Απεφεύχθη η χρεοκοπία, βαθαίνει όμως η πολιτική κρίση στις ΗΠΑ

Απεφεύχθη η χρεοκοπία, βαθαίνει όμως η πολιτική κρίση στις ΗΠΑ

3' 33" χρόνος ανάγνωσης
Ακούστε το άρθρο

Ενώ υποχώρησε ο κίνδυνος μιας χρεοκοπίας στις ΗΠΑ, με τα δύο κόμματα του Κογκρέσου να καταλήγουν σε συμφωνία για την αύξηση του ορίου δανεισμού στη μεγαλύτερη οικονομία του κόσμου, αφέθηκαν αναπάντητα ερωτήματα για το πολιτικό υπόβαθρο των ΗΠΑ, την αποτελεσματικότητα του συστήματος λήψης αποφάσεων και των επιπτώσεων στον υπόλοιπο κόσμο. Οι παρατεταμένες διαβουλεύσεις Δημοκρατικών και Ρεπουμπλικανών για την επίλυση ενός, ουσιαστικά, τεχνητού προβλήματος, με το Κογκρέσο να παραμελεί αναγκαίες μεταρρυθμίσεις, έπληξε την πίστη των Αμερικανών πολιτών αλλά και των διεθνών επενδυτών. Σχεδόν όλοι στις ΗΠΑ συμφωνούν ότι δεν είναι βιώσιμο το δημοσιονομικό μονοπάτι που ακολουθεί η μεγαλύτερη οικονομία του κόσμου. Το κρατικό χρέος της χώρας ξεπερνά τα 14,3 τρισ. δολάρια. Δηλαδή, οι ΗΠΑ δανείζονται 40 σεντς για κάθε δολάριο που δαπανούν. Επικρατεί, ωστόσο, μεγάλη σύγχυση για το τρόπο επίλυσης του προβλήματος αυτού. Η πλέον συντηρητική μερίδα των Ρεπουμπλικανών, γνωστή ως Tea Party, αντιδρά με σθένος στην αύξηση των φόρων, ενώ οι Δημοκρατικοί διαφωνούν πλήρως με μεγάλες περικοπές στο σύστημα κοινωνικής πρόνοιας. Την ίδια ώρα, οι πολιτικοί εμπειρογνώμονες προειδοποιούν για μια απώλεια της γεωπολιτικής ισχύος των ΗΠΑ από αυτήν την καταστρεπτική ασυμφωνία. «Δεν μπορούμε να έχουμε, μονίμως, ελλείμματα στο μέγεθος που προβλέπει η ανεξάρτητη αρχή προϋπολογισμού για την επόμενη 25ετία και να θεωρούμε ότι δεν θα επηρεαστεί το κύρος μας, ως διεθνής οικονομική υπερδύναμη», δηλώνει ο Κριστίνα Ρόμερ, μέλος της επιτροπής οικονομικών συμβούλων στον Λευκό Οίκο μέχρι το 2010.

Αρκετά μέλη του κόμματος των Ρεπουμπλικανών και ορισμένοι Δημοκρατικοί θεωρούν ότι οι ΗΠΑ μπορεί να γίνουν ευάλωτες και από μια μείωση των αμυντικών δαπανών. Από τις συνολικές περικοπές των 917 δισ. δολαρίων μέσα στην επόμενη δεκαετία, τα 350 δισ. δολάρια, τουλάχιστον, πηγάζουν από μειώσεις στον τομέα της άμυνας και της εθνικής ασφάλειας, οι οποίες σήμερα αναλογούν στο ήμισυ και πλέον των δευτερευόντων δαπανών.

Για το δημοσιονομικό έτος του 2010, ο προϋπολογισμός του Πενταγώνου ανέρχονταν στα 680 δισ. δολάρια, επιβεβαιώνοντας το τεράστιο μέγεθος της στρατιωτικής ισχύος των ΗΠΑ. Παράγοντες του Πενταγώνου έχουν διατυπώσει φόβους για τη διάβρωση της επιρροής των ΗΠΑ στη διεθνή πολιτική και διπλωματική σκηνή εάν προωθηθούν πρόσθετες περικοπές 500 δισ. δολαρίων την επόμενη δεκαετία, μια πιθανή εξέλιξη εάν αποτύχει το δεύτερο σκέλος του σχεδίου συμβιβασμού μεταξύ Γερουσίας και Βουλής των Αντιπροσώπων.

