Τα προβλήματα στις χώρες της περιφέρειας της Ευρωζώνης φαίνεται ότι δεν υποχωρούν, παρά την πρόσφατη εξέλιξη σχετικά με την επόμενη εκταμίευση για τη στήριξη της Ελλάδας. Η νομισματική πολιτική αναμένεται να παραμείνει ευνοϊκή στις ΗΠΑ και τη Βρετανία, τα επιτόκια στην Κίνα έχουν σχεδόν φθάσει στα ανώτατα επίπεδα, ενώ η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα μάλλον θα αρχίσει να αυξάνει σταδιακά τα επιτόκια.
Η οικονομία εξακολουθεί να διέρχεται μια περίοδο υποτονικής δραστηριότητας, η οποία όμως αναμένεται να είναι βραχύβια. Υπάρχει βέβαια ο κίνδυνος η ανάκαμψη που ενδεχομένως θα ακολουθήσει να είναι επίσης βραχύβια καθώς εκπνέουν τα φορολογικά κίνητρα.
Οι αποτιμήσεις των μετοχών φαίνεται να βρίσκονται σε εύλογα επίπεδα και οι συντελεστές τιμής προς τα μελλοντικά κέρδη είναι σαφώς χαμηλότερα από τους μεσοπρόθεσμους μέσους όρους, ακόμη και με μια μείωση των προβλέψεων για τα κέρδη. Οι μετοχές είναι ελκυστικές έναντι των διαθεσίμων, των ομολόγων και των πιστωτικών τίτλων.
Εξακολουθούμε να στηρίζουμε το αναπτυξιακό σενάριο και διατηρούμε αυξημένη στάθμιση. Σε επίπεδο περιοχών προτιμούμε τη Βόρεια Αμερική, την Ιαπωνία, την περιοχή Ασίας-Ειρηνικού και τις αναδυόμενες αγορές, ενώ διατηρούμε μειωμένη στάθμιση στη Βρετανία και στην Ευρώπη πλην Βρετανίας
Ο κίνδυνος της άμεσης και δυσχερούς χρεοκοπίας της Ελλάδας εξέλιπε στα τέλη Ιουνίου όταν το ελληνικό κοινοβούλιο ψήφισε περαιτέρω μέτρα λιτότητας για την οικονομία.
Αυτή η κίνηση λογικά ανοίγει τον δρόμο για την επόμενη εκταμίευση από την Ευρωπαϊκή Ενωση και το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο έως τα μέσα Ιουλίου χωρίς την οποία η Ελλάδα θα είχε χρεοκοπήσει.
Εν τω μεταξύ, μελετώνται προτάσεις για τη μετακύλιση (rollover) του ελληνικού χρέους στην επόμενη τριετία για να αντικατασταθούν τα ομόλογα που λήγουν με πιο χαμηλότοκα και μεγαλύτερης διάρκειας ομόλογα, κάτι που θα συνέβαλε στη μείωση των οφειλόμενων τόκων.
Αν και αυτές οι πρωτοβουλίες είναι βεβαίως ευπρόσδεκτες, προσπαθούν να αντιμετωπίσουν μόνο το ένα από τα τρία αλληλένδετα προβλήματα, δηλαδή την ελληνική ανταγωνιστικότητα, την έλλειψη ρευστότητας του τραπεζικού συστήματος, και τη δημοσιονομική φερεγγυότητα. Παρά την όποια μείωση χρέους που επέρχεται με κάθε συμφωνία ανταλλαγής για τη μετακύλιση χρέους (rollover), σε αυτή τη φάση δεν φαίνεται να έχει σημειωθεί κάποια βελτίωση της δημοσιονομικής φερεγγυότητας της Ελλάδας. Εάν η οποιαδήποτε λύση για την ανταλλαγή ομολόγων δεν μπορεί να εξασφαλίσει χαμηλότερα (επιδοτούμενα) επιτόκια για το ελληνικό χρέος, κάτι που θα αναλογούσε σε μια δημοσιονομική μεταβίβαση (fiscal transfer), δεν μπορεί να βελτιωθεί η φερεγγυότητα.