από τις 91 ευρωπαϊκές τράπεζες που συμμετείχαν στα τεστ αντοχής. Οκτώ τράπεζες, εκ των οποίων οι 5 ήταν ισπανικές, οι 2 ελληνικές και 1 αυστριακή, απέτυχαν να διατηρήσουν έναν δείκτη κεφαλαιακής επάρκειας Tier-1, o οποίος είχε οριστεί από την Ευρωπαϊκή Τραπεζική Αρχή (ΕΒΑ) ως το ελάχιστο όριο σε περίπτωση του χειρότερου σεναρίου. Μία άλλη τράπεζα, η γερμανική Helaba, αποσύρθηκε νωρίτερα από τα τεστ αντοχής ώστε να μην αποτύχει.
Τα σενάρια των δοκιμών παραήταν χαλαρά. Πιο συγκεκριμένα, δεν λάμβαναν υπ’ όψιν τους την πιθανότητα μιας ελληνικής χρεοκοπίας. Παρ’ όλα αυτά αποτέλεσαν σημαντική άσκηση στο θέμα τη δημοσιοποίησης. Ωστόσο, τα στοιχεία δεν παρέχουν μία πλήρη εικόνα των δυνατών και αδύναμων σημείων των ευρωπαϊκών τραπεζών. Τα δεδομένα που γνωστοποίησαν οι τράπεζες θα πρέπει να θεωρούνται ήδη παλιά. Είναι επικίνδυνο να υποθέσουμε ότι τα τραπεζικά δεδομένα σε μία χώρα είναι 100% συγκρίσιμα με αυτά σε κάποια άλλη χώρα, τονίζει η αναλύτρια της M&G Investments Ταμάρα Μπαρνέλ. Το να ζητήσεις από τις τράπεζες να συγκεντρώσουν ακόμα περισσότερα κεφάλαια για την αντιστάθμιση των ζημιών αποτελεί έναν μόνο τρόπο για τη διαφύλαξη του συστήματος. Τα τεστ αντοχής δεν εξέτασαν το τμήμα της χρηματοδότησης στους ισολογισμούς των τραπεζών, που αποτελεί αναμφισβήτητα μία μεγαλύτερη πηγή ανησυχίας για το τραπεζικό σύστημα σε αυτήν την κρίση από τα επίπεδα κεφαλαίων τους. Οι επιπτώσεις των δοκιμών είναι, επίσης, να τονίσουν πόσο λίγη ανοχή εξακολουθούν να έχουν οι φορείς χάραξης πολιτικής για τις αποτυχίες των τραπεζών. Μία αξιόπιστη διαδικασία για την ομαλή διάλυση μιας μεγάλης διεθνούς τράπεζας, βάσει της οποίας τόσο το χρέος όσο και οι μέτοχοι θα επωμίζονται μέρος του «πόνου», εξακολουθεί περιέργως να απουσιάζει. Το Συμβούλιο Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας (FSB) παρουσίασε τις προτάσεις του για τη διάλυση των συστημικά σημαντικών τραπεζών την προηγούμενη εβδομάδα, ενώ και η Ευρωπαϊκή Επιτροπή αναμένεται να πράξει το ίδιο κατά το φθινόπωρο. Εν τω μεταξύ, οι ρυθμιστικές αρχές δεν έχουν άλλη επιλογή από το να προσπαθήσουν να ενισχύσουν την άμυνα των τραπεζών τους έναντι διαταραχών και να ελπίζουν ότι οι φορείς χάραξης πολιτικής θα καταφέρουν να ελέγξουν την κρίση.