Πρόσθετη πηγή ανησυχίας είναι η αποδυνάμωση ή ακόμη και η απομυθοποίηση του δολαρίου, με όλες τις επιπτώσεις που, ενδεχομένως, να συνεπάγεται κάτι τέτοιο. Βραχυπρόθεσμα, το κύρος του δολαρίου ως το βασικό αποθεματικό νόμισμα και το κυρίαρχο στη διαπραγμάτευση αξιών είναι «ασφαλές» επειδή καμία άλλη χώρα δεν επιθυμεί να αναλάβει αυτόν τον ρόλο. Το ευρώ δεν είναι πλέον τόσο σταθερό όσο θεωρούνταν στην αρχή λόγω της κρίσης στην Ελλάδα, την Ιρλανδία και την Πορτογαλία. Η Κίνα, προκειμένου να διατηρήσει σε ελκυστικά χαμηλά επίπεδα το γουάν και να τροφοδοτεί έτσι την ανάπτυξη μέσα από τις εξαγωγές, δεν έχει άλλη επιλογή από το να αγοράζει αμερικανικά ομόλογα.

Οικονομικοί και πολιτικοί επιστήμονες υποστηρίζουν ότι η μάχη που δόθηκε για την αύξηση του ορίου χρέους των ΗΠΑ οδήγησε στην αποξένωση των μελών του αμερικανικού Κογκρέσου και την κατάρρευση του πολιτικού κέντρου, ενώ δημιούργησε την προοπτική μιας σκληρής πολιτικής διαμάχης στις προεδρικές εκλογές του 2012. Η υφιστάμενη πολιτική παράλυση στις ΗΠΑ πηγάζει από την εμμονή ορισμένων μελών του αμερικανικού Κογκρέσου να ασπάζονται τις θέσεις του αδιάλλακτου Tea Party. Ακόμη και η συντηρητική Wall Street Journal είχε γράψει ότι «είναι αντι-κυβερνητικοί σε τέτοιο βαθμό που φαίνεται ότι αυτοσκοπός τους είναι να ρίξουν την κυβέρνηση». Το αποτέλεσμα ήταν ότι 60 μέλη της Βουλής των Αντιπροσώπων, δηλαδή το ένα ένατο του Κογκρέσου, κράτησαν σε ομηρία το πολιτικό σύστημα λήψης αποφάσεων των ΗΠΑ… και μαζί την παγκόσμια οικονομία.

Επιβράδυνση

Οπως επισημαίνει και ο Στέφεν Ρόουτς, καθηγητής στο πανεπιστήμιο του Γέιλ και μη εκτελεστικός πρόεδρος στην τράπεζα Morgan Stanley, μεταβάλλονται οι ισορροπίες στην κινεζική οικονομία και κατά συνέπεια η εξάρτησή της στις αξίες του αμερικανικού υπουργείου Οικονομικών. Το πενταετές οικονομικό πρόγραμμα που έχει χαράξει το Πεκίνο επικεντρώνεται στην αύξηση της εσωτερικής ζήτησης, με ισχυρή πιθανότητα να παρουσιάσει η οικονομία έλλειμμα στο ισοζύγιο τρεχουσών συναλλαγών μέχρι το 2015. «Απομακρύνονται από το δολάριο είτε μας αρέσει είτε όχι» δηλώνει ο ίδιος. Ωστόσο, οι φόβοι για το βραχυπρόθεσμο μέλλον επικεντρώνονται σε μια επιβράδυνση της αμερικανικής οικονομίας. Αυτό διεφάνη, εξάλλου, από την ανάπτυξη των ΗΠΑ κατά μόνον 1,3%, σε ετήσια βάση, μέσα στο δεύτερο τρίμηνο, αφού είχε μόλις επεκταθεί κατά 0,4% το πρώτο.

Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή